അനന്തഭദ്രം..
തോളിലെ കനമുള്ള ബാഗ് സീറ്റിലേക്ക് വെച്ച് വരുണ്‍ കെെ ഒന്ന് കുടഞുചുമലില്‍ കെെകള്‍ കൊണ്ടമര്‍ത്തി പിന്നെ കെെരണ്ടും ഇടുപ്പിലൂന്നി ഒന്നു ഞെളിഞു.
''പണ്ഡാരം എന്തൊരു കനമാ.. അതെങ്ങനാ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നലക്കിയാ വൃത്തിയാവില്ല എന്ന അമ്മയുടെ പരാതി കേട്ട് കേട്ട് മടുത്ത കൊണ്ടാണ് ഇത്തവണ റൂമിലെ കര്‍ട്ടണ്‍ വരെ അലക്കാനെടുത്തത് , ഇനി പരാതി പറയരുതെന്ന മട്ടില്‍., അതിത്ര തലവേധനയാവുമെന്നോര്‍ത്തില്ലല്ലോ ദെെവമേ .''
. സ്വയം പിറു പിറുത്ത് ഞാന്‍ സീറ്റിലേക്കിരുന്നു. ബാഗ് ഇട്ട് കുറേ നടന്ന കാരണം പുറവും കക്ഷവും നന്നായി വിയര്‍ത്തിരുന്നു. ചാരിയിരുന്നപ്പോ അത് അസ്വസ്ഥതയുണ്ടാക്കി..
'' ഹൊ ഇനിയിതെപ്പോളാണാവോ എടുക്കുക.. ''
വാച്ചില്‍ സമയം നോക്കി അക്ഷമനായി. നാട്ടിലെത്താനായ് ഞാന്‍ കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്നു.
മൊബെെല്‍ എടുത്ത് ഓണാക്കിയപ്പോ ലോക്ക് സ്ക്രീനില്‍ തെളിഞ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോ എന്‍റെ ചുണ്ടിലൊരു ചെറു ചിരി വിരിഞു...
ഫോണ്‍ നെഞ്ചോട് ചേര്‍ത്ത് സീറ്റിലേക്ക് ഞാന്‍ ചാരി..
അനന്തേട്ടന് അമ്മാവന്‍റെ മോന്‍ തന്നിലും ആറ് വയസ്സിന് മൂത്തയാള്‍.. ഏതിനും തനിക്ക് അനന്തേട്ടനായിരുന്നു മാതൃക, പഠനത്തില്‍ , കലയില്‍, സ്പോര്‍ട്സില്‍ എല്ലാറ്റിലും, ആരാധന മൂത്ത് മൂത്ത് താന്‍ പോലുമറിയാതത് പ്രണയമായി വളര്‍ന്നപ്പോ, കൂട്ടുകാരൊക്കെ പെണ്‍കുട്ടികളെ പ്രണയിക്കുമ്പോ താന്‍ മാത്രം ആണിനെ പ്രണയിക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവില്‍ തനിക്കെന്തോ വലിയ അസുഖമാണെന്ന പേടിയില്‍ ഉറക്കവും സ്വസ്ഥതയും നഷ്ട്ടപ്പെട്ട പന്ത്രണ്ടാമത്തെ വയസ്സില്‍ തറവാട്ട് കുളക്കടവില്‍ വെച്ചനന്തേട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞു കൊണ്ട് തന്‍റെ മാനസീകാവസ്ഥ തുറന്ന് പറഞപ്പോ.. അനന്തേട്ടനെന്ന പുരുഷനെ വരുണെന്ന ആണ്‍കുട്ടി പ്രണയിക്കുന്നു എന്ന് പറഞപ്പോ ആദ്യം പകച്ച് പോയെങ്കിലും , തന്നെ ആശ്വാസ വാക്കില്‍ മൂടി ഒക്കെ വെറും തോന്നലാണ് മാറും എന്നൊക്കെ പറഞെങ്കിലും ആ, നിറഞ കണ്ണില്‍ ഒരു ചെറു തിളക്കം താനന്നു കണ്ടിരുന്നു. അന്നു മുതല്‍ അനന്തേട്ടനില്‍ നിന്നും പ്രത്യേക കരുതലും സ്നേഹവും കിട്ടിതുടങ്ങിയപ്പോ , തന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോ ആ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം കാണുമ്പോ പറയാതെ പറയാതെ അത് പ്രണയമാണെന്ന് താനുറപ്പിച്ചതും..
തറവാട്ടമ്പലത്തിലെ ഉത്സവകൊടിയേറ്റത്തിന്‍റെ അന്ന് നടത്തളത്തില്‍ നിരത്തി വിരിച്ച പായയില്‍ ചേര്‍ന്ന് കിടക്കുമ്പോ , തനിക്ക് തോന്നിയ അതേ വികാരം അനന്തേട്ടന് തന്നോടുമുണ്ടെന്നുറപ്പിച്ചപ്പോ.. അന്ന് മുതല്‍ ഇന്ന് വരെ തന്‍റെ മാത്രമായി ഒരു മനസ്സും ഇരു ശരീരവുമായി എട്ട് വര്‍ഷം.. തന്‍റെ മാത്രമായി തന്നോടൊപ്പം തന്‍റെ നിഴലായി അനന്തേട്ടനുണ്ട്... നാട്ടിലേക്കുള്ള ഓരോ യാത്രയിലും തനേറെ,സന്തോഷവാനാവുന്നത് അനന്തേട്ടനുമൊത്തുള്ള ദിനങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്താണ്.
ബസ്സിന്‍റെ നീട്ടിയുള്ള ഹോണടി എന്നേ ചിന്തകളില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തി , ബസ്സ് ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സ്റ്റാന്‍റില്‍ നിന്നും ബസ്സെടുത്തതൊന്നും താനറിഞില്ലെന്നോര്‍ത്തപ്പോ എനിക്കത്ഭുതമായി..
ടിക്കറ്റെടുത്ത് വീണ്ടും സീറ്റിലേക്ക് ചാരിയിരുന്ന് മൊബെെലില്‍ നെറ്റ് ഓണാക്കി, മെസ്സേജുകള്‍ നിരയായീ വന്നു തുടങ്ങി.
''എവിടാ?.. "
അനന്തേട്ടന്‍റെ മെസ്സേജ്..
''ഹോസ്റ്റലില്‍ ''!
ഞാന്‍ റീപ്ലെ അയച്ചു..
''വരുന്നില്ലേ.. ?"
പെട്ടന്ന് തന്നെ മറുപടി കിട്ടി.
"ഇല്ല നാളെ ..."
"എന്ത് പറ്റി... ഇന്ന് വരാന്നല്ലേ പറഞേ..?"
"ഒരു പ്രൊജക്റ്റ് ഇന്ന് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യേണ്ടതാരുന്നു.. അതോണ്ട് നാളെ വരാം..."
"MMmmm....."
പിന്നെ മറുപടിയൊന്നുമില്ല. ഓണ്‍ലെെന്‍ പെട്ടന്ന് ഓഫ് ലെെനായി. പിണങ്ങി. .. ഒരു ചിരിയോടെ ഞാന്‍ നെറ്റ് ഓഫാക്കി ഇയര്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയിലേക്ക് തിരുകി..
''കിളി വന്നു കൊഞ്ചിയ ജാലകവാതില് കളിയായ് ചാരിയതാരേ.. മുടിയിഴ കോതിയ കാറ്റിന് മൊഴിയില് മധുവായ് മാറിയതാരേ.. അവളുടെ മിഴിയില് കരിമഷിയാലേ കനവുകളെഴുതിയതാരേ.. നിനവുകളെഴുതിയതാരേ അവളേ തരളിതയാക്കിയതാരേ..''
മുന്‍പെങ്ങോ കേട്ട് പകുതിക്ക് നിര്‍ത്തിയെടുത്ത് നിന്നുള്ള സുജാതയുടെ മനോഹര ശബ്ദം ഇയര്‍ഫോണിലൂടൊഴുകിയെത്തി..
കണ്ണുകളടച്ച് പാട്ടില്‍ മുഴുകി അനന്തേട്ടന്‍റെ മുഖം മനസ്സില്‍ നിറച്ച് ഞാന്‍ സീറ്റില്‍ ചാരി കിടന്നു.......
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
കണ്ണുകള്‍ തുറക്കുമ്പോ നാട്ടിലെത്താറായിരിക്കുന്നു ഇയര്‍ഫോണൊന്ന് ചെവിയില്‍ നിന്നൂര്‍ന്ന് ചുമലില്‍ കിടക്കുന്നു. മറ്റേ ചെവിയീല്‍ നിന്നും ഊരി ചുരുട്ടിയത് ബാഗിലേക്കിട്ടു കെെ കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ച് മുടി റെഡിയാക്കി ഇറങ്ങാന്‍ തെയ്യാറായി..
നാട്ടില്‍ ബസ്സിറങ്ങുമ്പോ ബസ്റ്റോപ്പിന്‍റെ കുറച്ച് മാറി നിര്‍ത്തിയ ബുള്ളറ്റും അതിലിരിക്കുന്ന അനന്തേട്ടനേയും ഞാനമ്പരപ്പോടെ നോക്കി. ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അനന്തേട്ടന് വണ്ടിയെന്‍റെ മുന്നില്‍ നിര്‍ത്തി, ചമ്മല്‍ പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ അതിന്മേല്‍ കയറി..
വണ്ടി സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നതിനിടെ പിറകിലേക്ക് നോക്കി കണ്ണിറുക്കി ഉമ്മവെക്കുന്ന പോലെ ഒരാക്ഷന്‍ കാണിച്ചപ്പോ മറ്റാരെങ്കിലും കണ്ടോ എന്ന് പരിഭ്രമത്തോടെ നോക്കുന്ന എന്നെ മിററിലുടെ നോക്കി ഒരൂ ചിരിയോടെ അനന്തേട്ടന് ബെെക്കോടിച്ചു..
"ഞാന്‍ വരൂല്ലാന്ന് പറഞതല്ലേ പിന്നെങ്ങനെ മനസ്സിലായി ഞാനീ ബസ്സിലുണ്ടെന്ന് ?"
അനന്തേട്ടന്‍റെ ചുമലില്‍ താടിവെച്ച് ഞാന്‍ ചോതിച്ചു.
" നിനക്കേ കള്ളം പറയാനറിയില്ല ബാഗും തൂക്കി നിക്കുന്ന ഫോട്ടം വാട്ട്സാപ്പ് സ്റ്റാറ്റസും ആക്കി അതും പോരാഞതിന് ബാക് ടു ഹോം എന്ന ക്യാപ്ഷനും കൊടുത്ത് എന്നോട് ഇന്ന് വരുന്നില്ല എന്ന് പറഞത് നിന്‍റെ വിവരക്കേട്"
അനന്തേട്ടന്‍റെ തുടയില്‍ വെച്ച എന്‍റെ വലത് കെെയ്യെടുത്ത് ആ വയറില്‍ ചുറ്റിവെച്ചു കൊണ്ട് അനന്തേട്ടന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പറഞു...
" ശ്ശെ "
എനിക്ക് പിണഞ അബന്ധം മനസ്സിലായപ്പോ ഞാന്‍ ചമ്മലോടെ അനന്തേട്ടന്‍റെ പുറത്ത് ചെറിയ കടിവെച്ചു.. ആ... ചെറു വേധനയോടെ അനന്തേട്ടന് ബെെക്ക് വെട്ടിച്ചു..
"ഒരു സര്‍പ്രെെസ് തരാന്ന് വെച്ചപ്പോ.. നശിപ്പിച്ചില്ലേ..." ഞാന്‍ ചമ്മലോടെ പറഞു...
"നിന്‍റെ സര്‍പ്രെെസ് പൊളിഞാലെന്താ ഞാന്‍ ഒരു സര്‍പ്രെെസ് ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്.." അനന്തന് പറഞു.
"എന്താത്?"
"വീട്ടിലെത്തട്ടെ പറയാം..". അനന്തേട്ടന് പതിയെ പറഞു....
■■■■■■■■■■■
വിട്ടിലെത്തി അമ്മയുടെ സ്ഥിരം മെലിഞു പോയെന്നും കറുത്തു പോയെന്നുമുള്ള പരാതിയും കേട്ട് .. ചായകുടിയും കഴിഞ് ഫ്രെഷാവാനായി മുകളിലേക്ക് ഞാനും അനന്തേട്ടനും പോയി. റൂമീല്‍ എത്തിയപാടെ കതകടച്ച് അനന്തേട്ടനെന്നേ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കുറേ നാളുകളായടക്കിവെച്ച വികാരം രണ്ട് പേരിലും ചൂട് പിടിച്ചു. ചുണ്ടുകള്‍ വാശിയോടെ രണ്ടാളും നുകര്‍ന്നു. ...
സ്ഥലകാല ബോധം വന്നപ്പോ അനന്തേട്ടന് എന്നെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നുമകറ്റി. പിന്നെബെഡ്ഡിലേക്കിരുന്നു. ഞാനന്തേട്ടന്‍റെ മടിയില്‍ തലവെച്ച് കിടന്നു.വാത്സല്ല്യവും സ്നേഹവും നിറഞ ഒരു തലോടല്‍ എന്‍റെ നെറ്റിയിലുണ്ടായി..
'' എന്താ നേരത്തേ പറഞ സര്‍പ്രെെസ്..'' ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോതിച്ചു..
എന്‍റെ മുടിയിഴകള്‍ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്ന അനന്തേട്ടനെന്നേ നോക്കി..
"സര്‍പ്രെെസ് ആണോഎന്നറിയില്ല.. ഞാനേറെ ഭയപ്പെട്ട ആ കാര്യം നടക്കാന്‍ പോവുന്നു.. " അനന്തേട്ടന് പതിയേ പറഞു.
ഞാന്‍ സംശയത്തോടെ എണീറ്റു...
"എന്‍റെ എന്‍റെ.. കല്ല്യാണം.. "
അനന്തേട്ടന് വിറയലോടത് പറഞപ്പോ എന്നേയത് തീമഴപോലെ പൊള്ളിച്ചു..തലക്കടിയേറ്റ പോലെയാണെനിക്ക് തോന്നിയത് ഭൂമി തനിക്ക് ചുറ്റും കറങ്ങുന്ന പോലെ..
കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ഞാന്‍ വീണ്ടുമാ മുഖത്തേക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി..
എന്‍റെ കണ്ണുകളറിയാതെ നിറഞൊഴുകി, അത് കണ്ടാവണം അനന്തേട്ടന് വേധനയോടെ എന്നേ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചത്.
" ഒരു പാട് ശ്രമിച്ചു മോനൂ. നിനക്കറിയാവുന്നതല്ലേ ഒരു പെണ്ണിനേയും എനിക്ക് സ്നേഹിക്കാനോ തൃപ്തിപ്പെടുത്താനോ കഴിയില്ലെന്ന് , ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുമില്ല. ഇതിപ്പോ , അമ്മ കഴിഞാഴ്ച നെഞ്ചുവേധനയായി ഹോസ്പിറ്റലിലായിരുന്നു സെെലന്‍റെ അറ്റാക്കാണത്രേ.. ആദ്യത്തേത്... എന്നെയോര്‍ത്ത് ഉരുകിയുരുകി... "
വാക്കുകള്‍ കിട്ടാതെ അനന്തേട്ടന് പതറി, ഒരു കരച്ചിലാ തൊണ്ടയില്‍ കുടുങ്ങി നിക്കുന്നത് ഞാനറിഞു....
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അനന്തേട്ടന്‍റെ കരവലയത്തില്‍ ഞാന്‍ നിന്നു.
തനിക്ക് പതിനാറ് വയസ്സായന്ന് ഇതേ മുറിയില്‍ വെച്ച് ഒരു സ്വര്‍ണ്ണ മോതിരം പിറന്നാള്‍ സമ്മാനമായി തന്‍റെ വിരലില്‍ ഇട്ട് തരുമ്പോ , ആരെ കൊണ്ടും നമ്മളെയിനി പിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നും പറഞ് അനന്തേട്ടന് തന്നേ ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തിയത് ഞാനോര്‍ത്തു.. ആ മോതിരം തന്‍റെ വിരലില്‍ കിടന്നിപ്പോ മുറുകുന്നത് ഞാനറിഞു....
ഞാന്‍ പതിയെ അനന്തേട്ടന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ നിന്നും തലയുയര്‍ത്തി അല്‍പ്പം ബലമായി ഞാനാ പിടുത്തം വിടുവിപ്പിച്ചു. ബെഡ്ഡില്‍ നിന്നെണീറ്റു. നിറഞ മിഴികള്‍ തുടച്ചു ഞാന്‍ വാതില്‍ തുറന്നിട്ടു..
അമ്പരപ്പോടെ അനന്തേട്ടനെന്നെ നോക്കി... ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അനന്തേട്ടനടുത്ത് ഞാനിരുന്നു.
" ഇതു ശെരിക്കും സര്‍പ്രെെസ് ആയിപ്പോയിട്ടോ.., "
ഞാന്‍ അനന്തേട്ടനോടായി പറഞു.. പറഞതിലൊരു പരിഹാസ ദ്വനിയുണ്ടോ എന്നെനിക്കും തോന്നിപ്പോയി..
അനന്തേട്ടനെന്നെ തന്നേ നോക്കിയിരിക്കാണ്..
" മോനേ..."
ഇടറിയ ഒരു വിളി അനന്തേട്ടനില്‍ നിന്നുണ്ടായി.. ചങ്കു പറിയുന്ന ആ വേധന ഞാനറിഞു.
"ഇതിലിപ്പോ എന്താ ഇത്ര സങ്കടപ്പെടാന്‍.. അല്ലേലും ഒരു കല്ല്യാണം കഴിഞൂന്ന് വെച്ചിപ്പോ എന്താ, അനന്തേട്ടനെന്‍റെ അടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ടാവില്ലേ..?"
ഞാനന്തേട്ടന്‍റെ താടിപിടിച്ചു വലിച്ചു ചോതിച്ചു..
" ആട്ടെ പെണ്ണിന്‍റെ പേരെന്താ? "ഞാന്‍ ചോതിച്ചു..
"ഭദ്ര.. "
അനന്തേട്ടനില്‍ നിന്നും തണുപ്പന്‍ സ്വരത്തില്‍ മറുപടി വന്നു.
"സുന്ദരിയാണോ...?"
"ആവോ...¡¡"
വീണ്ടും അതേ മറുപടി...
"അനന്തേട്ടന് കണ്ടില്ലേ..."?
"മ്..."
"ഇഷ്ട്ടായോ..?"
"ഇല്ല..."
"അതെന്താ.?".
"അമ്മ കണ്ടു.. അമ്മക്കിഷ്ട്ടായി.. അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണീ കല്ല്യാണം.."
അനന്തന് കട്ടിലില്‍ നിന്നെണീറ്റു ഈ വിഷയം സംസാരിക്കാന്‍ താല്‍പ്പര്യമില്ല എന്ന പോലെ ജനലിനടുത്ത് പോയി താഴേക്ക് നോക്കി നിന്നു.
പിന്നേ ഞാനൊന്നും പറഞില്ല...
"അനന്തേട്ടനിപ്പോ വീട്ടിലേക്ക് പോണുണ്ടോ?..?"
"എന്താ ഞാനിവടെ നിക്കണത് നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാവുന്നുണ്ടോ..?" എടുത്തടിച്ചപോലെയുള്ള ആ ചോദ്യം എന്നേ വേധനിപ്പിച്ചു..
"അതൊന്നുമല്ല , വീട്ടില്‍ക്ക് പോണുണ്ടേല്‍ ഞാനും വരാം എനിക്കമ്മാവനേം അമ്മായിയേം കാണാല്ലോ.. "
"മ്.. "അനന്തേട്ടനൊന്ന് മൂളി..
"ഞാന്‍ കുളിച്ചു വരാം.. "
തോര്‍ത്തെടുത്ത് ഞാന്‍ ബാത്ത്റൂമിന് നേരെ നടന്നു.
"അതെന്താ എന്‍റെ മുന്നില്‍ വെച്ച് ഡ്രെസ്സഴിക്കാന്‍ പേടിച്ചിട്ടാണോ നീ അതോടെ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് പോണത്?"
അനന്തന് ചോതിച്ചു..
"അതെ , എനിക്ക് നിങ്ങളെ തീരെ വിശ്വാസമില്ല.."
ഞാനങ്ങനെ പറഞത് തമാശക്കാണെങ്കിലും അനന്തേട്ടനേയത് വേധനിപ്പിച്ചിരിക്കാം..
ബാത്ത്റൂമില്‍ കയറി ഡോറടച്ച് ഡ്രസ്സൂരി ഞാനാ നിലത്തിരുന്നു, നെഞ്ച് പൊടിയുന്ന വേധന, സ്വന്തമായതെന്തോ കെെവിട്ട് പോവുന്നു.. അടക്കി വെച്ച കണ്ണീരെന്‍റെ നിയന്ത്രണത്തില്‍ നിന്നും പുറത്ത് ചാടി , കരച്ചില്‍ പുറത്ത് കേള്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ടാപ്പും ശവറും തുറന്നിട്ടു് ശവറിനു താഴെ കരഞ് ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഞാനിരുന്നു.
പെട്ടന്ന് വാതിലില്‍ മുട്ട് കേട്ട് ഞാന്‍ പിടഞെണീറ്റു. കരഞ കണ്ണും മുഖവും മറയ്ക്കാനായി സോപ്പ് മുഖത്തും ശരീരത്തിലും തേച്ചു ,വീണ്ടും മുട്ടുന്ന ശബ്ദം തോര്‍ത്തുടുത്ത് ഞാന്‍ ഡോര്‍ തുറന്നു.
കെെകള്‍ വാതില്‍ കട്ടില്‍ പോളയിലൂന്നി അനന്തേട്ടന് നില്‍ക്കുന്നു.
" എന്തേ?"
ഞാന്‍ സംശയത്തോടെ ചോതിച്ചു..
എന്നെ അടിമുടിയൊന്ന് നോക്കി അനന്തേട്ടന് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറി.
ഇതെന്ത് കൂത്ത് എന്നറിയാതെ ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു.
ബാത്ത് റൂം ഡോര്‍ അടച്ച് ഉടുത്തിരുന്ന മുണ്ടൂരി ഡ്രെസ്സ് തൂക്കാനായി ചുവരിലടിച്ച സ്റ്റാന്‍റിലേക്കിട്ട് ഷര്‍ട്ട് ബട്ടനഴിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോ ഴാണ് കാര്യം പിടികിട്ടിയത്..
"അനന്തേട്ടാ വേണ്ട താഴെ അമ്മമുണ്ട് കേറി വരും "
ഞാന്‍ ഭയത്തോടെ പറഞു.
"വരട്ടെ "
ഷര്‍ട്ടൂരി അതും സ്റ്റാന്‍റിലേക്കെറിഞു. രോമം നിറഞ നെഞ്ചില്‍ തലോടിക്കൊണ്ട് അനന്തേട്ടനെന്‍റെ നേരെ വന്നു..
"ദേ അനന്തേട്ടാ പറയുന്ന കേള്‍ക്ക്"
ഞാന്‍ അനന്തേട്ടനെ തടയാന്‍ ശ്രെമിച്ചു.
പക്ഷെ അനന്തേട്ടനെന്‍റെ തൊട്ടുമുന്നിലായി നിന്നു. ചുവരില്‍ ചാരി ഞാന്‍ നിന്നു. ഇരു കെെകളും ചുവരിലെന്‍റെ രണ്ട് സെെഡിലുമൂന്നി അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കണ്ണില്‍ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
കരഞ കണ്ണുകകള്‍ സോപ്പ് പതയേറ്റ് നീറിതുടങ്ങി. ഞാന്‍ നോട്ടം പെട്ടന്ന്മാറ്റി എന്‍റെ മുടിയില്‍ നിന്നും വെള്ളത്തുള്ളികളിറ്റി വിണു..
നാണവും ദേശ്യവും കലര്‍ന്ന രീതിയില്‍ ഞാന്‍ നിന്നു അനന്തേട്ടനെ പുണരാനെന്‍റെ കെെ തരിച്ചു. അനന്തേട്ടന്‍റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് യാതൊരു പ്രതികരണവും ഉണ്ടാവാത്തതെന്നെ അതില്‍ നിന്നും പിന്നിരിപ്പിച്ചു. എന്‍റെ മുഖത്തിന് നേരെ ചൂടു നിശ്വാസം ഞാനറിഞു.എന്‍റെ രോമങ്ങളെല്ലാം തന്നെ അതിലെണീറ്റു നിന്നു. വികാരത്താലെന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ മെല്ലയടഞു. അനന്തേട്ടന്‍റെ കെെകളെന്‍റെ അടിവയറ്റിന് നേരെ വന്നു.. വിറയലോടെ വയറുള്ളോട്ട് വലിച്ചു ഞാന്‍ നിന്നു. ഉടുത്തിരുന്ന തോര്‍ത്തില്‍ അനന്തേട്ടന് പിടുത്തമിട്ടു. അതഴിഞു നിലത്ത് വീണു. നഗ്നനായി ഞാനാ ചുവരില്‍ ചാരി നിന്നു.
പെട്ടന്ന് ബാത്ത്റൂമിന്‍റെ ലോക്ക് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട്ഞാന്‍ കണ്ണു തുറന്നു മുണ്ടും ഷര്‍ട്ടും കെെയ്യില്‍ പിടിച്ച് ഷഢി മാത്രമിട്ട് കള്ളച്ചിരിയോടെ വാതിലും തുറന്നിട്ട് അനന്തേട്ടന് നിക്കുന്നു.
" ആര്‍ക്കാ വിശ്വാസമില്ലാത്തത്? നിനക്ക് എന്നേയോ? "
മുണ്ട് വലിച്ചുടുത്ത് എന്‍റെ നഗ്നമായ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നോക്കി അനന്തേട്ടന് ചോതിച്ചു..
എന്നെ കളിപ്പിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോ ദേശ്യത്തോടെ ഞാനന്തേട്ടനെ നോക്കി.
"ഹൊ എന്തൊക്കാരുന്നു. നിങ്ങളെ എനിക്ക് വിശ്വാസം പോര .. ഇട്ട തുണിയോടെ ബാത്ത്റൂമില്‍ കേറുന്നു... ഇപ്പോ കണ്ടില്ലേ ?"
ഷര്‍ട്ടിന്‍റെ ബട്ടണിടുന്നതിനിടെ അനന്തേട്ടന് ചിരിയോടെ പറഞു.
എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞു ദേശ്യത്തോടെ ഞാന്‍ വാതില്‍ വലിച്ചടച്ചു.
അബദ്ധമായോ എന്നോര്‍ത്ത് അനന്തന് വാതിലില്‍ വീണ്ടും മുട്ടി..
തുറക്കാതായപ്പോ ബെഡ്ഡില്‍ പോയിരുന്നു അതിലുണ്ടായിരുന്ന ബുക്കെടുത്ത് മറിച്ചു നോക്കി...
കുളി കഴിഞ് മുഖം വീര്‍പ്പിച്ച് ഞാനിറങ്ങി വന്നു. ബുക്കില്‍ നിന്നിടം കണ്ണിട്ട് അനന്തേനെന്നേ നോക്കി. മെെന്‍റാക്കാതെ ഞാന്‍ അലമാരയില്‍ തുറന്ന് ഡ്രെസ്സ് തിരഞു..
''പിണക്കമാണോ എന്നോടിണക്കമാണോ.. ''
പാട്ട് പാടിക്കൊണ്ടനന്തേട്ടനെണീറ്റു. ഞാന്‍ വേഗം ടീഷേര്‍ട്ടും എടുത്തിട്ടു , ബാക്കി ഡ്രെസ്സുമെടുത്ത് ബാത്ത്റൂമില്‍ കേറി മാറ്റി വന്നു. പിന്നെ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നില്‍ നിന്ന് മുടി ചീവാന്‍ തുടങ്ങി. പിന്നില്‍ വന്നനന്തേട്ടനെന്നേ കെട്ടി പിടിച്ചു. ബലമായത് വിടീപ്പിച്ച് ഞാന്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി നിരാശയോടെ അനന്തേട്ടനും..
അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ് ഞങ്ങളിറങ്ങി. ബെെക്കില്‍ ഒരടി വിട്ട് ഞാനിരുന്നു. പെട്ടന്നനന്തേട്ടനൊരു ബ്രേക്ക് പിടിച്ചു. ഞാന്‍ അനന്തേട്ടനോട് പറ്റിയിരുന്നു പോയി , ചിരിയോടെ അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കെെ പിടിച്ചാ വയറ്റത്ത് ചുറ്റി പിടിപ്പിച്ചു. എന്‍റെ പിണക്കമതോടലിഞില്ലാതായിപ്പോയി..
■■■■■■■■■■■■■■■■
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അമ്മയ്ക്കൊപ്പം മടിച്ച് മടിച്ചാണമ്പലത്തില്‍ പോയത് തൊഴുതും മടങ്ങാന്‍ നോക്കുമ്പോ അമ്മയെന്നേ തിരികേ വിളിച്ചു.
''ഡാ നിനക്കൊരാളെ കാണിച്ചു തരട്ടെ?" അമ്മ ചോതിച്ചു..
"ആരെ? .. "
ഞാനമ്പരപ്പോടെ ചോതിച്ചു.
"ദാ.. അവരെ :"
അമ്മ ശ്രീ കോവിലിന് നേരേ വിരല്‍ ചൂണ്ടി. ഞാനങ്ങോട്ട് നോക്കി.
ചുവന്ന കസവ് സാരിയുടുത്തൊരു പെണ്‍കുട്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയാണ് മുഖം കാണാന്‍ വയ്യ മുട്ടറ്റം മുടി..
"ആരാദ്?"
ഞാന്‍ സംശയത്തോടെ ചോതിച്ചു...
"അതോണ് നിന്‍റെ ഏട്ടത്തിയമ്മയാവാന്‍ പോണ ആള്‍..". അമ്മ പറഞു
ഒരു വെള്ളിടിയെന്‍റെ തലയില്‍ വെട്ടി. ഒരു ശത്രു വിനേ കണ്ടപോലെ ഞാന്‍ വീണ്ടുമവളെ നോക്കി...
എന്‍റെ കാലില്‍ നിന്നും ഒരു പെരുപ്പരിച്ചു കയറി..
"വാ ഭദ്രയെ പരിചയപ്പെടുത്തി തരാം" അമ്മയെന്‍റെ കെെ പിടിച്ചു വലിച്ചു.
"വേണ്ട.." ഞാന്‍ ദേശ്യത്തോടെ പറഞു.
"അതെന്താടാ. നീയിതുവരെ അവളെ കണ്ടില്ലാലോ..?"
അമ്മ സംശയത്തോടെ ചോതിച്ചു.
"അനന്തേട്ടനുമായുള്ള കല്ല്യാണം കഴിഞാല്‍ കാണാല്ലോ, അമ്മ വരുന്നുണ്ടോ എനിക്ക് വിശക്കുന്നു."
ഞാന്‍ തിരിഞു നടന്നു കൊണ്ട് പറഞു.
മറ്റു മാര്‍ഗ്ഗമില്ലാതെ അമ്മയും ഒപ്പം നടന്നു.
അനന്തേട്ടന്‍റെ വീടിന് മുന്നിലൂടെയാണ് അമ്പലത്തിലേക്കുള്ള വഴി, തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി ഞങ്ങളവിടെ കയറി, ഞായറാഴ്ചയായത് കൊണ്ട് അനന്തേട്ടന് ഓഫീസുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അമ്മാവന് ഉമ്മറത്ത് തന്നെയിരുന്നു പത്രം വായിക്കുന്നു. ആളൊരു പഴയ പോലീസുകാരനാണ് ഇടക്ക് കൃഷിയില്‍ താല്‍പ്പര്യം തോന്നി അതിലേക്ക് തിരിഞു. ഞങ്ങളെ കണ്ടതും ചിരിച്ചു കൊണ്ടദ്ധേഹമെണീറ്റു.
ആമ്മാവനും അമ്മായിയും അമ്മയോട് കഥ പറഞിരിക്കുന്നതിനിടെ ഞാന്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ റൂമിലേക്ക് പോയി, കട്ടിലില്‍ മൂടിപ്പുതച്ച് കിടക്കുകയാണ് അനന്തേട്ടന് ഞാന്‍ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ കട്ടിലിലരികത്ത് കിടന്നു പിന്നെ പതിയെ അനന്തേട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പെട്ടന്ന് അനന്തേട്ടന് കണ്ണു തുറന്നു. അരികത്തെന്നേ കണ്ട് ഒരു ചിരിയോടെ എന്നേ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കുറച്ച് സമയം ഞങ്ങളങ്ങനെ കിടന്നു. പിന്നെ ഞാനന്തേട്ടനെ കുത്തിപൊക്കി എണീപ്പിച്ചു. എന്‍റെ കവിളിലൊരുമ്മ തന്നനന്തേന്‍ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് പോയി..
ഒന്നിച്ചവിടന്ന് ചായ കുടിച്ച ശേഷം അമ്മ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ഞാനും അനന്തേട്ടനും പുറത്തൊക്കെ കറങ്ങാനും.
ബെെക്കില്‍ അനന്തേട്ടന്‍റൊപ്പം കറങ്ങാന്‍ നല്ല സുഖമാണ്. അനന്തേട്ടന് ബെെക്കില്‍ ഞാനദ്ധേഹത്തെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കണം, എത്ര തിരക്കുള്ള റോഡാണെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല.....
കറക്കമൊക്കെ കഴിഞ് ഞങ്ങളെന്‍റെ വീട്ടില്‍ എത്തുമ്പോ രാത്രിയായിരുന്നു. അഛനുമ്മയും നിര്‍ബദ്ധിച്ചതിനാല്‍ അനന്തേട്ടനന്ന് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ താമസിച്ചു..
രാത്രി ഭക്ഷണ ശേഷം എല്ലാരുമൊന്നുറങ്ങിക്കിട്ടാനായി ഞങ്ങള്‍കാത്തിരുന്നു.
അനന്തേട്ടനഛന്‍റെ കത്തിയും കേട്ട് വരാന്തയില്‍ ഇരിപ്പാണ് അമ്മ സീരിയലും കഴിഞ് ഉമ്മറപ്പടിയില്‍ വന്നിരുന്നു.
അഛന്‍റെ കത്തിയും കേട്ട് ദയനീയമായി എന്നെ ഇടക്കിടെ നോക്കുന്ന അനന്തേട്ടനെ കണ്ടപ്പോളെനിക്ക് ചിരി വന്നു. സമയം പത്തരയായപ്പോ അഛനനന്തേട്ടന് മോചനം നല്‍കി രക്ഷപ്പെട്ടന്നോര്‍ത്ത് അനന്തേട്ടനെണീറ്റതും ഞാന്‍ അമ്മയോട് കല്ല്യാണക്കാര്യം എടുത്തിട്ടു. പിന്നെ അതേകുറിച്ചായി ചര്‍ച്ച.
പല്ല് കടിച്ച് നിനക്ക് ഞാന്‍ വെച്ചിട്ടുണ്ടെന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ അനന്തേനെന്നെ നോക്കിയപ്പോ ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
പതിനൊന്ന് മണിയായപ്പോളേക്കും ഞങ്ങളെല്ലാരുമുറങ്ങാനായി മുറികളിലേക്ക് പോയി.
റൂമില്‍ കേറി വാതിലടച്ചതും അനന്തേട്ടനെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പിന്‍ കഴുത്തിലുമ്മ വെച്ചു. കണ്ണുകളടച്ചു ഞാനതാസ്വതിച്ചു. പതിയെ എന്നെ ഇരു കെെകളിലുമെടുത്ത് അനന്തേട്ടന് ബെഡ്ഡിലേക്ക് കിടത്തി എണീക്കാന്‍ ശ്രെമിച്ച എന്നേ തോളില്‍ പിടിച്ച് വീണ്ടും കിടത്തി. നെറ്റിയില്‍ മൃതുവായി ചുംബിച്ചു. പതിയെ എന്‍റെ മൂക്കിന്‍ തുമ്പില്‍ മൂക്കാലുരസി പിന്നെ ചുണ്ടിലമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു സകല നിയന്ത്രണവും വിട്ട് ഞാന്‍ അനന്തേനെ ഇറുകെ പുണര്‍ന്നു. ഞൊടിയിടയില്‍ നഗ്നരായി ഞങ്ങള്‍ വികാര കൊടുമുടികള്‍ കയറി ഒടുവില്‍ തളര്‍ന്നനന്തേട്ടന്‍റെ നെഞ്ച് പറ്റി കിടക്കുമ്പോ വലത് കയ്യാലെന്‍റെ മുടിയിഴകള്‍ തലോടുകയായിരുന്നു അനന്തേട്ടന്..
ഇതൊക്കെ തനിക്ക് നഷ്ട്ടപ്പെടാന്‍ പോവുകയാണെന്നോര്‍ത്തപ്പോ എന്‍റെ നെഞ്ച് പൊട്ടി. ഇല്ല ഞാനാര്‍ക്കും വിട്ടു കൊടുക്കില്ല ഞാനന്തേട്ടനെ കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ ശക്തമായി പുണര്‍ന്നു..
■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു പോന്നപ്പോളും എന്‍റെ മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. അന്തേട്ടന്‍റെ കല്ല്യാണം, ദിവസങ്ങളടുക്കുന്നു. കല്ല്യാണത്തോടെ അനന്തേട്ടന് തന്നില്‍ നിന്നുമകലുന്നത് എനിക്ക് ചിന്തിക്കാന്‍പോലും ആവാത്തതായിരുന്നു.
ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി, അനന്തേട്ടന്‍റെ കല്ല്യാണം പ്രമാണിച്ച് ഞാന്‍ വീണ്ടും ലീവിന് നാട്ടിലേക്ക് വന്നു. ഇത്തവണയും കല്ല്യാണ തിരക്കുകള്‍ക്കിടയിലും അനന്തേട്ടനെന്നെ കൂട്ടാന്‍ വന്നിരുന്നു.
ബെെക്കില്‍ കയറുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടാളുകളും മൗനമായിരുന്നു അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കെെ പിടിച്ചാ വയറ്റില്‍ ചുറ്റിപ്പിച്ചു. ഞാന്‍ വേധനയോടാ തോളിലേക്ക് ചാരി.....
അമ്മയും അഛനും കല്ല്യാണ വീട്ടിലാണ്. വീട്ടില്‍ ആരു മുണ്ടായിരുന്നില്ല വാതില്‍ തുറന്നകത്ത് കയറിയതും ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ അനന്തേട്ടനെന്നേ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..
" വയ്യ മോനേ എനിക്കിനിയും വേഷം കെട്ടാന്‍ വയ്യ എനിക്ക് നീ മാത്രം മതി."
വിതുമ്പിക്കൊണ്ടനന്തേന്‍ എന്നെ ഇറുകെ പിടിച്ചു. ആ നിമിഷം ഈ വിവാഹം മുടങ്ങിപ്പോവണെ എന്ന് ഞാനാത്മാര്‍ത്ഥമായി പ്രാര്‍ഥിച്ചുപോയി.
അനന്തേട്ടനെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നറിയാതെ ഞാന്‍ നിന്നു. ഞാന്‍ അദ്ധേഹത്തെ ശക്തമായി പുണര്‍ന്നു ഇരു കവിളിലും മാറി മാറി ചുംബിച്ചു. ആ അവസ്ഥയിലും ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങള്‍ ചൂടുപിടിച്ചു. ആ വെറും തറയില്‍ ഞങ്ങള്‍ കിടന്നു. നഗ്നമായ ശരീരങ്ങള്‍ നാഗങ്ങളെ പോലെ ഇണചേര്‍ന്നു. തളര്‍ന്നാ നെഞ്ചില്‍ കിടക്കുമ്പോ ഒരിക്കലും ഈ ബന്ധം ആരാലും തകര്‍ക്കാനാവില്ലെന്ന് ഞങ്ങളുറപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
അനന്തേട്ടന്‍റെ നിഴലു പോലെ ഏതാവശ്യത്തിനും കല്ല്യാണപന്തലില്‍ ഞാനുണ്ടായിരുന്നു. കല്ല്യാണ ദിവസം അനന്തേട്ടനെ ഒരുക്കിയത് ഞാനായിരുന്നു. എന്‍റെ കെെകളിടക്കിടെ അനന്തേട്ടന് മുറുകെ പിടിച്ചു. മണ്ഡപത്തില്‍ കേറുമ്പോ അനന്തേട്ടനെന്നേ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ഒന്നുമില്ല എന്നൊരാഗ്യം ഞാന്‍ കാട്ടി , അന്തേട്ടനാകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു. ഞാനും. നാദസ്വരമേളംപന്തലിലുയര്‍ന്നു, എന്‍റെ നെഞ്ച് പൊടിയുന്ന വേധന ഞാനറിഞു.
നിലവിളക്കുമേന്തി ഭദ്ര മണ്ഡപത്തിലേക്ക് വരുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു, ഞാനേറ്റവും വെറുക്കുന്ന എന്‍റെ ശത്രു.ഞാനെന്‍റെ കടപ്പല്ല് ഞെരിച്ചു., മണ്ഡപത്തില്‍ കയറി അവളെല്ലാവരേയും തൊഴുതു. അപ്പോ ഞാനാ ശത്രു വിനെ വ്യക്തമായി കണ്ടു.
പട്ടുടുത്ത് മുല്ലപ്പൂ ചൂടിയ ആ രൂപം കണ്ടപ്പോ മോഹന്‍ലാല്‍ സിനിമയില്‍ പറഞ ഡയലോഗാണെനിക്കോര്‍മ വന്നത് കാവിലെ ഭഗവതി നേരിട്ട പ്രത്യക്ഷ പെട്ട പോലെ... ഞാനത്ഭുതത്തോടെ അവളെ ശത്രുത മറന്നു വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി
മണ്ഡപത്തില്‍ അനന്തേട്ടനേയും ഭദ്രയേയും ഒന്നിച്ച് കണ്ടപ്പോ അവര് തമ്മില്‍ നല്ല ചേര്‍ച്ചയെനിക്ക് തോന്നി. പക്ഷെ അനന്തേന്‍റെ അസ്വസ്ഥമായ മുഖവും ഭദ്ര തങ്ങളെ അകറ്റാനായി വന്നതാണെന്ന ചിന്തയും വീണ്ടും ഭദ്രയോടുള്ള വെറുപ്പ് കൂട്ടി.
നാദസ്വരമേളമുയര്‍ന്നു വിറയ്ക്കുന്ന കെെകളോടെ അനന്തന് താലിയെടുത്തു , താനൊരു മഹാ പാപമാണ് ചെയ്യാന്‍ പോവുന്നതെന്ന ചിന്ത അവനെ അലട്ടി. മേളം മുറുകി. അനന്തന് വരുണിന് നേരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് നില്‍ക്കുകയാണെങ്കിലും ആ നെഞ്ചിലെ നീറ്റല്‍ അനന്തന് മനസ്സിലാവുമായിരുന്നു.
മുഹൂര്‍ത്തമായി നമ്പൂതിരി അനന്തനോടായി പറഞു. വിറയാര്‍ന്ന കെെകളോടെ താലിയവന്‍ ഭദ്രയുടെ കഴുത്തിന് നേരെ നീട്ടി. കണ്ണുകളടച്ച് പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ ഇരിക്കുന്ന ഭദ്രയെ കണ്ടപ്പോ അനന്തന് വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി ഒരു വിധം താലിയാ കഴുത്തില്‍ ചാര്‍ത്തി.
മണ്ഡപത്തില്‍ നാദസ്വരമേളമുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ അതിലും ഉച്ചത്തിലെന്‍റെ നെഞ്ചിടിക്കുകയായിരുന്നു. അനന്തേട്ടന് ഭദ്രയുടെ കഴുത്തില്‍ താലി ചാര്‍ത്തിയപ്പോ നിറഞ കണ്ണുകളെ നിയന്ത്രിക്കാന്‍ ഞാന്‍ പാടുപെട്ടു. അവരഗ്നിയെ വലം വയ്ക്കുമ്പോ പ്രിയപ്പെട്ട കളിപ്പാട്ടം മറ്റൊരാള്‍ തട്ടിപ്പറിച്ച ഫീലായിരുന്നെനിക്ക്.
താലികെട്ടിന് ശേഷം ഫോട്ടോയെടുപ്പും മറ്റുമായി അനന്തേട്ടനും, സന്ധ്യയുടെ കാര്യങ്ങളുമായി ഞാനും തിരക്കിലായി, എന്നാലും ഇടയ്ക്കിടെ കണ്ണുകളുടക്കുമ്പോള്‍ ഒന്നിച്ചല്‍പ്പനേര മിരിക്കാന്‍, ഇച്ചിരി സംസാരിക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ കൊതിച്ചു...
രാത്രി തിരക്കുകളൊക്കെ ഒഴിഞ് തളര്‍ന്ന് പിന്നാമ്പുറത്തെ നീളന്‍ തിണ്ണയിലിരിക്കുമ്പോ , അകത്ത് പുതുപെണ്ണിനേ കാണാനായി വന്ന അയല്‍ക്കാരുടെ ബഹളമായിരുന്നു. ചുവരില്‍ ചാരിയിരിക്കുമ്പോളാണ് ഒരു കെെയ്യില്‍ തോര്‍ത്തും സോപ്പുമായി അനന്തേട്ടനങ്ങോട്ട് വന്നത്.
''വാ നമുക്ക് കുളത്തില്‍ പോയൊന്ന് കുളിച്ചു വരാം "
അനന്തേട്ടന് പതിയേ പറഞു.
അല്‍പ്പനേരം തനിച്ചു സംസാരിക്കാനാണതെന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാന്‍ അനന്തേട്ടനൊപ്പം കടവിലേക്ക് നടന്നു. ഇപ്പോ ആരും താമസിക്കാനില്ലാത്ത ഞങ്ങളുടെ തറവാടിനോട് ചേര്‍ന്ന് നിക്കുന്ന കുളം, അവിടേയാണ് അനന്തേട്ടന് സ്ഥിരമായി കുളിക്കാറ് , തറവാട് അനന്തേട്ടന്‍റെ വീടിനടുത്താണ്. ഞങ്ങള്‍ തറവാട്ട് മുറ്റത്തേക്ക് കടന്നു. കടവ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കാന്‍ നോക്കിയ എന്‍റെ കെെ പിടിച്ച് അനന്തേട്ടന് തറവാട്ടിന്‍റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് കടന്നു. ദിവസവും അമ്മായിയും വേലക്കാരിയും അടിച്ചു വൃത്തിയാക്കിയിടുന്നതിനാല്‍ അവിടെ ആള്‍താമസമില്ല എന്നാരും പറയില്ല.
ഉമ്മറത്തെ തൂണുകള്‍ കൂടിയ ഭാഗത്ത് ഞങ്ങള്‍ നിന്നു. അനന്തേട്ടനെന്നെ തന്നേ നോക്കി നിന്നു. ഞാന്‍ തറയിലേക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കുവാണ്. എന്‍റെ താടി പിടിച്ച് അനന്തേട്ടനുയര്‍ത്തി.
"മോനേ.. "
ചിലമ്പിച്ച സ്വരത്തിലദ്ധേഹം വിളിച്ചു..
അടക്കി വെച്ച കണ്ണുനീര്‍ അണപൊട്ടിയൊഴുകി, കരച്ചിലോടെ ഞാന്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു. അനന്തേട്ടനെന്നേ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു തുരുതുരേ ഉമ്മ വെച്ചു..
ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഞങ്ങള്‍ നിന്നു. തണുത്തൊരു കാറ്റപ്പോള്‍ വീശി. ഞാനന്തേട്ടനോട് കൂടുതല്‍ പറ്റി. അനന്തേട്ടനെന്‍റെ പിന്‍ കഴുത്തില്‍ പതിയെ ഉമ്മ വെച്ചു. ഞാന്‍ വികാരത്താലൊന്ന് പുളഞു. പതിയെ എന്‍റെ ഷര്‍ട്ട് ബട്ടണഴിയുന്നത് ഞാനറിഞു. പാന്‍റിന്‍റെ ഹുക്കും അഴിഞു. അനന്തേട്ടനെന്നേ തുണോട് ചേര്‍ത്തു.
പതിയെ താഴെ മൂട്ട് കുത്തിയിരുന്നു. വയറ്റില്‍ മീശ രോമങ്ങളിക്കിളിയാക്കി, പതിയെ അത് അരക്കെട്ടിന് താഴെയെത്തി.
അരക്കെട്ടിന് താഴെ ചെറു ചൂട് ഞാനറിഞു. അനന്തേട്ടന്‍റെ മുടിയിഴകളില്‍ വികാരത്തോടെ ഞാന്‍ വിരലോടിച്ചു. ആ തലപിടിച്ചു കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ ഞാനെന്‍റെ അരക്കെട്ടിലേക്കടുപ്പിച്ചു. വികാര ശബ്ദങ്ങളവിടെയുയര്‍ന്നു. അനന്തേട്ടനെ ആ പ്രവൃര്‍ത്തിയില്‍ നിന്നും ബലമായി ഞാന്‍ നിര്‍ത്തിച്ചു. പിന്നെ ഞാനദ്ധേഹത്തെ തറയിലേക്ക് കിടത്തി അനന്തേട്ടന്‍റെ ടീഷേര്‍ട്ട് ഞാന്‍ വലിച്ചൂരി, രോമാവൃതമായ നെഞ്ചില്‍ ഞാന്‍ വിരലുകളോടിച്ചു. അവിടമാകെ ഉമ്മകളാല്‍ മൂടി ഞാന്‍ താഴെക്ക് നീങ്ങി.
അനന്തേട്ടനില്‍ നിന്നും വികാര ശബ്ദമുണ്ടായപ്പോ അതെനിക്ക് കൂടുതല്‍ പ്രോത്സാഹനമായി.
വിയര്‍ത്ത് കുളിച്ച് അനന്തേട്ടന്‍റെ കരവലയത്തില്‍ കിടക്കുമ്പോ എനിക്ക് എന്തോ ഇതു വരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു ഫീലായിരുന്നു.
കുളക്കടവില്‍ പരസ്പരം വെള്ളം കോരിയൊഴിച്ചും സോപ്പ് തേച്ചും ആര്‍മാതിക്കുമ്പോളും ഞങ്ങള്‍ രണ്ട് പേരും ടെന്‍ഷനൊക്കെ മറന്നിരുന്നു. വെള്ളത്തില്‍ വെച്ചും ഉമ്മകളും കെട്ടിപ്പിടുത്തവും മത്സരിച്ചു ഞങ്ങള്‍ കെെമാറി.
വീട്ടിലേക്ക് പോവുമ്പോ കെെകള്‍ കോര്‍ത്ത് പിടിച്ച് ഒരിക്കലും പിരിയില്ല എന്നുറപ്പിച്ച് ഞങ്ങള്‍ നടന്നു...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
വീട്ടിലെത്തി കിടക്കയിലുറക്കം വരാതെ ഞാന്‍ തിരിഞും മറിഞും കിടന്നു. അനന്തേട്ടന്‍റെയും ഫസ്റ്റ് നെെറ്റാണിന്നെന്ന ചിന്ത എന്നേ അലട്ടി , അവിടെ എന്ത് നടക്കുന്നതെന്നറിയാതെ ഞാനാമുറിയില്‍ കിടന്നുഴറി..
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
കെെയ്യില്‍ പാല്‍ഗ്ലാസുമായി വിറയ്ക്കുന്ന കാലുകളോടെ ഭദ്ര മണിയറയിലേക്ക് കയറി , മുറിയിലെത്തി വാതിലടച്ച് ഇനിയെന്തെന്നറിയാതവള്‍ നിന്നു. കെെയ്യിലേ ഗ്ലാസ് വിറയ്ക്കുന്നതവളറിഞു. നാണത്തോടെ കട്ടിലിലേക്ക് നോക്കിയവളമ്പരന്നു, കട്ടിലില്‍ പുതച്ചു മൂടി ഉറങ്ങുന്ന അനന്തനെ കണ്ടവള്‍ കെെയ്യിലേ പാല്‍ഗ്ലാസിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കി.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അലങ്കരിച്ച മണിയറയിലവള്‍ നിന്നു.
□□□□□□□□□□□
ജനല്‍ കര്‍ട്ടനിടയിലൂടെ സൂര്യപ്രകാശം കണ്ണിലേക്കടിച്ചപ്പോ അനന്തന് കണ്ണു തുറന്നു. കട്ടിലില്‍ കിടന്ന് ഒന്ന് മൂരി നിവര്‍ന്നവന്‍ കുറച്ചു നേരം മുകളിലോട്ട് നോക്കി കിടന്നു. മുറിയിലാരോ ഉള്ള പോലെ തോന്നി തലതിരിച്ചു നോക്കിയപ്പോ മുറിയിലേ ടേബിളില്‍ ചാരി വരുണ്‍ തന്നേ തന്നേ നോക്കി നിക്കുന്നു.അവനെ കണ്ടതും ചെറു ചിരിയോടെ അനന്തന് എണീറ്റിരുന്നു. വരുണവന്‍റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ചുരുണ്ട ബെഡ്ഷീറ്റും ചിതറിയമുല്ലപ്പൂക്കളിലേക്കും വന്‍ ആധിയോടെ നോക്കി..
" എന്തായി? "
അവനാകാംക്ഷ പൂര്‍വ്വം ചോതിച്ചു..
"എന്ത്? "
അനന്തന് ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ നിന്നു.
"ഇന്നലെ രാത്രി? "
"ഇന്നലെ രാത്രി എന്താ നന്നായി കിടന്നുറങ്ങി.. "
അനന്തന് ഒഴുക്കന്‍ മട്ടില്‍പറഞു.
"വേറെ വല്ലതും സംഭവിച്ചോ..?"
"വേറെ എന്ത് സംഭവിക്കാന്‍.. ?" അനന്തന് ആശ്ചര്യത്തോടെ പറഞു.
"അല്ല ഇന്നലെ ഫസ്റ്റ് നെെറ്റ് അല്ലാരുന്നോ അപ്പോ.. വല്ലതും?"
വരുണിന്‍റെ ശബ്ദത്തില്‍ ദേശ്യം നിറഞു.
" മ്... "
നാണത്തോടെ മുണ്ടിന്‍റെ തുമ്പ് കടിച്ചു കൊണ്ട് അനന്തന് താഴേക്ക് നോക്കി പറഞു.
ഞെട്ടലോടെ ഞാനവിടന്ന് എണീറ്റു പോയി.. ഞാന്‍ തിരിഞു നടക്കാനായെണീറ്റു. അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കെെ പിടിച്ച് കട്ടിലിലേക്കിട്ടു ഇരു കെെകൊണ്ടും എന്നെ വരിഞു മുറുകി.
" അപ്പോ രാവിലെ തന്നെ ഇതറിയാനായിരുന്നല്ലേ ഓടിച്ചാടി വന്നത്. ഇന്നലെ ഒരു കളി കഴിഞതല്ലേ കുളക്കടവില്‍ വെച്ച് അത് കൊണ്ട് നല്ല ക്ഷീണം തോന്നി പിന്നേ വേഗം കിടന്നങ്ങുറങ്ങി. ഇന്ന് വല്ലോം നടക്കും"
ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അനന്തന് പറഞു.
" അയ്യട വല്ലോം നടക്കും അതിനൊന്നുമുള്ള ആംപിയര്‍ ഇതീനില്ല എന്നെനിക്കറിയാം"
അനന്തന്‍റെ അരക്കെട്ടിന് നേരെ കെെ നീട്ടി ഞാന്‍ പറഞു.
പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ അനന്തേട്ടനെന്നേ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
എന്‍റെ ലീവ് കഴിഞ് ഞാന്‍ തിരിച്ചു ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോയി , പക്ഷെ എന്‍റെ മനസ്സ് നിറയെ ആധിയായിരുന്നു. അനന്തേട്ടന്‍റെ മനസ്സ് മാറുമോ എന്ന ഭീതി. രണ്ട് മൂന്ന് മാസം കടന്ന് പോയി , അനന്തേട്ടന്‍റെ സ്നേഹം കൂടുന്നതല്ലാതെ അത് കുറഞതായെനിക്ക് തോന്നിയില്ല.
ഭദ്രയെ പറ്റി അമ്മായിക്കും അമ്മയ്ക്കുമൊക്കെ നല്ല അഭിപ്രായമാണെങ്കിലും അനന്തേട്ടനിപ്പോളും അവരന്യയാണ്. എനിക്കവരോട് സഹതാപം തോനുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് പുറത്തത കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ നടന്നു.
പലവട്ടം ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ ലീവിന് പോയി അനന്തേട്ടനുമായി പഴയതിലും ശക്തമായി തന്നെ ശാരീരീക ബന്ധങ്ങളിലേര്‍പ്പെട്ടു.
■■■■■■■■■■□□□□□□■□□□□□□□
കോളേജില്‍ നിന്നപ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ ലീവില്‍ ഞാന്‍ നാട്ടിലേക്ക് വന്നു.
വീട്ടിലെത്തിയപ്പോളാണ് അനന്തേട്ടന്‍റെ അഛന് ഹോസ്പിറ്റലിലായതിനാല്‍ അമ്മയും അഛനും അനന്തേട്ടനൊപ്പം അവിടേയാണെന്നും വീട്ടില്‍ ആരുമില്ലെന്നും ഞാനറിയുന്നത്. അമ്മയേവിളിച്ചപ്പോ താക്കോല്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഉണ്ടെന്ന് പറഞു. അത് വാങ്ങാനായി അനന്തേട്ടന്‍റെ വീടിലേക്ക്ഞാന്‍ പോയി
കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചപ്പോ വാതില്‍ തുറന്നത് ഭദ്രയാണ്. എന്നേ കണ്ട് ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചെങ്കിലും അവളവനെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി. ആദ്യമായാണ് അവരോട് സംസാരിക്കുന്നത് എനിക്ക് നല്ലചടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
ഭദ്ര ഭക്ഷണം കഴിക്കാനെന്നെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു.വേണ്ട എന്ന് പറഞെങ്കിലും അവള് ഭക്ഷണം ടേബിളിലെടുത്ത് വെച്ചു. ഭക്ഷണം കഴിഞ് താക്കോലെടുക്കാനായി ഭദ്ര മുറിയിലേക്ക് പോയി. എന്‍റെ മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥമായി ഞാനറിയാതെ സോഫയില്‍ നിന്നെണീറ്റു കാല് വേയ്ക്കുന്ന പോലെ തലയില്‍ വല്ലാത്ത ഭാരം , ഭദ്രയുടെ പിന്നാലെ ഞാന്‍ നടന്നു. അലമാരയില്‍ നിന്നും താക്കോലെടുക്കുന്ന ഭദ്രയെ ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു. എന്‍റെ ശ്വാസമിടിപ്പ് കൂടി ,ഞാനവളുടെ പിന്നില്‍ നിന്നാ തോളില്‍ കെെ വെച്ചു് ഞെട്ടലോടെ ഭദ്ര തിരിഞു. അവള് പേടിയോടെ എന്‍റെ കെെകള്‍ തട്ടിമാറ്റി. പെട്ടന്ന് ഞൊടിയിടയില്‍ ഞാനവളെ കട്ടിലിലേക്ക് തള്ളി. പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ആ , ആക്രമണത്തില്‍ അവള് കട്ടിലിലേക്ക് വീണു, ഞാനവള്‍ക്ക് മുകളിലേക്ക് ചാടി വീണു..
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
കണ്ണുകള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത കനം, വലിച്ചു തുറന്നിട്ടും വീണ്ടും അടഞു പോവുന്നു. ഒരു വിധം കണ്ണുകള്‍ തുറന്ന് ഞാന്‍ കിടന്നു. എവിടെയാണ് താനെന്നറിയാതെ ഞാനൊരു നിമിഷം അമ്പരന്നു. കറങ്ങുന്ന ഫാനും കര്‍ട്ടണും കണ്ടപ്പോ എന്‍റെ തലയിലൊരു വെള്ളിടി വെട്ടി, തലേന്ന് രാത്രി സംഭവിച്ചതോര്‍ത്തപ്പോ എന്‍റെ കാലില്‍ നിന്നൊരു വിറയല്‍ തലച്ചോറിലെത്തി, ഞാനറിയാതെ കിടക്കയില്‍ നിന്നും ഞെട്ടിയെണീറ്റു. അലങ്കോലമായി കിടക്കുന കിടക്ക വിരിയും മുറിയും ഞാന്‍ ഭീതിയോടെ നോക്കി , ഈ മുറിയിലേക്ക് കയറിയതും ഭദ്രയെ കിടക്കയിലേക്ക് തള്ളിയതും അവളുടെ കരച്ചിലും അവന്‍റെ ഓര്‍മയില്‍ തെളിഞു..
'' ഈശ്വരാ.. ''
ഒരു കരച്ചിലോടവന്‍ കട്ടിലിലേക്കിരുന്നു. മുറിയുടെ മൂലയ്ക്കല്‍ നിന്നൊരു നേര്‍ത്ത കരച്ചിലവന്‍റെ കാതില്‍ മുഴങ്ങി.. നെഞ്ചിടിപ്പോടെ വരുണങ്ങോട്ട് നോക്കി ഷോക്കേറ്റ പോലവന് വിറച്ചു..
ഭദ്രേടത്തി കാല്‍മുട്ടില്‍ തലയൂന്നി നിശബ്ദമായി കരയുന്നു, പാറിപറന്ന തലമുടി, ബെഡ്ഷീറ്റ് ശരീരത്തില്‍ പുതച്ചിരിക്കുന്നു. ..
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാന്‍ നിന്നു...
''ഏടത്തീ.. ''
ഞാന്‍ വിറയലോടെ വിളിച്ചു.. അവരൊന്ന് ഞെട്ടി, പിന്നേ പതിയേ തലയുയര്‍ത്തി, കരഞു കലങ്ങിയ കണ്ണില്‍ ദേഷ്യവും അറപ്പും നിറയുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. ആ നെറ്റിയില്‍ പടര്‍ന്ന കുങ്കുമം എന്നെ കൂടുതല്‍ അസ്വസ്ഥനാക്കി,
''ഏടത്തി ,ഞാന്‍ ഞാനറിയാതെ... എനിക്കെന്താ പറ്റിയെതെന്നെനിക്കറിയില്ല... ''
ഞാന്‍ വാക്കുകള്‍ കിട്ടാതെ പിടഞു. ശ്വാസം മുട്ടുന്ന പോലെ..
''മതി.. മതി ''
അലര്‍ച്ചയോടെ ഭദ്ര ഇരു ചെവിയും പൊത്തി.. പിന്നെ കരച്ചിലോടെ എന്‍റെ നേരെ കെെ കൂപ്പി
'', പ്ലീസ് ഒന്നിറങ്ങിപ്പോ.''. കരഞവള്‍ ചുവരില്‍ തലയിട്ടടിച്ചു.
ഭീതിയോടെ ഞാനാമാറ്റം നോക്കി
''ഏടത്തീ..''. ഞാന്‍ കരച്ചിലോടെ വിളിച്ചു..
''വേണ്ട വിളിക്കരുതങ്ങനെ നീ... , അറപ്പാവുന്നെനിക്ക് , പോ ഇറങ്ങി പോ..''
അവരൊരു ഭ്രാന്തിയേ പോലെ പിടഞെണീറ്റെനിക്ക് നേരേ ആക്രോഷിച്ചു.
ഭീതിയോടെ ഞാനെണീറ്റു പോയി. എന്നെ മുറിക്ക് പുറത്തേക്കവര്‍ ആഞ് തള്ളി. ഒന്ന് വേച്ച് ഞാന്‍ നിലത്തേക്ക് വീണു, പോ .. പോവാന്‍ അവരെന്നേ നോക്കി അലറി , കരച്ചിലോടെ ഞാനവര്‍ക്ക് നേരെ കെെ കൂപ്പി ,
''പോ.. അവര് വീണ്ടുമലറി..''
''ഏടത്തി .. ''
ഞാനവരുടെ കാലില്‍ വീണു.. തീയില്‍ ചവിട്ടിയ പോലവര്‍ പിന്നോട്ട് നിന്നു.. പിന്നെ മുറിയുടെ മൂലയ്ക്കല്‍ വെച്ച ടേബിളിലെ ചെറിയ കൃഷ്ണ വിഗ്രഹം കെെയ്യിലെടുത്തവളവന് നേരേ ഓങ്ങി.
''പോ.. പോവാന്‍ ''
എന്നോടുള്ള ദേശ്യവും അറപ്പും ഞാനാ വാക്കിലറിഞു. ഇടറിയ കാലുകളോടെ ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. കാലുകള്‍ക്ക് ബലമില്ലാത്ത പോലെ ഉമ്മറ വാതിലിനടുത്തെത്തി ഞാനൊന്ന് തിരിഞു നോക്കി , കൃഷ്ണ വിഗ്രഹം സുരക്ഷ പോലെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് ഭദ്ര പിന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നതവന്‍കണ്ടു
വരുണിനെ വാതില്‍ പടിയില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് തള്ളിയവള്‍ വാതില്‍ വലിച്ചടച്ചു.. പിന്നേ പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടവള്‍ നിലത്തേക്ക് വീണു.. ചങ്ക് പൊട്ടിയവള്‍ കഴുത്തിലെ താലി മുറുകെ പിടിച്ചു..
ഇടര്‍ച്ചയോടെ ഞാനുമ്മറത്തിരുന്നു. അകത്തു നിന്നുള്ള കരച്ചിലെന്‍റെ കാതിനെ പൊള്ളിച്ചു. അനന്തേട്ടന്‍റെ മുഖമോര്‍ത്തപ്പോളെന്‍റെ ശരീരമാസകലം തളര്‍ന്നു. ഈശ്വരാ തനിക്കിതെങ്ങിനെ കഴിഞു. തന്നെ മാത്രം വിശ്വസിച്ചു തന്‍റെ സന്തോഷം മാത്രം നോക്കി സകല സുഖങ്ങളും ത്യജിച്ച് ജീവിക്കുന്ന എന്‍റെ അനന്തേട്ടനെ ഞാന്‍ ചതിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാനൊരു പ്രാന്തനേ പോലെ എന്‍റെ തലമുടി പിടിച്ചു വലിച്ചു.
അനന്തേട്ടനിന്നെല്ലാം അറിയും തന്നെ എന്നെന്നേക്കുമായി വെറുക്കും , അമ്മാവന് അമ്മായി എല്ലാരും തന്നെ അറപ്പോടെ നോക്കും അഛനും അമ്മയും എനിക്ക് ജന്മം നല്‍കിയതോര്‍ത്ത് ശപിക്കും, എല്ലാറ്റിലുമുപരി അനന്തേട്ടനെ തനിക്ക് നശ്ട്ടമാവും..
വിറയലോടെ ഞാനെണീറ്റു കുളിക്കാതെ പല്ലു തേക്കാതെ ഇട്ട അതേ വേഷത്തില്‍ ഞാന്‍ ബാഗുമെടുത്ത് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു. എല്ലാവയുമെല്ലാമറിഞാല്‍ മരണം മാത്രമാണ് ഏക പോം വഴി, ഞാന്‍ ബസ്സിലിരുന്ന് തീരുമാനമെടുത്തിരുന്നു. പക്ഷെ ഭദ്രേടത്തിയെ കട്ടിലിലേക്ക് തള്ളിയത് മാത്രമേ ഓര്‍മയില്‍ വരുന്നുള്ളൂ.. അതിന് ശേഷം അവരുടെ നേര്‍ത്ത കരച്ചിലും അലര്‍ച്ചയും അവ്യക്തമായേ ഓര്‍മയീല്‍ നില്‍ക്കുന്നുള്ളു. ഇത്ര നാളായിട്ടും ഒരു പെണ്ണിനോടും തനിക്ക് മോശമായൊരു ചിന്തയും ഉണ്ടായില്ല... പക്ഷെ ഇതെങ്ങനേ, ഉത്തരം കിട്ടാനായി ഞാനുഴറി.
ഹോസ്റ്റലിലെത്തി, കട്ടിലിലേക്ക് ഞാന്‍ വീണു വിശപ്പോ ദാഹമോ ഞാനറിയുന്നില്ല, നാട്ടില്‍ നിന്നുള്ള വിളി ഞാനേത് നിമിഷവും പ്രതീക്ഷിച്ചു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
അമ്മയ്ക്ക് ധരിക്കാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളെടുക്കാനായി വീട്ടിലേക്ക് വന്നതാണ് അനന്തന്, വാതില്‍ പാതിയടച്ചിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. സംശയത്തോടെ അത് തുറന്നവനകത്തേക്ക് കയറി. തന്‍റെ കിടപ്പു മുറിയില്‍ കട്ടിലില്‍ കമിഴ്ന്ന് കിടക്കുകയാണ് ഭദ്ര.. അത് കണ്ടവനരിഷം കേറി.
''വാതിലും മലര്‍ക്കേ തുറന്നിട്ട് നീ ഇവിടെ സ്വപ്നോം കണ്ട് കെടക്കുകയാണോ..?"
അരിശം മുഴുവന്‍ ശബ്ദത്തില്‍ കൊടുത്ത് അവന് ചോതിച്ചു.
അനന്തന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ട് ഭദ്ര പിടഞെണീറ്റു.അവന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കാനാവാതവളുഴറി.
"നിനക്കെന്ത് പറ്റി വയ്യേ.. ?"
അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോ അനന്തന് ചോതിച്ചു.
"അത് , അത് ചെ.. റിയ തലവേധന.." ഇടറിയ സ്വരത്തിലവള്‍ പറഞു.
"ഞാനമ്മയ്ക്ക് ധരിക്കാനുള്ള വസ്ത്രമെടുക്കാന്‍ വന്നതാ , താനും കൂടെ പോന്നോളൂ , അവിടെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കാം "അനന്തന് അലസമായി പറഞു.
"വേണ്ട.. ഇപ്പോ.. ഇപ്പോ കുറവുണ്ട്" ഭദ്ര വിക്കി..
"വരുണ്‍ വന്നിരുന്നോ ?"അനന്തന് ചോതിച്ചു..
ഭദ്ര ഞെട്ടലോടെ മുഖമുയര്‍ത്തി അവള് പകച്ച് അനന്തനേ നോക്കി.
"എന്തേ.. എന്ത് പറ്റി..?"
"ആഹ് വന്നിരുന്നു.. കീ... വാ..ങ്ങി പോയ്.." അവള് തികട്ടി വന്ന കരച്ചിലടക്കി...
"മ്.. "അനന്തന് മൂളി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
ഇരു കെെ കൊണ്ടും വാ പൊത്തി നിശ്ശബ്ദമായി ഭദ്ര നിന്നു. അടക്കിയ കണ്ണീര്‍ കണ്ണില്‍ ഉരുണ്ട് കൂടി..
■■■■■■■■■■■■
ഫോണ്‍ ബെല്ലടിയുന്ന കേട്ട് ഞാന്‍ ഞെട്ടിഎണീറ്റു ഡിസ്പ്ലെയപ്ലല്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം കണ്ടെന്‍റെ സര്‍വ്വ നാഡിയും തളര്‍ന്നു. അനന്തേട്ടനെല്ലാം അറിഞിരിക്കാം, ഞാനോര്‍ത്ത വിറക്കുന്ന കെെകളോടെ ഞാന്‍ ഫോണെടുത്തു..
"ഹലോ.. "മറു തലയ്ക്കല്‍ സ്വരമുയര്‍ന്നു..
എന്‍റെ തൊണ്ട വരണ്ടു..
"ഹലോ".. വീണ്ടും..
"ഹ..ലോ".. ഞാന്‍ പതിയെ പറഞു..
"എവിടാ മുത്തേ.." അനന്തേട്ടന് ചോതിച്ചു..
ആ വിളികേട്ടെന്‍റെ ഉള്ളു പിടഞു.
"ഞാന്‍ ഹോസ്‌റ്റലീല്‍.. "വിക്കി വിക്കി ഞാന്‍ പറഞു.
"എന്നേ കാണാതേ പോയല്ലേ" പരിഭവസ്വരത്തില്‍ അനന്തേട്ടന് പറഞു.
"അത് നാളെ ക്ലാസുണ്ട് അതാ , " തൊണ്ടയില്‍ കുടുങ്ങിയ കരച്ചില്‍ എന്നേ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു.
"വയ്യേ നിനക്ക്, ശബ്ദം വല്ലാതിരിക്കുന്നു?". അനന്തേട്ടന് ചോതിച്ചു.
"ഏയ് ഒന്നൂല്ല. ഞാന്‍ ഞാന്‍ പിന്നേ വിളിക്കാം.. "ഞാന്‍ ഒരു വിധം പറഞൊപ്പിച്ചു കോള്‍ കട്ടാക്കി പിന്നെ ഒരു കരച്ചിലോടെ കട്ടിലിലേക്ക് വീണു. കരഞു ,തളര്‍ന്നു ഞാന്‍ കിടന്നു. ഏടത്തി അനന്തേട്ടനെ ഒന്നും അറിയിച്ചില്ല എന്നതെനിക്കല്‍പ്പം ആശ്വാസം പകര്‍ന്നു. എന്നാല്‍ ഏടത്തിയുടെ മാനസീകാവസ്ഥ എന്‍റെ മനോനില പലപ്പോഴും തെറ്റിച്ചു...
ദിവസങ്ങള്‍ കടന്ന് പോയി. ഒരോ ദിവസവും ഭീതിയോടെ തുടരുകയും ഭീതിയോടെ അവസാനിക്കുകയും ചെയ്തു. നാട്ടില്‍ നിന്നും ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ആ കോള്‍ ഞാന്‍ ഓരോ ദിവസവും പ്രതീക്ഷിച്ചു. എന്‍റെ സന്തോഷങ്ങളൊക്കെ എന്നില്‍ നിന്നും അകന്നു ആ ദിനങ്ങളില്‍ ചിരി പോലും ഞാന്‍ മറന്നു. അന്നത്തെ രാത്രി പലപ്പോളും എന്‍റെ ഉറക്കം കെടുത്തി.പല ലീവും വന്നിട്ടും ഓരോ കാര്യം പറഞ് ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ പോവാതെ പിടിച്ചു നിന്നു. കാണാന്‍ കൊതിച്ചു പലപ്പോളും അനന്തേട്ടന് വിളിച്ചു. കോളെടുക്കാതേയും ഓരോ കാരണങ്ങള്‍ പറഞും ഞാനതൊക്കെ ഒഴിവാക്കി...
■■■■■■■■■■■■■■■■□■■■■
സുഭദ്രക്കും കൃഷ്ണനുമൊപ്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയാണ് ഭദ്ര, അനന്തന് ഓഫീസില്‍ പോയിരിക്കുകയാണ്
പാത്രത്തിലെ ചോറില്‍ കെെകുത്തിയിരിക്കുന്ന ഭദ്രയെ സുഭദ്ര നോക്കി ,
"എന്താ മോളേ കഴിക്കാത്തെ..?" അവര് ചോതിച്ചു.
അത് കേട്ട് ഭദ്ര ഒരു പിടി ചോറ് കുഴച്ച് വായോടടുപ്പിച്ചു, അപ്പോ തന്നെ ചോറ് പാത്രത്തിലേക്കിട്ടവള്‍ എണീറ്റ് വാഷ്ബേസിനടുത്തേക്കോടി.
അമ്പരപ്പോടെ സുഭദ്ര അവള്‍ക്ക് പിന്നാലെ ചെന്നു. വാഷ്ബേസില്‍ ഓക്കാനിക്കുന്ന ഭദ്രയെ കണ്ടവരുടെ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വിടര്‍ന്നു. മുഖം കഴുകി ഭദ്ര കസേരയിലേക്ക് തളര്‍ന്നിരുന്നു. അവളുടെ മുടിയിഴ തലോടി സുഭദ്ര അടുത്ത് നിന്നു. അവരുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടര്‍ന്നിരുന്നു.
വെെകുന്നേരം ഓഫീസ് കഴിഞ് വന്ന അനന്തന് ചായ എടുത്ത് കൊടുത്ത് സുഭദ്ര അവനടുത്തിരുന്നു.
"മ് എന്ത് പറ്റി , നല്ല സന്തൊഷത്തിലാണല്ലോ.?" അനന്തന് അമ്മയോട് ചോതിച്ചു.
"സന്തോഷമൊക്കെയാണ്, അതുറപ്പിക്കണേല്‍ നീ നാളെ ഭദ്രേം കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോണം... "
"ഹോസ്പിറ്റലിലോ അവക്കെന്താ വയ്യേ..?" അനന്തന് ചോതിച്ചു.
"ആ.. ചെറിയ വയ്യായ്ക. ഇന്നൊന്ന് രണ്ട് വട്ടം ഒന്ന് മനം പുരട്ടി.." അമ്മ പറഞു.
"ആഹ് വയറിന് പിടിക്കാത്ത വല്ലോം കഴിച്ചിട്ടുണ്ടാവും.." അനന്തന് ഒഴുക്കന്‍ മട്ടില്‍ പറഞു..
"അതൊന്നുമല്ല , നമ്മുടെ വീട്ടിലേക്ക് പുതിയൊരതിഥി വരാന്‍ പോവുന്നതാ" അമ്മയങ്ങനെ പറഞപ്പോ ചായ തരിപ്പില്‍ കയറി ഞാന്‍ ചുമച്ചു. അമ്പരപ്പോടെ ഞാനമ്മയെ നോക്കി..
"നീ നാളെ അവളേം കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലീല്‍ പോണം"
അമ്മ ആജ്ഞ പോലെ പറഞപ്പോ അനന്തനറിയാതെ തലകുലുക്കി.
മുറിയിലെത്തിയപ്പോ അവന്‍റെ മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. കട്ടിലിന്‍റെ മൂലയ്ക്ക് ഭദ്ര കിടക്കുന്നു. അവളോടെന്ത് ചോതിക്കും , പിടയുന്ന നെഞ്ചോടെ അനന്തനവിടെ ഇരുന്നു. നേരം പുലരാനായവന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു..
■■■■■■■■■■■■■■■
ടെസ്റ്റ് റിസള്‍ട്ടിനായി ഡോക്ടറുടെ കാമ്പിനിന്‍റെ മുന്നില്‍ അനന്തനിരുന്നു. ഓരോ നിമിഷവും ഓരോ യുഗങ്ങളായവന് തോന്നി. ഡോക്ടര്‍ മുറിയിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചപ്പോ ഭദ്രയും അനന്തനും അകത്തേക്ക് കയറി. ഡോക്ടര്‍ക് മുന്നിലേ കസേരയില്‍ അവരിരുന്നു. ഭദ്ര അസ്വസ്ഥയായി കാണപ്പെട്ടു..
"വിവാഹം കഴിഞെത്ര നാളായി..?" ഡോക്ടര്‍ ചോതിച്ചു..
"ഏഴ് മാസം "അനന്തന് മറുപടി പറഞു..
"മ്.. ഏഴുമാസമായില്ലേ രണ്ടാളും ഒറ്റയ്ക്ക് കഴിയുന്നു. കൂട്ടിനൊരാളൂടെ വേണ്ടേ ?" ഡോക്ടര്‍ ചോതിച്ചു.
ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അനന്തനിരുന്നു. ആ മുഖത്തെ അന്ധാളിപ്പ് കണ്ടാവണം ഡോക്ടര്‍ വീണ്ടും പറഞു..
" മാഷേ നിങ്ങളൊരഛനാവാന്‍ പോവുന്നൂന്ന്.."
ഞെട്ടലോടെയാണ് അനന്തനത് കേട്ടത് ആ ഹോസ്പിറ്റല്‍ കെട്ടിടം മുഴുവനായവന്‍റെ തലയിലേക്ക് വീണപോലവന് തോന്നി. ചുറ്റും നടക്കുന്നതൊന്നു മറിയാതവന്‍ തറഞിരുന്ന് പോയി.
അനന്തന് കണ്ണുകളിലിരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ തോന്നി. അവന് സംശയത്തോടെ ഭദ്രയേ നോക്കി. അവള് തലതാഴ്ത്തിയിരിപ്പാണ് ആ കണ്‍കോണില്‍ ചെറു നനവ് അവന് കണ്ടു, ദേഷ്യത്താലവന്‍ പല്ല് കടിച്ചു.. അനന്തന്‍റെ ഭാവമാറ്റം കണ്ട് അമ്പരപ്പോടെ ഡോക്ടറിരുന്നു.
ഭദ്രയെ തന്നെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി അനന്തനിരുന്നു. പിന്നേ കസേര ശക്തമായി പിന്നോട്ട് തള്ളിയവനെണീറ്റു , പെട്ടന്നുണ്ടായ ആ ഭാവമാറ്റത്തിലമ്പരന്ന് ഡോക്ടര്‍ ഞെട്ടി ഭദ്രയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നു രണ്ടു തുള്ളിയിറ്റി വീണു.
ഭൂമി ചവിട്ടികുലുക്കിയ പോലെ അനന്തന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു, അവന്‍റെ മനസ്സാകെ കലങ്ങി മറിഞു. ഭദ്രയെ താനിതുവരെ തൊട്ടിട്ടു പോലുമില്ല. താനല്ലങ്കില്‍ ആരാണി ഗര്‍ഭത്തിനുത്തരവാധി? തന്‍റെ പുരുഷത്വം ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെട്ടതായവന് തോന്നി. കാറിലേക്ക് കയറിയവന്‍ ഇരു കയ്യാലും സ്റ്റിയറിങ്ങിലാഞടിച്ചു. ഭ്രാന്തമായവന്‍ കാര്‍സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്ത് ഹോസ്പിറ്റല്‍ ഗ്രൗണ്ടിന് പുറത്തേക്കിറക്കി, എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതവന്‍ കാര്‍ പറത്തി, അപമാനവും ദേഷ്യവും സങ്കടവുമവനെ വല്ലാതെ തളര്‍ത്തി...
പെട്ടന്ന് ഫോണ്‍ ബെല്ലടിച്ചു, അഛനാണ് റിസള്‍ട്ടറിയാന്‍ വിളിക്കുകയായിരിക്കാം. ഫോണെടുക്കാതെ അവനത് സീറ്റിലേക്കിട്ടു. ഒരു വട്ടം അടിഞു നിന്നപ്പോ തന്നെ വീണ്ടും കോള്‍, മൂന്നാല് വട്ടം ഇത് തുറന്നപ്പോ അനന്തന് സംശയത്തോടെ ഫോണെടുത്തു..
'' മോനേ മറുതലയ്ക്കല്‍ അഛന്‍റെ പരിഭ്രമം നിറഞ ശബ്ദമുയര്‍ന്നു ,' അവന്‍റെ ഉള്ളിലെന്തോ ഭീതിയുണ്ടായി.
''അഛാ.. എന്ത് പറ്റി?"
വണ്ടി സെെഡാക്കി ഭീതിയോടെ അനന്തന് ചോതിച്ചു..
"മോനേ സുഭദ്ര അവള്... ഞങ്ങളിവടെ സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലാ.. മോനൊന്ന് വാ.."
തളര്‍ന്ന സ്വരത്തിലഛന്‍ പറഞു.
അനന്തന്‍റെ തലച്ചോറിലൂടൊരു വെള്ളിടി വെട്ടി.. അമ്മ അമ്മയ്ക്കെന്തോ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. കാറ് സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തിരിക്കുമ്പോ അവന് മനമുരുകി പ്രാര്‍ഥിക്കുകയായിരുന്നു അമ്മയ്ക്കൊന്നും സംഭവിക്കല്ലേന്ന്...
ഹോസ്പിറ്റലിലെങ്ങോട്ടെന്നറിയാതെ അനന്തന് നിന്നു. അഛനെ വിളിച്ചപ്പോ ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലായിരുന്നു ആദ്യം കേട്ടത്...
"മോനേ അവള് പോയെടാ.."
അഛനേങ്ങലടിച്ചു പറഞു..
കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അനന്തന് അവിടെയുള്ള കസേരയിലേക്കിരുന്നു. കണ്ണില്‍ ഇരുട്ടു കയറുന്ന പോലെ , ചുറ്റുംമുള്ളതൊന്നും അവനറിഞില്ല. അഛന്‍റെ കരച്ചിലും ആ വാക്കുകളും മാത്രം കാതിലലയടിച്ചു...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഫോണ്‍ നിര്‍ത്താതെ ബെല്ലടിക്കുന്ന കേട്ടാണ് ഞാനത് എടുത്തത്. അമ്മയാണ് എന്‍റെ നെഞ്ചിലൊരു കൊള്ളിയാല്‍ മിന്നി ഭീതിയോടെ ഞാന്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു.
"മോനേ നീ ഇപ്പോ തന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വാ.. നമ്മുടെ സുഭദ്രേടത്തി പോയെടാ "
അമ്മ കരഞു കൊണ്ട് പറഞു.
ഞാന്‍ ഞെട്ടലോടെ എണീറ്റു,
"എന്താ ... എന്താ പറ്റിയേ?"
ഞാന്‍ വീണ്ടു വീണ്ടും ചോതിച്ചു.
"അറ്റാക്കായിരുന്നത്രേ .. "
അമ്മയതും പറഞു കരയാന്‍ തുടങ്ങി.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാന്‍ നിന്നു. അമ്മ കഴിഞാ അമ്മായിയാണ് തനിക്കെല്ലാം. ഈശ്വരാ എന്ത് പരീക്ഷണമാണിത്... എന്‍റെ കണ്ണില്‍ കണ്ണു നീര്‍നിറഞു. പെട്ടന്ന് തന്നേ വസ്ത്രം മാറ്റി ഞാനിറങ്ങി.
■■■■■■■■■■■■■■
നാട്ടില്‍ ബസ്സിറങ്ങുമ്പോ ഞാനറിയാതെ എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ബസ്സ്റ്റോപ്പിന് മുമ്പിലെ അനന്തേട്ടന് പതിവായി കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന കടയ്ക്ക് മുന്‍വശത്തേക്ക് നീണ്ടു ,എന്‍റെനെഞ്ചിലൊരു നീറ്റല്‍ പടര്‍ന്നു.
ഓട്ടോ വിളിച്ച് ഞാനന്തേട്ടന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. ആ പടിയ്ക്കലെത്തിയപ്പോളെന്‍റെ കലുകള്‍ വിറച്ചു തുടങ്ങി... മുറ്റത്തൊരു പന്തല്‍ വലിച്ച് കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്, കുറച്ചാളുകളവിടെമിവടെയായി നിക്കുന്നു. വിറയ്ക്കുന്ന കാലുകളോടെ ഞാനകത്തേക്ക് നടന്നു. അകത്ത് സ്വീകരണ മുറിയുടെ നടുക്കായി അമ്മായിയെ വെള്ള പുതച്ച് കിടത്തിയിരിക്കുന്നു. അതിനടുത്തായി ചുവരില്‍ ചാരിയിരിക്കുന്ന അനന്തേട്ടനെ കണ്ടപ്പോ എന്‍റെ നെഞ്ച് പിടഞു ഞാനദ്ധേഹത്തിനടുത്തിരുന്നു, ഒരുപൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ അനന്തേട്ടനെന്‍റെ തോളിലേക്ക് ചാഞു ആ മുടിയിഴകളില്‍ തലോടി ഞാന്‍ പകച്ചിരുന്നു. അപ്പോള്‍ എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ഭീതിയോടെ ഭദ്രയെ തിരയുകയായിരുന്നു.
മുറിയുടെ വാതിലിനിടയ്ക്ക് നിലത്തേയ്ക്ക് നോക്കിയിരുന്ന ഭദ്രയില്‍ എന്‍റെ കണ്ണുകളുടക്കി. ഞെട്ടലോടെ ഞാന്‍ നോട്ടം പിന്‍ വലിച്ചു. അവിടെ ഇരുന്ന് ഞാനുരുകാന്‍ തുടങ്ങി
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
മരണ വീട്ടിലെ ചടങ്ങുകളൊക്കെ അവസാനിച്ചു. ഭദ്രയ്ക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ ഞാന്‍ നടന്നു.
അനന്തേട്ടനിപ്പോളും അമ്മായിയുടെ മരണം ഉള്‍ക്കൊള്ളാനായിട്ടില്ല. അന്തേട്ടനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചും. എന്തിനും കൂടെ നിന്നും മൂന്ന് ദിനങ്ങള്‍ കടന്ന് പോയി. കോളേജില്‍ എക്സാമായതിനാല്‍ എനിക്ക് തിരിച്ച് പോവേണ്ട ദിവസമെത്തി. അനന്തേട്ടനോട് യാത്ര പറഞ് മുറിയില്‍ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോ വന്ന് പെട്ടത് ഭദ്രയുടെ മുന്‍പിലാണ്. അവളുടെ കണ്ണിലേ കനല്‍ നേരിടാനാവാതെ ഞാന്‍ നിന്നു. പിന്നേ മുന്നോട്ട് നടന്നു.
"നിന്നേ.. "അവളുടെ പരുക്കന്‍ ശബ്ദമെന്നേ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തി..
"കണ്‍ഗ്രാറ്റ്സ്" അവളവനെ നോക്കി ചുണ്ട് ഒരു വശത്തേക്കെ വക്രിച്ചു പറഞു.
ഞാനമ്പരപ്പോടെ അവളെ നോക്കി..
"നിങ്ങളൊരഛനാവാന്‍ പോവുന്നു"
അവഞ്ജയോടവളത് പറഞു. ഞെട്ടലോടെ ഞാന്‍ നിന്നു. തലച്ചോറിലൊരു വെള്ളിടിവെട്ടി. കാലുകള്‍ തളര്‍ന്നു തൊണ്ട വരണ്ട് ഞാന്‍ നിന്നു..
"സ്വന്തം ഏട്ടന്‍റെ ഭാര്യയില്‍ അനിയന്‍റെ കുഞ് പിറക്കാന്‍ പോവുന്നു. വളര്‍ത്തും ഞാനിതിനെ നിന്‍റെ ഏട്ടന്‍റെ കുട്ടിയായി നിന്നോടെനിക്കങ്ങനെയെങ്കിലും പകരം ചോതിച്ചേ മതിയാവു."
ഉറച്ച സ്വരത്തിലത് പറഞ് ഭദ്ര തിരിഞു നടന്നു.
താഴെ വീഴാതിരിക്കാനായി ഞാനാ ചുവരിലേക്ക് ചാരി തലക്കടിയേറ്റപോലെ ഞാന്‍ നിന്നു. ഭദ്ര ഗര്‍ഭിണിയാണെന്ന് അതും താന്‍ കാരണം, ഇവിടെ ഈ നിമിഷം മരിച്ചു വീണെങ്കിലെന്ന് ഞാനാഗ്രഹിച്ചു. അനന്തേട്ടന്‍റെ മുഖമെന്‍റെ മനസ്സിനെ കൂടുതല്‍ പൊള്ളിച്ചു. തികട്ടി വന്ന കരച്ചിലടക്കി ഞാന്‍ പുറത്തോട്ട് നടന്നു....
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഹോസ്‌റ്റല്‍ മുറിയിലെങ്ങനെ ഞാനെത്തി എന്നതെനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. കട്ടിലില്‍ കിടന്ന് ഒരു ഭ്രാന്തനേ പോലെ ഞാനലറി. മുടി പിടിച്ച് വലിച്ച് തല ചുവരിലാഞടിച്ചു കരഞ് കരഞ് ഞാനറിയാതുറങ്ങിപ്പോയി.
ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി , അനന്തന് വീണ്ടും ഓഫീസില്‍ പോയി തുടങ്ങി , ഭദ്രയെ അവന് പൂര്‍ണ്ണമായും അവഗണിച്ചു , അമ്മയുടെ മരണ ശേഷം അഛന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാതായി. അമ്മയുടെ മരണം അഛനെ വല്ലാതെ തളര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു..
ഓഫീസിലേക്കിറങ്ങാന്‍ നേരമാണ് അപ്പുറത്ത് നിന്നും ഭദ്ര ഓക്കാനിക്കുന്നത് അനന്തന് കേട്ടത് , അടക്കി വെച്ച അമര്‍ഷം അണപൊട്ടിയൊഴുകി പല്ല് കടിച്ചവന്‍ പിന്നാമ്പുറത്തെക്കെ കുതിച്ചു. തളര്‍ന്ന് അരഭിത്തിയില്‍ ഇരുന്ന ഭദ്ര അനന്തനെ കണ്ട് ഞെട്ടിയെണീറ്റു. അവന്‍റെ മുഖഭാവമവളെ കൂടുതല്‍ ഭയത്തിലേക്ക് തള്ളി..
" കണ്ടെടം നെരങ്ങി വയറ്റിലുണ്ടാക്കി അതെന്‍റെ തലയില്‍ കെട്ടി വെക്കാന്ന് കരുതി അല്ലേടീ നീ.. "
പല്ലു കടിച്ചു കൊണ്ട് അനന്തനത് പറഞതും അവന്‍റെ വലത് കെെപ്പത്തി ഭദ്രയുടെ കവിളിലാഞ് പതിച്ചതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ആ അടിയില്‍ ഭദ്ര ഒന്നാടി. അവളുടെ മുടി കുത്തിപ്പിടിച്ച് അനന്തനവളെ ചുവരോട് ചേര്‍ത്തു. കഴുവേര്‍ടെ മോളെ ആരാടീ ഇതിനുത്തരവാതി. ഇടത് കെെകൊണ്ടവളുടെ കഴുത്തിലമര്‍ത്തിയവന്‍ ചോതിച്ചു. ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഭദ്ര പിടഞു. അവന്‍റെ കെെ വിടുവിപ്പിക്കാനവള്‍ കിണഞു ശ്രെമിച്ചു.
കഴുത്തിലെ പിടി വിട്ടൊരു പ്രാന്തനെ പോലെ അനന്തന്‍നിന്നു.
" ആരാണിതിനുത്തരവാധിയെന്ന് നിന്‍റെ വായില്‍ നിന്ന് കേട്ടില്ലെങ്കില്‍ ചവിട്ടിക്കലക്കും ഞാനിത്".
അനന്തനവളുടെ വയറിന് നേരെ കാലൂന്നി..
"വേണ്ടാ... അലര്‍ച്ചയോടെ ഭദ്ര കെെകള്‍ കൂപ്പി...
"പറ ആരാണുത്തരവാധി , എന്നെ വിണ്ഡിയാക്കി നീ , രക്ഷിക്കാന്‍ നോക്കുന്നതാരേയാ?"
അവനവളുടെ കഴുത്തില്‍ കെെകള്‍ ചേര്‍ത്ത് ചോതിച്ചു. ക്രമേണ അതിന്‍റെ പിടുത്തം പതിയെ മുറുകി...
"വരു....ണ്‍.."
.ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടഞവള്‍ പറഞൊപ്പിച്ചു..
ഞെട്ടലോടെ അനന്തന് തന്‍റെ കെെകള്‍ പിന്‍ വലിച്ചു. , നെഞ്ചിടിപ്പ് നിലച്ച പോലവന് നിന്നു. പെട്ടന്നവന്‍ വീണ്ടും ഭദ്രക്ക് നേരെ തിരിഞു.
"കള്ളം പറയുന്നോടി ***** മോളെ."
.ശ്വാസം ആക്രാന്തത്തോടെ വലിച്ചെടുക്കുന്ന ഭദ്രയുടെ കഴുത്തിന് നേരെ അനന്തന് വീണ്ടും കെെയ്യോങ്ങി.
"തൊട്ട് പോവരുതെന്നെ, "
ഭദ്രയവന് നേരേ ചീറി. പെട്ടന്നുണ്ടായ മാറ്റത്തില്‍ അനന്തനമ്പരന്നു നിന്നു.
വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ ഭദ്രയവനെ പുഛത്തോടെ നോക്കി. "
"നൊന്തു അല്ലേ ഇങ്ങനെ നോവാന്‍ മാത്രം എന്താ നിങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം?" അവളവനെ നോക്കി ചോതിച്ചു.
അനന്തനൊന്ന് പതറി...
"പറ എനിക്ക് തരാനാവാത്ത എന്ത് സുഖമാണവന്‍ തരുന്നത്? "
ഭദ്ര പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. അനന്തന് തറഞു നിന്നു ഭദ്രയെല്ലാം അറിഞിരിക്കുന്നു.
"ഞാനിതെങ്ങനെ അറിഞെന്നാവും , മാനത്തിനായി നിങ്ങളുടെ രഹസ്യക്കാരന് മുന്നില്‍ യാചിച്ചു നിന്നപ്പോ അവനാണീ വീര കഥകള്‍ പറഞത്. എനിക്ക് നല്ല സംശയമുണ്ട് ചേട്ടന്‍ ഭാര്യയെ അനിയന് കൂട്ടിക്കൊടുത്തതാണോ എന്ന്?"
അവളവന് നേരെ ഉറഞ് തുള്ളി.
സകല നിയന്ത്രണവും വിട്ടനന്തന്‍ അവക്ക് നേരെ കെെയ്യോങ്ങി.
"തൊട്ട് പോവരുതെന്നെ , നിങ്ങള്‍ക്കെന്നെ തല്ലാന്‍ യാതൊരു അവകാശവുമില്ല. സ്വന്തം ഭാര്യയെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയാത്തവന് അവളെ ശിക്ഷിക്കാനെന്തവകാശം?
മീശ മാത്രമല്ല ആണുങ്ങളുടെ ലക്ഷണം , "
ഭദ്ര വാക്കുകള്‍ കിട്ടാതെ കിതച്ചു.
മറുത്തൊരക്ഷരം മിണ്ടാനാവാതെ അനന്തന് നിന്നു.
അവന്‍റെ അകവും പുറവും ഒരു പോലെ നീറി, ഹൃദയ് നല്‍കി സ്നേഹിച്ചവന്‍ തന്നേ ചതിച്ചിരിക്കുന്നു അനന്തന്‍റെ ശരീരം തളര്‍ന്നു. നെഞ്ച് നീറി രക്തം പൊടിഞു. അവനൊരു കൊടുങ്കാറ്റ് പോലെ പുറത്തേക്ക് പാഞു.
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
ക്ലാസ് കഴിഞ് കൂട്ടുകാര്‍ക്കൊപ്പം പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് കോളേജ് മുറ്റത്ത് പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത ബുള്ളറ്റ് ഞാന്‍ കണ്ടത് ഒരു വിറയലെന്‍റെ പെരുവിരലില്‍ നിന്നും അരിച്ചു കയറി, അനന്തേട്ടന്.. ഞാനറിയാതെ പറഞു പോയി.
ബുള്ളറ്റില്‍ കയറിയിരുന്നു എന്നെ തിരയുകയായിരുന്നു അനന്തേട്ടന് , കുട്ടികള്‍ക്കിടയില്‍ എന്നേ കണ്ടതും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടെന്‍റെ നേരെ വന്നു.. അനങ്ങാനാവാതെ തറഞു നില്‍ക്കുകയാണ് ഞാന്‍, എന്‍റെയടുത്തെത്തി അനന്തേനെന്നേ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കൂട്ടുകാര്‍ക്ക് പലര്‍ക്കും അനന്തേട്ടനെ ഫോട്ടോ കണ്ട് പരിചയമുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് സംശയമൊന്നും തോന്നിയില്ല. പക്ഷെ അനന്തേട്ടന്‍റെ വരവിലും പെരുമാറ്റത്തിലും എനിക്ക് നല്ല സംശയമുണ്ടായിരുന്നു.
"എന്താ മുത്തേ എന്ത് പറ്റി എന്നേ കണ്ടിട്ടും ഒരു സന്തോഷവുമില്ലല്ലോ..?"
അനന്തേട്ടനത് ചോതിച്ചപ്പോ അതിലെ നേര്‍ത്ത പരിഹാസ ധ്വനിയെനിക്ക് മനസ്സിലായി. എല്ലാമറിഞുള്ള വരവാണിതെന്നെനിക്കുറപ്പായി.
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാന്‍ നിന്നു. അല്ലെങ്കിലും എന്ത് മിണ്ടാന്‍?
"വാ മുത്തേ നമുക്കൊന്ന് കറങ്ങി വരാം"
അനന്തേട്ടനെന്നോട് പറഞു. എന്‍റെ ഉള്ള് നീറുകയായിരുന്നു..
"വാ.."
അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു പറഞു. ഞാനനങ്ങാതെ നിന്നു.
"വരാന്‍.."
. അനന്തേട്ടന് വീണ്ടും പറഞു ഇത്തവണ അതില്‍ ഭീഷണിയുടെ ധ്വനിയുണ്ടായിരുന്നു.
താഴ്ന്ന ശിരസ്സോടെ ഞാനന്തേട്ടന് പിറകേ നടന്നു. ബെെക്കില്‍ കേറുമ്പോ അനന്തേട്ടന് തരുന്ന ഏത് ശിക്ഷയുമേറ്റുവാങ്ങാന്‍ ഞാന്‍ മനസ്സാല്‍ ഉറപ്പിച്ചു. അത് മരണമാണെങ്കിലും, മരണത്തില്‍ കുറഞ എന്ത് ശിക്ഷയാണ് ഈ തെറ്റിന് തനിക്ക് കിട്ടാന്‍ പോവുന്നത് , ഞാന്‍ ബെെക്കിലല്‍പ്പം വിട്ടിരുന്നു. ഇത്തവണ എന്‍റെ കെെ എടുത്ത് പതിവുപോലെ വയറോട് ചുറ്റി വെച്ചില്ല . ബെെക്കോടിക്കുമ്പോ അനന്തന് നിശബ്ദനായിരുന്നു.
ബെെക്ക് ഒരു ലോഡ്ജിന് മുന്നിലാണ് നിര്‍ത്തിയത്. അനന്തേട്ടന് ബെെക്കില്‍ നിന്നിറങ്ങി മുന്നില്‍ നടന്നു പിറകെ ഞാനും, റിസപ്ഷനില്‍ നിന്നും കീ വാങ്ങി അനന്തേട്ടന് എന്‍റെ കെെ പിടിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു , കെെയ്യിലെ പിടി മുറുകുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
മുറിയുടെ വാതില്‍ തുറന്ന് അനന്തേട്ടന് എന്നെ മുറിയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. വിറക്കുന്ന കാലുകളോടെ ഞാനകത്തേക്ക് നടന്നു , വാതിലടച്ച് അനന്തേട്ടന് എന്നേ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഇരയെ മുന്നില്‍ കിട്ടിയ വേട്ടക്കാരന്‍റെ ശൗര്യം ഞാനാ മുഖത്തപ്പോ കണ്ടു, അനന്തേട്ടനെന്‍റെ തോളില്‍ കെെവെച്ചെന്നേ കിടക്കയിലേക്ക് കിടത്തി പിന്നേ എന്‍റെ മുകളിലായി കിടന്നു. എന്‍റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് ഭീതിയാല്‍ കൂടി. മുഖത്തും ചുണ്ടിലും കഴുത്തിലും അനന്തേട്ടന് ഭ്രാന്തമായുമ്മ വെച്ചു. ഒരു ശവത്തെ പോലെ ഞാന്‍ കിടന്നു. പെട്ടന്നനന്തേട്ടന്‍ എണീറ്റു..
" എന്ത് പറ്റി ഒരു സഹകരണോം ഇല്ലല്ലോ.. "
അനന്തേട്ടന്‍റെ പരുക്കന്‍ സ്വരമുയര്‍ന്നു അതില്‍ ദേഷ്യം നിറഞിരുന്നു. ഞാനെണീറ്റിരുന്നു. അനന്തേട്ടനൊരു സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചെണീറ്റു. താഴേക്ക് നോക്കി ഞാന്‍ ഇരുന്നു.
സിഗരറ്റൊന്നുതിവിട്ട് അനന്തേട്ടനെന്നേ നോക്കി ചിരിച്ചു നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് ആ മുഖം മാറുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു ദേശ്യത്താല്‍ അത് വലിഞു മുറുകി..
" *** മോനേ എന്നേ ചതിക്കുവായിരുന്നല്ലേ നീ ..,"
അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കവിളിലാഞടിച്ചു. എന്‍റെ തലയിലൊരു തരിപ്പുണ്ടായി ഒരു നിമിഷമെന്‍റെ കണ്ണില്‍ കാഴ്ചകള്‍ മറഞു. ഒരു ഭ്രാന്തനേ പോലേ അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കഴുത്തില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചു ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഞാന്‍ പിടഞു.കണ്ണില്‍ നിന്നും വെള്ളം പുറത്ത് ചാടി.
" എന്നേക്കാളേറെ നിന്നേ സ്നേഹിച്ച എനിക്ക് നീ തന്ന ശിക്ഷ , അതെന്തായാലും നന്നായിരിക്കുന്നു."
അനന്തന്‍റെ വാക്കുകള്‍ വിറച്ചു അവന് വരുണിനെ കഴുത്ത് പിടിച്ചുയര്‍ത്തി പിന്നേ നിലത്തേക്ക് തള്ളി. മുറിയിലെ മേശയില്‍ നെറ്റിയിടിച്ചവന്‍ താഴേക്ക് വീണു.. നെറ്റിയില്‍ നിന്ന് ചോര പോടിഞു.
അന്തന്‍ വീണ്ടു വരുണിന് നേരെ ഓടി നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നവന്‍ വരുണിന്‍റെ മുടിയില്‍ പിടിച്ചുയര്‍ത്തി. ജീവനുള്ള ഒരു ശവം പോലെ വരുണ്‍കിടന്നു.
"എങ്ങനെ തോന്നിയെടാ നാറീ നിനക്കിതിന്?"
അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കവിളില്‍ വീണ്ടും ആഞടിച്ചു. വായില്‍ ചോരയുടെ രുചി ഞാനറിഞു.
അനന്തന് പതിയെ എണീറ്റു പിന്നേ കട്ടിലിലിരുന്നു. ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചില്‍ ഞാന്‍ കേട്ടു. തലയുര്‍ത്തി നോക്കുമ്പോ അനന്തേട്ടന് ഇരു കെെകളും തലയിലുന്നി കരയുന്നു . എന്‍റെ നെഞ്ച് നീറി ഒരോ തുള്ളി കണ്ണീരും എന്നേ പൊള്ളിച്ചു. അത് കണ്ടിരിക്കാനെനിക്കാവുമായിരുന്നില്ല. ഞാന്‍ പതീയെ എണീറ്റു. ശരീരം നുറുങ്ങുന്ന വേധന,.. ഞാന്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ ഇരുകാലിലും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞു. അപ്രതീക്ഷിതമായ പ്രവൃത്തിയില്‍ അനന്തേട്ടനെന്ന് പകച്ചു. കരഞ് ഞാനാ കാല്‍ക്കലിരുന്നു.
" തെറ്റാ ഞാന്‍ ചെയ്തത്. അറിയാം എങ്ങനാ ഇത് നടന്നേന്ന് എനിക്കൊന്നും ഓര്‍മ്മയില്ല. സത്യം,ഭദ്രേട്ടത്തിയോടെന്നല്ല ഓരു പെണ്ണിനോടും എനിക്കിങ്ങനേ തോന്നിയിട്ടില്ല. ഇത് ...ഇതെങ്ങനാണെന്നിക്കറിയില്ല. അനന്തേട്ടനെന്നേ കൊന്നോ, എനിക്കിനി ജീവിക്കണ്ടാ.."
ഞാനാ കാല്‍ക്കലിരുന്ന് ചങ്കു പൊട്ടി കരഞു..
അനന്തേട്ടന് ശക്തമായി കാലൊന്നാട്ടി , അതിലെ പിടി വിട്ട് ഞാന്‍ നിലത്തേക്ക് കമിഴ്ന്നു വീണു.
" അതേടാ.. കൊല്ലണം , കൊല്ലാന്‍ തന്നാ വന്നേ, നിന്നെയൊക്കെ കൊല്ലുകതന്നാ വേണ്ടേ.. പേപ്പട്ടിയ തല്ലി കൊല്ലണ പോലെ.. പക്ഷെ.... പക്ഷെ..."
അനന്തന് വാക്കുകള്‍ കിട്ടാതുഴറി. "
പക്ഷെ.. നിന്നേ ഞാനൊരിക്കേ സ്നേഹിച്ചു പോയി നിന്‍റെ പോലെ അഭിനയമായിരുന്നില്ല അത് ആത്മാര്‍ത്ഥമായി.. അത് കൊണ്ട് മാത്രാ നീ ഇപ്പോളും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നത്..."
അനന്തന് നിന്നു വിറച്ചു.
" ഇനിയെന്‍റെ മുന്നില്‍ നീ വരരുത് എന്‍റെ മനസ്സില്‍ നീ മരിച്ചു എന്നെന്നേക്കുമായി. "
അനന്തന് ഉറച്ചസ്വരത്തിലത് പറഞപ്പോ എന്‍റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് നിന്ന് പോയി.
എന്‍റെ മുടിയില്‍ പിടിച്ചനന്തേട്ടനെന്നെ എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു. പിന്നേ വാതിലിന് നേരെയെന്നെ തള്ളി. ഒന്ന് വേച്ച് ഞാന്‍ നിന്നു.
"പോടാ പോ ഇനിയെന്‍റെ കണ്‍മുന്നില്‍ നിന്നേ കണ്ട് പോവരുത്, "
അനന്തേട്ടനലറി പിന്നേ വീണ്ടും എന്നേ തള്ളി അടച്ചിട്ട വാതിലിലടിച്ചു ഞാന്‍ നിന്നു. വാതില്‍ കൊളുത്ത് തുറന്ന് ഞാന്‍ അനന്തേട്ടനെ ദയനീയമായി നോക്കി.
"പിന്നേ .. ഭദ്ര യുടെ വയറ്റിലെ ആ കൊച്ചിന് ഇനിയൊരറ്റ അവകാശിയേയുള്ളു. അത് ഞാനായിരിക്കും , ആ കൊച്ചിനേ കാണുന്നിടത്തോളം നിന്നോടുള്ള പക എന്നില്‍ നിറഞ് നില്‍ക്കണം"
അനന്തേട്ടന് കോപത്തോടെ പറഞു.
ആ മുറിയില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുമ്പോ ശരീരത്തിലെ വേധനയേക്കാളും മനസ്സിലേ വേധനയായിരുന്നു കൂടുതല്‍
■■■■■■■■■■■■■
ഒരാഴ്ചയായി ക്ലാസില്‍ പോയിട്ട് ശരീരത്തിലെ മുറിവുകളുണങ്ങി മനസ്സിപ്പോളും നീറിപ്പുകഞ് മാറ്റമില്ലാതെ കിടക്കുന്നു. ഉറക്കവും ഭക്ഷണവും സമയത്തിനില്ലാതെ ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാന്‍. ഏത് നേരവും ചിന്ത, അനന്തേട്ടന്‍റെ മനസ്സില്‍ നിന്നെന്നേ എന്നെന്നേക്കുമായി പടിയടച്ചു പിണ്ഡം വെച്ചെന്നെനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. .....
എല്ലാറ്റില്‍ നിന്നും അകന്ന് ഞാന്‍ നടന്നു. കൂട്ടുകാര്‍ എന്‍റെ മാറ്റത്തിലമ്പരന്നു. അവരുടെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ എന്‍റെ അടുത്ത് ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം കൂട്ടുകാര്‍ നിര്‍ബന്ധിപ്പിച്ചെന്നെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി ഹോസ്റ്റലിലേ മെസ്സിലേക്കെ് വിളിച്ചു കൊണ്ടു പോവുന്ന വഴിക്കാണ് , എന്‍റെ റൂം മേറ്റ് റമീസിന്‍റെ ക്ലാസ്മേറ്റ് വിനു അവനെ വിളിക്കുന്നത് ..
"അളിയാ.. ഇങ്ങ് വന്നേ ഒരു പുതിയ എെറ്റം കിട്ടീട്ടുണ്ട് ഹോം മേഡാണു പക്ഷെ കിടു പെര്‍ഫോമണ്‍സ് വേണോ." അവന് മൊബെെലുയര്‍ത്തി ചോതിച്ചു..
"നോക്കട്ടെ"
റമീസെന്‍റെ കെെപിടിച്ചു വലിച്ചവനുനേരേ നടന്നു. മൊബെെല്‍ റമീസിന്‍റെ കെെയ്യില്‍ കൊടുത്ത് വിനു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞു. മ് നോക്ക് നല്ല കിടു പീസ് ആണ്...
റമീസ് ഫോണിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു താല്‍പ്പര്യമില്ലാതെ ഞാന്‍ ഒരു വട്ടം അതിലേക്ക് നോക്കി. എന്‍റെ നെഞ്ചൊന്ന് കാളി അതിലെ ദൃശ്യങ്ങളെന്‍റെ കാഴ്ചയെ മൂടി ഞെട്ടിത്തരിച്ച് ഞാന്‍ നില്‍ക്കുമ്പോ റമീസത് അവന്‍റെ ഫോണിലേക്ക് സെന്‍റെ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
അടുക്കളയില്‍ പാത്രങ്ങളൊക്കെ വൃത്തിയാക്കി ഭദ്ര കൃഷ്ണന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.
"അഛാ" .. അവള് പതിയെ വിളിച്ചു...
അയാള്‍ പതിയെ എണീറ്റിരുന്നു.
"എന്ത് കിടപ്പാ അഛാ ഇത്.. വാ നമുക്കൊന്ന് നടന്ന് വരാം" അവള് പറഞു.
"വേണ്ട മോളേ".. അയാള്‍ സ്നേഹത്തോടെ പറഞു.
"എന്ന് പറഞാലെങ്ങനാ. എത്ര നാളിങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങാതെ മുറിയിലിരിക്കും അഛന് വാ.. നമുക്കൊന്ന് കാവു വരെ പോവാം" അവളയാളെ എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു. ......
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
തറവാടിനോടടുത്ത കാവിലേക്കവര്‍ നടന്നു. ആരും അങ്ങോട്ട് പോവാത്ത കാരണമവിടമാകെ കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുകയാണ്. അമ്മയുണ്ടായിരുന്നപ്പോ എപ്പോളും വൃത്തിയായി സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന സ്ഥലമാണ്.
മുന്നില്‍ കൃഷ്ണനും പിന്നില്‍ ഭദ്രയും നടന്നു കാവിനടുത്തെത്തിയതും ഒരു നാഗമവര്‍ക്ക് മുന്നിലൂടെ ഇഴഞു. പെട്ടന്ന് കൃഷ്ണന് നിന്നു.
"മോളെ പാമ്പ്" അയാള്‍ പറഞു.
"കാവല്ലേ അച്ചാ.. സാരല്ല്യ."അവള് പറഞു.. അവര് കാവിലേക്ക് കയറി.
"അഛനവിടെ ഇരുന്നോളു ഞാനിവിടെയൊന്ന് വൃത്തിയാക്കട്ടെ.. "ഭദ്ര ആല്‍ത്തറയിലേക്ക് ചൂണ്ടി പറഞു, കൃഷ്ണന് ആ ആല്‍ത്തറയിലിരുന്നു. ഭദ്ര കല്‍വിളക്ക് വൃത്തിയാക്കി തുടങ്ങി.
പിന്നില്‍ കരിയിലകള്‍ ചവിട്ടിയരയുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് കൃഷ്ണന് ഞെട്ടി തിരിഞൂ. കാവില്‍ വേറേയും ആളുകളുടെ സാമീപ്യം അയാളറിഞു.
"മോളേ ഇവിടെ മറ്റാരോ ഉണ്ട് "ഇടറിയ സ്വരത്തില്‍ അയാള്‍ പറഞു..
ഭീതിയോടെ ഭദ്രയെണീറ്റു...
പെട്ടന്ന് തന്‍റെ പിറകില്‍ ഒരു സീല്‍ക്കാര ശബ്ദം കേട്ട് കൃഷ്ണന് തിരിഞു. കാതിന് നേരെ പത്തി വിടര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്നൊരു കരി നാഗം അതിനെ കെെയ്യില്‍ പിടിച്ചൊരാളും
ഭയത്തോടെ കൃഷ്ണന് ഭദ്രനിന്നിടത്തേക്ക് നോക്കി അവിടെ ഭദ്രയില്ലായിരുന്നു. അവളുടെ കെെയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന എണ്ണ കുപ്പി തറയില്‍ വീണവടമാകെ എണ്ണ പടര്‍ന്നു.
അയാളുടെ നെഞ്ചൊന്ന് പിടച്ചു ഭയമയാളെ മൂടി...
"മോളേ..." അയാളുറക്കെ വിളിച്ചു.
പെട്ടന്നൊരു കെെ ആ വാ പൊത്തി...
ബലിഷ്ഠമായ ആ കരങ്ങളില്‍ അനങ്ങാന്‍ പോലുമാവാതെ കൃഷ്ണന് പിടഞു. ആ അവസ്ഥയിലും അയാള്‍ ഭദ്രയെ തിരയുകയായിരുന്നു.. അയാളവരുടെ കെെയ്യുടെ പിടുത്തം വിടുവിക്കന്‍ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. തനിക്ക് ചുറ്റും നിരന്ന് നില്‍ക്കുന്ന തടിമാടന്‍ മാരെ കൃഷ്ണന് ഭയത്തോടെ നോക്കി ആ കരി നാഗത്തിലേക്കും. എന്താണിവരുടെ ലക്ഷ്യമെന്നറിയാതെ അയാള്‍ നിന്നു.
പെട്ടന്ന് കൃഷ്ണന്‍റെ ദേഹത്തുള്ള പിടിയഴിഞു.. അയാള്‍ പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി.
''ആരാ ആരാ നിങ്ങള്‍? ''കൃഷ്ണന് ചുറ്റും നോക്കി ചോതിച്ചു..
ആ തടിമാടന്‍മാരിലൊരാള്‍ ശബ്ദിക്കരുതെന്ന രീതിയില്‍ ചുണ്ടില്‍ വിരല്‍ ചേര്‍ത്തു.
''എന്‍റെ കുട്ടിയെവിടേ.. മോളേ.. ഭദ്രേ .." കൃഷ്ണന് ഭീതിയോടെ വിളിച്ചു...
"അഛാ.. "
ഭയം നിറഞ വിളി കേട്ട് കൃഷ്ണന് ഞെട്ടിത്തിരിഞു..
തനിക്ക് ചുറ്റും നിന്നവരിലൊരുവന്‍റെ കെെകള്‍ക്കിടയില്‍ ഭദ്ര.. അവനവളുടെ കഴുത്തിലുടെ കെെയ്യിട്ട് മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. ഭദ്രയുടെ മുഖം പേടിയാല്‍ വിവര്‍ണ്ണമായി.. കരയാന്‍ പോലും ഭയന്നവള്‍ നിന്നു. ആ ചെറുപ്പക്കരന്‍ തന്‍റെ മുഖം ഭദ്രയുടെ മുടിയില്‍ വെച്ചുരസി... ഭദ്ര പേടിയോടെ മുഖം വെട്ടിഞു..
"വേണ്ടാ.. വേണ്ടാ.. അവളെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്"
കൃഷ്ണന് ഭീതിയോടെ പറഞു.
"ഒന്നും ചെയ്യില്ല ഞാനിങ്ങനേ സ്നേഹിക്കത്തേയുള്ളൂ,"
ആ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ ഭദ്രയെ ഒന്നൂടെ തന്‍റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചേര്‍ത്തു. ഭദ്ര ഭീതിയോടെ നിന്നു. അവന് ഭദ്രയുടെ മാറിന് നേരെ കെെ താഴ്ത്തി. ഭദ്രയുടെ കണ്ണിലേ ഭീതി കൃഷ്ണന് വ്യക്തമായി കണ്ടു...
"വേണ്ട.. വേണ്ട പ്ലീസ് നിങ്ങള്‍ക്കെന്താ വേണ്ടത് എന്ത് വേണമെങ്കിലും തരാം വേണ്ട. അവളെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് അവള് , അവള് ഗര്‍ഭിണിയാണ്.."
കൃഷ്ണനവര്‍ക്ക് നേരേ കെെ കൂപ്പി..
"ആഹാ ഗര്‍ഭിണിയാണോ നോക്കട്ടെ.."?
ആ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ ഭദ്രയുടെ സാരിക്കിടയിലൂടെ വയറില്‍ തൊട്ടു , ഭദ്രയില്‍ നിന്നൊരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലുണ്ടായി..
"അഛാ".. അവള് യാചനയോടെ വിളിച്ചു...
ചുറ്റുമുള്ള മറ്റുള്ളവരത് കേട്ട് ചിരിച്ചു.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ കൃഷ്ണന് നിന്നു.
"എന്താ നിങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടത് ,എന്ത് വേണെങ്കിലും തരാം അവളെ വെറുതെ വിട് "കൃഷ്ണന് കെഞ്ചി..
"അയ്യോടാ .. ദേ നോക്കടാ ഒരുകാലത്ത് കള്ളന്‍മാരുടേയും പിടിച്ചു പറിക്കാരുടെയും പേടി സ്വപ്നമായ കൃഷ്ണന് പോലീസ് കരയുന്നു." ഒരുത്തന്‍ വിളിച്ചു പറഞു.
ഒരു വെള്ളിടി കൃഷ്ണന്‍റെ തലച്ചോറില്‍ വെട്ടി.. ഇത്ര വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ഒരു ശത്രു തന്നേ അന്വേശിച്ചു വന്നെങ്കിലയാള്‍ ചില്ലറക്കാരനല്ല, ആ പക താനുപേക്ഷിച്ച യൂണീഫോമുമായി ഉണ്ടായതാണ്, പക്ഷേ ആര് ആരായിരിക്കും ഇവര്‍ക്ക് പിന്നില്‍ ഉത്തരം കിട്ടാതെ കൃഷ്ണന് നിന്നു.
" ആരാ , ആരാ നിങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നില്‍ ," കൃഷ്ണന് ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ ചോതിച്ചു..
"ആഹാ പഴേ പോലീസിന്‍റെ വിറും വാശിയും ഇപ്പോഴും ബാക്കിയുണ്ടല്ലേ"
ഒരുവന്‍ കൃഷ്ണന്‍റെ തോളില്‍ തട്ടി പറഞു.
"ഞങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നിലുള്ള ആള്‍ കൃഷ്ണന് പോലീസിന്‍റെ മുന്‍പില്‍ തന്നേയുണ്ട്.."
അവന് തുടര്‍ന്നു. സംശയത്തോടെ കൃഷ്ണന് അവനേ നോക്കി, "
കണ്ണു തുറന്ന് നോക്ക് കള്ള പോലീസേ കാണും "അവന് ചിരിയോടെ പറഞു.
കൃഷ്ണന് ഓരോ മുഖവും സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി ഒരാളെ പോലും അയാള്‍ക്ക് പരിചയമുള്ളതായി തോന്നിയില്ല.
" അഛാ.. "
പതിഞ വിളി അയാളുടെ കാതില്‍ മുഴങ്ങി, അയാള്‍ വിളി കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി ഭ്രദ, കൃഷ്ണന് സംശയത്തോടെ അവളെ നോക്കി. ആ മുഖത്തെന്തോ മാറ്റം അയാള്‍ കണ്ടു,
" അഛനൊരു മുഖം മറന്നു.."
അവളയാള്‍ക്ക് മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി. അവളുടെ മുഖത്ത് അല്‍പ്പനേരം മുന്‍പ് വരെ കണ്ട ദെെന്യതയോ , പേടിയോ ഇല്ല പകരം നിര്‍വചിക്കാനാവാത്ത ഒരു നിഗൂഡത മാത്രം.
"ഇവര്‍ക്ക് പിന്നിലെ അഛന്‍റെ ശത്രുവിനെ അഛന് എന്നില്‍ കാണാനാവുന്നുണ്ടോ? "
അവള് വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ ചോതിച്ചു..
ഞെട്ടിത്തരിച്ച് കൃഷ്ണനവളെ നോക്കി. ലക്ഷ്മീ ദേവി കാളീ രൂപമായപോലയാള്‍ക്ക് തോന്നി.
"നീ... നീ... ആരാ... മോളേ നിനക്കെന്താ പറ്റിയേ.. ?". കൃഷ്ണന് വിക്കി...
"മോളോ... ഓഹ് നിങ്ങളുടെ മകന്‍റെ ഭാര്യയാണല്ലോ.. ഞാന്‍ അല്ലേ..."
ഭദ്രയൊന്ന് ചിരിച്ചു. പിന്നെ അത് പൊട്ടിച്ചിരിയായി.. കൃഷ്ണണ്‍ ഭീതിയോടെ അത് നോക്കി.
:പരട്ടകെളവാ.. നിന്‍റെ കുടുംബത്തിന്‍റെ നാശം അത് കാണാന്‍ വേണ്ടി മാത്രാ.. തന്‍റെ മോന്‍റെ ഭാര്യായായി ഞാനാ വീട്ടില്‍ കയറി കൂടിയത് എന്‍റെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് പതിനാല് വര്‍ഷം ഞാന്‍ നെഞ്ചിലിട്ട് നെരിച്ച പകയുടെ, അതിന്‍റെ ചവിട്ടു പടിയായിരുന്നെനിക്കാ വിവാഹം.. വലത് കാല് വെച്ച് എശ്വര്യം കൊണ്ടല്ല ഞാനാ വീട്ടില്‍ കയറിയത് , ദുരന്തം കൊണ്ടാണ്, ലക്ഷ്മീ ദേവിക്കല്ല നന്നിടം മുടിക്കുന്ന മൂശേട്ടക്കാണ് നിലവിളക്ക് നല്‍കി നിങ്ങളാനയിച്ചത് "
ഭദ്രയൊന്ന് കിതച്ചു.
തറഞ് നില്‍ക്കുകയാണ് കൃഷ്ണന്.. അയാള്‍ക്കയാളുടെ കാതുകളെ വിശ്വസിക്കനായില്ല. അല്‍പ്പം മുമ്പുവരെ നിശ്കളങ്കമായ ചിരിയോടെ ബഹുമാനം നിറഞ, സ്നേഹം നിറച്ച സംസാരത്തോടെ നിന്നവളാണ് തനിക്ക് മുന്നില്‍ കാളിയേ പോലെ അട്ടഹസിക്കുന്നത്.
ഭദ്ര കൃഷ്ണന്‍റെ കവിളില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചു പിന്നോട്ട് തള്ളി, ബാക്കിലോട്ട് മറിഞയാള്‍ വീണു.
"ഓര്‍മയുണ്ടോണ്ടാ പരട്ട് കിളവാ എന്നെ"
ഭദ്ര അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ കാലെടുത്ത് വെച്ച് ചോതിച്ചു.
കാവിലല്‍പ്പനേരം നിശ്ശബ്ദത തളം കെട്ടി, കൃഷ്ണനെത്ര ചിന്തിച്ചിട്ടും ഈ ഒരു മുഖം ഓര്‍മയില്‍ തെളിഞില്ല.. പക്ഷെ അയാള്‍ക്കൊന്നുറപ്പായിരുന്നു താന്‍ചെയ്ത പാപം അത് ചെറുതല്ല എന്ന്. ഭദ്ര അയാള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു.
"എങ്ങനെ ഓര്‍ക്കാന്‍... അത്രക്ക് പാപങ്ങള്‍ ചെയ്ത് കൂട്ടിയിട്ടില്ലേ ,?" ഭദ്ര പുഛത്തോടെ പറഞു.
"ആരാ.. അരാ നീ...."? കൃഷ്ണന് ഭീതിയോടെ ചോതിച്ചു...
"അറിയണോടാ നാറീ നിനക്ക് "
പല്ല് കടിച്ചവള്‍ കൃഷ്ണന്‍റെ കവിളില്‍ ബലമായി കൂട്ടിപിടിച്ചു...
"സൂക്ഷിച്ചു നോക്കടാ നീ.. കരഞ് കലങ്ങിയൊരു പന്ത്രണ്ട് വയസ്സുകാരിയെ ഈ കണ്ണില്‍ കാണുന്നുണ്ടോന്ന്, "
ഭദ്ര കൃഷ്ണന്‍റെ മുഖം തന്‍റെ കണ്ണിന് നേരെയുയര്‍ത്തി....അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഭീതിയാല്‍ വിടര്‍ന്നു...
" ഓര്‍ത്ത് നോക്ക് നീ മറക്കാന്‍ വഴിയില്ല"
ഭദ്രയവന്‍റെ കവിളിലെ പിടിവിട്ട് പറഞു..
"നാടും നഗരവും വിറപ്പിച്ച് കാക്കിയുടെ ബലത്തില്‍ എന്ത് കൊള്ളരുതായ്മയും കാട്ടാന്‍ മടിയില്ലാത്ത ഒരു കൃഷ്ണന് ഉണ്ടായിരുന്നു. അല്ല ഇപ്പോളും ആ മൃഗം നിനക്കുള്ളിലുണ്ട് "
ഭദ്രയുടെ സ്വരം വിറച്ചു..
"പതിനാല് വര്‍ഷം , പതിനാല് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ്, കോഴിക്കോട് പള്ളിയില്‍ നടന്നൊരു സംഘര്‍ഷനത്തിന്‍റെ പേരും പറഞ് നീയും നിന്‍റെ പോലീസ് കൂട്ടവും പാതി രാത്രിയും ഓരോ വീടിന്‍റെ വാതിലിലും മുട്ടിയതോര്‍മ്മയുണ്ടോ.. ?"
കൃഷ്ണന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ തീയാളി അയാള്‍ ഭദ്രയ്ക്ക് നേരെ നോക്കി....
"ഒരു പാവം പൂജാരിയുടെ വീട്ടില്‍ താനും തന്‍റെ നായ്ക്കളും നരനായാട്ട് നടത്തിയതോര്‍മ്മയുണ്ടോ?"
"വാതില്‍ തുറന്ന സുന്ദരിയായ പൂജാരിയുടെ ഭാര്യയുടെ സൗന്ദര്യത്തില്‍ഭ്രമിച്ച് ആ വീട്ടില്‍ സംഹാര താണ്ഡവമാടിയതോര്‍മ്മയുണ്ടോ... താനൊരു പൂജാരിയാണെന്നും ഉപദ്രവിക്കരുതെന്നും പറഞു കരഞ ആ പാവത്തിന്‍റെ മുന്നില്‍ വെച്ച് തന്നെ ആ പാവം സ്ത്രീയെ വലിച്ചിഴച്ച് മാറി മാറി ഓരോരുത്തരും അനുഭവിച്ചൊടുവില്‍ ചണ്ടിപ്പരുവത്തിലുപേക്ഷിച്ചതോര്‍മ്മയുണ്ടോ...."
ഭദ്ര പല്ല് കടിച്ച് ചോതിച്ചു...
കൃഷ്ണന് തന്‍റെ കാതുകളിറുക്കയടച്ചു. അയാള്‍ക്ക് മുന്നിലെല്ലാം തെളിച്ചു അധികാരത്തിന്‍റെ ഗര്‍വില്‍ കാട്ടികൂട്ടിയതെല്ലാം.....
"എന്നിട്ടും തീരാത്ത തന്‍റെ കാമ ദാഹം തീര്‍ക്കാന്‍ , പൂജാരിയുടെ പന്ത്രണ്ട് വയസ്സായ മോളേ ഒന്ന് കരയാന്‍ പോലുമാവാതെ വിറങ്ങലിച്ചു നിന്ന ആ പാവത്തേ പോലും താന്‍...."
ഭദ്ര ഒന്നേങ്ങലടിച്ചു..
". തന്‍റെ വൃത്തികെട്ട ശരീരത്തിന് താഴെ പിടഞാ പിഞ്ച് കുഞ് പ്രാണവേധനയോടെ കരയുമ്പോ എന്ത് സുഖമാണ് നീ അനുഭവിച്ചത്, ആ പിഞ്ചു ശരീരത്തിലെന്ത് കണ്ടാണ് നിനക്ക് കാമം മൂത്തത്?"
. ഭദ്രയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നും രണ്ട്തുള്ളീയിറ്റ് വീണു..
"
മാഡം "
കൂട്ടത്തിലൊരുവളവനെ വിളിച്ചു.... പെട്ടന്ന് സ്ഥലകാല ബോധം വന്നവള്‍ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു...
കൃഷ്ണന് ഞെട്ടി വിറച്ചവളെ നോക്കി.....
"നീ... "
അയാളറിയാതെ പറഞു പോയി
"അതേടാ.. ആ പെണ്‍കുട്ടി തന്നെ, ആ പൂജാരിയുടെ മകള്‍... നീ തല്ലിതകര്‍ത്ത അതേ പെണ്‍കുട്ടി തന്നെ... നീയൊക്കെ സ്വന്തം കാര്യം കഴിഞിറങ്ങിപ്പോയപ്പോ.. ഭാര്യയും മകളും കണ്‍മുന്നില്‍ പിച്ചിച്ചീന്തുന്ന കണ്ടിട്ടും ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ നിന്ന ആ സാധുഭ്രാഹ്മണന്‍റെ മുന്നില്‍ ഒരു പിടിച്ചോറില്‍ വിഷം കലര്‍ത്തി ഭാര്യയേയും മകളേയും തീറ്റിച്ച് ഒരു മുഴം കയറില്‍ സ്വന്തം ജീവിതമവസാനിപ്പിക്കാനെ ഒരു വഴിയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... അവിടേയും ദെെവമെന്നേ കെെ വിട്ടു. എന്നെ ആരൊക്കെയെ രക്ഷപ്പെടുത്തി, അഛനുമ്മയും ദെെവത്തിനടുത്തേക്ക് പോയി , ഒരു പക്ഷെ ദെെവമെന്നെ ബാക്കി വെച്ചതാവാം.. നിന്നോട് പ്രതികാരം ചെയ്യാന്‍.." ഭദ്ര വീണ്ടും കൃഷ്ണന്‍റെ കവിളില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചു...
" വേണ്ട ഒന്നും ചെയ്യരുത്" അയാളവള്‍ക്ക് നേരെ കെെകൂപ്പി...
ഭദ്രയൊന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
"ഇതിലും ദയനീയമായി നിന്നോടന്ന് മൂന്ന് ജന്മങ്ങള്‍ യാചിച്ചിരുന്നു. തന്‍റെ മകളാവാനുള്ള പ്രായമേ എനിക്കന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളു... എന്നിട്ടും നീ...."
.... "അഛനുമമ്മയും മരിച്ച് നോക്കാനാരുമില്ലാതെ അനാഥയായ ഒരു പെണ്‍ അവളുടെ അവസ്ഥ നീ ചീന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ... വിശന്നപ്പോ കെെനീട്ടിയവരൊക്കെ, അവളുടെ കുഞ് ശരീരത്തെ നോവിച്ചപ്പോളും, ആ മനസ്സില്‍ കൊത്തിവെച്ചപോലെ നിന്‍റെ മുഖമായിരുന്നു. വളരും തോറും അതിന്‍റെ കട്ടിയും കൂടി. ഓരോരുത്തര്‍ക്ക് കിടക്ക വിരിച്ചതും നിന്‍റെ ആണിക്കല്ലിളക്കാനുള്ള സമ്പാദ്യമുണ്ടാക്കാനായിരുന്നു. ഒടുവിലെപ്പോളൊ എന്‍റെ കഥകേട്ട് എന്‍റൊപ്പം കൂടിയതാ ഇവര്‍ ഒന്നും മോഹിക്കതെ... "ഭദ്ര വിറച്ച് കൊണ്ട് പറഞു...
"ഒരു പെണ്ണ് വിചാരിച്ചാല്‍ എന്തും നടക്കും എന്തും, ഒരു പോലീസുകാരനായ നിന്നേ പോലും കബളിപ്പിച്ച് നിന്‍റെ മകനെ വിവാഹവും കഴിച്ച് നിന്‍റെ വീട്ടില്‍ കയറി... നാശത്തിന്‍റെ കൊടുങ്കാറ്റ് വീശാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞെങ്കില്‍ മുച്ചൂടും നശിപ്പിക്കും ഞാന്‍ നിന്‍റെ കുടുംബം..."
കൃഷ്ണനൊരു ശില ,പോലെ നിന്നു. ഏത് കുറ്റബോധത്താലാണോ താന്‍ കാക്കി വലിച്ചെറിഞത് , അതേ തെറ്റിതാ തനിക്ക് മുന്നില്‍ പടര്‍ന്ന് പന്തലിച്ച് നിക്കുന്നു ,
"തന്‍റെ ഭാര്യക്ക് വെറുമൊരു ഹാര്‍ട്ട് അറ്റാക്കാണെന്നാണോ താന്‍ വിചാരിച്ചത്"? ഭദ്ര കൃഷ്ണനോടായി ചോതിച്ചു...
അയാള്‍ ഞെട്ടലോടെ ഭദ്രയെ നോക്കി...
"അതേന്നേ... അതും എന്‍റെ കളിയാ... അതിന് മുന്നേ തുടങ്ങിയിരുന്നു ഞാന്‍ പ്ലാന്‍.. തന്‍റെ മോനേ ഒരസുഖമുണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളെ അവന് വല്ല്യ താല്‍പ്പര്യമില്ല... അവന് ആണുങ്ങള്‍ മതി . വെറും ആണല്ലാട്ടോ തന്‍റെ പെങ്ങടെ മോന്‍ തന്നേ വരുണേയ്.. "
ഭദ്ര പുഛത്തോടെ പറഞു.
കൃഷ്ണനവളെ തുറിച്ചു നോക്കി..
"കല്ല്യാണം കഴിഞ പിറ്റേന്നാണ് ഞാനിതറിയുന്നേ ഉറക്കപ്പായേല്‍ നിന്നെണീറ്റ ഭര്‍ത്താവ് ഒരു പയ്യനൊപ്പം കെട്ടിമറിയുന്ന കണ്ട ഭാര്യയുടെ പകയൊന്ന് മല്ലാട്ടോ... നിങ്ങക്ക് നോവണേ പ്രിയപ്പെട്ടവര്‍ക്കെന്തേലും പറ്റണം അതിന് വരുണ്‍ നല്ലൊരു മരുന്നാണെനിക്ക് തോന്നി. അവനെ വെച്ച് തന്നെ കളിക്കാന്‍ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചത് അത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല. നിങ്ങടെ പെങ്ങടെ മോന്‍ എന്ന് പറയുമ്പോ എന്‍റേം ശത്രുവാണല്ലോ.. ഒരവസരം കാത്തിരുന്ന എനിക്ക് ദെെവമായിട്ടാ.. തന്‍റെ നടു ഉളുക്കിപ്പെച്ചതും താനും വരുണിന്‍റെ അമ്മയുമൊക്കെ ഹോസ്പിറ്റലിലായതും, അന്ന് തന്നേ വരുണ്‍ നാട്ടില്‍ വന്നതും അവന്‍റെ വീടിന്‍റെ താക്കോല്‍ ഇവിടെ വെക്കാന്‍ തോന്നിപ്പിച്ചതും അതേ ദെെവം തന്നാ..."
"....കൂടുതാലായൊന്നും ചെയ്യേണ്ടി വന്നില്ല രണ്ട് ഉറക്ക ഗുളിക കലക്കി ചോറില്‍ ചേര്‍ക്കുക മാത്രം... പയ്യന്‍ ഫ്ലാറ്റ് പിന്നെ ഒന്ന് രണ്ട് ഫോട്ടോയും എടുത്തു . പിറ്റേന്ന് ഒരു നാടകോം കഴിഞപ്പോ പാവം എല്ലാം വിശ്വസിച്ചു..."
.." ഒരു ഗര്‍ഭ നാടകോം കളിച്ച് ഞാനീ ഗെെം ഒന്ന് കൊഴുപ്പിച്ചു ,പിന്നേ എല്ലാം നിങ്ങടെ ഭാര്യേടെ മുന്നില്‍ അവതരിപ്പിച്ചത് ദേ ഈ കുറുമ്പനാ.."" ഭദ്ര അടുത്ത് നിന്നൊരുവന്‍റെ തോളില്‍ കയ്യിട്ട് പറഞു... അവന് മീശ പിരിച്ചൊന്ന് ചിരിച്ചു..
"പാവം മരുമോളുടെ വയറ്റില്‍ നാത്തൂന്‍റെ മകന്‍റെ കുഞാണെന്നറിഞപ്പോ വന്ന അറ്റാക്കിലാ എന്‍റെ അമ്മായി അമ്മ...." ഭദ്ര വിഷമം അഭിയിച്ച് പറഞു....
"എഡീ... "കൃഷ്ണനൊന്നലറി...
"അയ്യോ അഛാ.. അഛന് പേടിക്കണ്ടാ.. ഞാനഛനെ ഉടന്‍ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്കയക്കാം.. അതും വേധനയറിയാത്‌ത രീതിക്ക് , അഛനവിടെ എത്തി കുറച്ച് ദിവസങ്ങള്‍ക്കകം മോനേയും അനന്തിരവനേയും ഞാന്‍ പിറകേ അയക്കാ... ട്ടോ..."
. ഭദ്ര പറഞപ്പോ കൃഷ്ണന്‍റെ മിഴിയില് ഭയം ഉരുണ്ട് കൂടി...
''പിന്നേ ഈ ജയിലില്‍ പോവാനൊന്നും എനിക്ക് വയ്യ. ബാക്കി ലെെഫെനിക്ക് അടിച്ച് പൊളിച്ച് ജീവിക്കണം, അല്ലേലും പേപ്പട്ടിയെ കൊന്ന് ജയിലില്‍ പോവല്‍ നാണക്കേടാ.. അതോണ്ട് ദേ നോക്കിയേ ആ ചേട്ടന്‍െറ കയ്യിലൊരു സാധനത്തെ കണ്ടോ അതോണ്ട് ഒരു ചെറിയ കടി പെട്ടന്ന് തീരും ഞാനിവടന്ന് നോക്കി കണ്ടോളം.. ''
കരി നാഗത്തെ നോക്കി ഭദ്ര പറഞു...
''വേണ്ട... വേണ്ട ...പ്ലീസ്" പ്രാണ ഭയത്തോടെ കൃഷ്ണന് കെഞ്ചി...
"ചേട്ടാ പെട്ടന്നാവട്ടെ... "അവള് വിളിച്ചു പറഞു..
ഒരാള്‍ കയ്യില്‍ കരി നാഗവുമായി കൃഷ്ണന് നേരെ നടന്നു ബാക്കിയെല്ലാവരും കൃഷ്ണന്‍റെ കെെയ്യും കാലും അമര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചു. കരി നാഗത്തെ കൃഷ്ണന്‍റെ കാലിന് നേരെ അയാള്‍ നീട്ടി... ഞൊടിയിടയിലത് കൃഷ്ണന്‍റെ കാലിലാഞ് കൊത്തി...
ഇമ ചിമ്മാതെ ഭദ്രയത് നോക്കി നിന്നു...
■■■■■■■■■■■■□□■□□□■□□□□□
അഛനെ കാണാതെ വീടുമുഴുവന്‍ തിരഞ് അനന്തന് നടന്നു. അടുക്കളയില്‍ ഭദ്രയോട് ചോതിക്കാനവന് മനസ്സ് വന്നില്ല. ഏങ്ങോട്ട് പോയെന്നറിയാതവന്‍ ഉഴറി..
"അനന്തന് കുഞേ.". ഉമ്മറത്ത് നിന്നാരോ വിളിക്കുന്ന കേട്ടവന്‍ അങ്ങോട്ടോടി...
"കുഞേ... ദേ കാവില്‍ കൃഷ്ണന് അങ്ങുന്ന് പാമ്പു കൊത്തിയതാ..".. അയാള്‍ പരിഭ്രമം നിറഞ സ്വരത്തില്‍ പറയുന്ന കേട്ട് അടുക്കളയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ഭദ്രയുടെ മുഖത്ത് പ്രതികാരം നിറഞൊരു ചിരി വിരിഞു...
□□□□□□□□□□
നാട്ടിലേക്കുള്ള യാത്ര പതിവിലും കൂടുതല്‍ സമയം ഉള്ളതായി തോന്നി വരുണിന്. എങ്ങനേയെങ്കിലും ഒന്ന് അനന്തേട്ടന്‍റെ അടുത്തെത്താന്‍ അവന് ആഗ്രഹിച്ചു. ബസ്സ് ഓരോ തവണ ട്രാഫിക്ക് ബ്ലോക്കുകളില്‍ കുടുങ്ങുമ്പോഴും അവന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ദേശ്യത്തിലായി.
നാട്ടിലെത്താനുള്ള രണ്ട് സ്റ്റോപ്പിന് മുന്നേ അവനെണീറ്റു ഡോറിനടുത്ത് നിന്നു. നാട്ടില്‍ നിര്‍ത്തിയതും അവന് ചാടിയിറങ്ങി. വാഹനങ്ങള്‍ വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് പോലും നോക്കാതവന്‍ റോഡ് ക്രോസ്സ് ചെയ്തു. ആദ്യം കണ്ട ഓട്ടോയിലേക്ക് ചാടി കയറിയവന്‍ അനന്തന്‍റെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി പറഞു.
പരിചയമുള്ള ഓട്ടോക്കാരനായത് കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായി.
"കാര്യം അറിഞുള്ള വരവായിരിക്കും അല്ലേ?"
അയാളെന്നോട് ചോദ്യച്ചപ്പോ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ഞാന്‍ നിന്നു.
പെട്ടന്നാണ് ഫോണ്‍ ബെല്ലടിഞത്. അഛനാണ്, കൊള്‍ അറ്റന്‍റ് ചെയ്ത് ഞാനത് ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു.
"മോനേ നീ പെട്ടന്ന് നാട്ടിലേക്ക് വരണം.." അഛനല്‍പ്പം പതര്‍ച്ചയോടെ പറഞു..
"ഞാന്‍ നാട്ടിലെത്തിയഛാ.. "എന്‍റെ വാക്കില്‍ ഭയം നിറഞു..
"ആഹ് നീയറിഞിരുന്നോ.. എന്നാ പെട്ടന്ന് വാ... "അഛന് പെട്ടന്ന് ഫോണ്‍ ഓഫ് ചെയ്തു.
എന്താണ് സംഭവമെന്നറിയാതെ ഞാനിരുന്നു..
"എന്താ പറ്റിയത് ?"
ഞാന്‍ മടിച്ച് മടിച്ചാ ഓട്ടോക്കാരനോട് ചോതിച്ചു..
"ആഹാ അപ്പോ ഒന്നും അറിഞില്ലേ..?"
"ഇല്ല..."
"ഞാന്‍ കരുതി അറിഞിട്ട് വരുവായിരിക്കുമെന്ന്. അനന്തന്‍റെ അഛനില്ലെ അങ്ങെരിന്ന് രാവിലെ നിങ്ങള്‍ടെ കാവില്‍ വെച്ച് പാമ്പ് കടിച്ചു..."
അയാളത് പറഞപ്പോ ഞാന്‍ തറഞിരുന്ന് പോയി..
"എന്നിട്ട്?.."
"നല്ല വിഷമുള്ള ഏതോ പാമ്പാണ് , അപ്പോ തന്നെ.. രക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല.".
ഞെട്ടലോടെ അതു കേട്ടിരിക്കാനെ എനിക്ക് പറ്റിയുള്ളു.. അനന്തേട്ടനിതെങ്ങനെ സഹിക്കും അമ്മായി മരിച്ചപ്പോ തന്നെ പാവം തകര്‍ന്ന് പോയതാ.. ഇതിപ്പോ....
അനന്തേട്ടന്‍റെ വീടിന് മുന്നില്‍ ഓട്ടോ നിര്‍ത്തി.. മുറ്റത്ത് വലിച്ച് കെട്ടിയ പന്തലെന്നെ ഭയത്തിലാഴ്ത്തി. നെഞ്ചിലെന്തെന്നില്ലാത്ത ഭാരം..
"എന്‍റെ കണ്‍മുന്നിലിനി നിന്നേ കണ്ടു പോവരുത് , എന്‍റെ മനസ്സില്‍ നീ മരിച്ചു.. "
മുറ്റത്തേക്ക് കയറുമ്പോ അനന്തേട്ടന്‍റെ വാക്കുകളെന്‍റെ ചെവിയില്‍ മുഴങ്ങി..
എന്നേ കാണുമ്പോ അനന്തേട്ടന്‍റെ പ്രതികരണം അതെങ്ങനെയാവും അതെന്നേവല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തി..
സ്വീകരണമുറിയുടെ നടുക്കായി വെള്ള പുതച്ച് കിടത്തിയ അമ്മാവന്‍റെ ശരീരം ഞാന്‍ കണ്ടു. മുറിയില്‍ അതിനടുത്തിരുന്ന് കരയുന്ന അമ്മയേയും...
ഭീതിയോടെ ഞാന്‍ അനന്തേട്ടനെ തിരഞു. സങ്കടമുള്ളിലൊതുക്കി ചുവര്‍ ചാരി അഛന്‍റെ ശരീരവും നോക്കിയിരിക്കുകയാണനന്തേട്ടന്‍ , വല്ലാതെ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു പാവം..കണ്ണിമ ചിമ്മാതെ ഞാനാ മുഖം നോക്കിയിരുന്നു. ഇടക്കപ്പോഴോ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ തമ്മിലുടക്കി, ആ അവസ്ഥയിലും അനന്തേട്ടന്‍റെ മുഖം ദേശ്യത്താല്‍ചുവന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്‍റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി, അന്തേട്ടനെങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്നറിയാതെ ഞാന്‍ നിന്നു.
ഒരു പക്ഷെ സാഹചര്യം മനസ്സിലാക്കിയാവണം അനന്തേട്ടനെനിക്ക് നേരെ ആക്രോശിക്കാതിരുന്നത്. അനന്തേട്ടന്‍റെ അടുത്തിരുന്നല്‍പ്പനേരം ആശ്വസിപ്പിക്കാനെനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ എന്‍റെ നേരെ നോക്കാന്‍പോലും അനന്തേട്ടന് കൂട്ടാക്കിയില്ല.
ഞാനാവിടമാകെ ഭദ്രയെതിരഞു.. ഒടുവില്‍ അമ്മയ്ക്ക് പിറകില്‍ ചുവരില്‍ ചാരിയിരുന്നേങ്ങലടിക്കുന്ന അവളേ ഞാന്‍ കണ്ടെത്തി... അവളെ തന്നേ ഞാന്‍ നോക്കിയിരുന്നു. എന്‍റെ കണ്ണില്‍ ദേശ്യം നിറഞു.. എന്‍റെ നേരെ നോക്കിയ ഭദ്ര ഞാനവളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ഇടക്കിടെ എന്നെ സംശയത്തോടെ നോക്കി് , പിന്നേ അമ്മയ്ക്ക് പിറകിലേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു.
ഞാന്‍ പതിയെ ഉമ്മറത്തേക്കിറങ്ങി. ആളുകള്‍ ചുറ്റും നിന്ന് മരണത്തേ കുറിച്ച് പലതും സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
"അനന്തന്‍റെ വിവാഹ ശേഷം അടുത്തടുത്ത് രണ്ട് മരണം എന്താല്ലേ.... ?"
ആരോ പറയുന്നതെന്‍റെ ചെവിയില്‍ മുഴങ്ങി... ഞാന്‍ ഭീതിയോടെ അങ്ങോട്ട് നോക്കി..
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ചടങ്ങുകളെല്ലാം കഴിഞു. ഞാന്‍ അനന്തേട്ടന് മുഖം നല്‍കാതിരിക്കാനും അനന്തേട്ടനെനിക്ക് മുഖം നല്‍കാതിരിക്കാനും ശ്രമിച്ചു. എന്‍റെ വരവിന്‍റെ ലക്ഷ്യം ഞാനാ അവസരത്തില്‍ മറന്നിരുന്നു.
അറിയാതെ ചിലസമയങ്ങളില്‍ മുന്നില്‍പ്പെടുമ്പോളൊക്കെ അനന്തേട്ടന് ചെകുത്താന്‍ കുരിശു കണ്ടിട്ടെന്ന പോലെ എന്നില്‍ നിന്നും അകന്നു നടന്നു. അനന്തേട്ടനില്‍ നിന്നും താന്‍ എന്നെന്നേക്കുമായി അകന്നെന്ന് വരുണിന് മനസ്സിലായി. അനന്തേട്ടന്‍റെ വീട്ടില്‍ താനൊറ്റപെട്ട പോലെ തോന്നിയവന്.
അമ്മ അനന്തനേയും ഭദ്രയേയും അവര് തനിച്ചായി എന്ന ചിന്തയുണ്ടാക്കാതെ ഒപ്പം നിന്നു നോക്കി. പകല്‍ മുഴുവന്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ വീടിന്‍റെ മുറ്റത്തും തറവാട് കുളക്കടവിലും മറ്റുമായി ചിലവഴിച്ച് രാത്രിയില്‍ അഛനൊപ്പം ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലും ഞാന്‍ കഴിച്ചു കൂട്ടി.... ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു പോവാന്‍ പലവട്ടം ചിന്തിച്ചിട്ടും അനന്തേട്ടന്‍റെ മുഖം എന്നെ അതില്‍ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു...
അനന്തേട്ടന് എന്നോടുള്ള പെരുമാറ്റം അഛന് ചെറിയ സംശയം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു, അതിനെ കുറിച്ചെന്നോട് ചോതിച്ചപ്പോ ഒരു വിധം ഞാനൊഴിഞുമാറി.
ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞു പോയ്, അനന്തേട്ടന് ഒരു വിധം പഴയ പോലെ ആക്ടീവായി തുടങ്ങി, പക്ഷെ എന്നോടുള്ള ദേശ്യം കൂടിയേയുള്ളൂ. അമ്മ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു..
അനന്തേട്ടനോടെങ്ങനെയെങ്കിലും സംസാരിക്കണമായിരുന്നെനിക്ക്, അതിനായി ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു.
അനന്തേട്ടനോട് താനറിഞ കാര്യങ്ങള്‍ സംസാരിക്കാനായി ഞാന്‍ അനന്തേട്ടന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി...
കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ച് ഞാന്‍ പേടിയോടെ കാത്തിരുന്നു. വാതില്‍ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോ തന്നേ ഞാന്‍ വിറയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. വാതില്‍ തുറന്നത് ഭദ്രയായിരുന്നു. വരുണിനെ കണ്ടതും അവളൊന്ന് പതറി,
"എന്താ എന്ത് വേണം.?". ഭദ്ര ചോതിച്ചു..
അവളെ കണ്ടതും എന്‍റെ മുഖം വെറുപ്പാല്‍ വലിഞു മുറുകി...
''എന്‍റെ കുഞിന് സുഖമാണോ..'' ഞാന്‍ അവളോട് ചോതിച്ചു...
അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം അവള് തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല...
ഞാനുമ്മറത്തേക് കയറി.. ഭദ്രയമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി..
"മറുപടി പറഞില്ല ,?".. അവന് വീണ്ടും ആവര്‍ത്തിച്ചു...
അവന്‍റെ മുഖത്തെ ഭാവവും , ധെെര്യവും ഭദ്രയെ ഞെട്ടിച്ചു.. പഴയപോലെ നിസ്സഹായ ഭാവമല്ല ആ മുഖത്ത്.
വരുണ്‍ ഭദ്രയ്ക്ക് മുന്നില്‍ വന്നു നിന്നു.. അവന്‍റെ നോട്ടം നേരിടാനാവാതെ അവള് മുഖം തിരിച്ചു..
"അനന്തേട്ടനെവിടെ...?"
"ഇവിടെയില്ല.." അവള് പറഞു..
"എവിടേ പോയി.?"
"
"എനിക്കറിയില്ല..."
"മ്... എന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നില്ലേ.. ഒന്നുമില്ലേലും ഈ വയറ്റില്‍ വളരുന്നതെന്‍റെ കുഞല്ലേ..?"
വരുണ്‍ ഭദ്രയുടെ അടിവയറിന് നേരെ കെെനിട്ടി... ഭദ്ര പിറകോട്ട് നിന്നു.
വരുണ്‍ വീടിനകത്തേക്ക് കയറി.അവന്‍റെ മാറ്റം അവളെ അമ്പരപ്പെടുത്തി.
"ആണോ... എന്‍റെ കുട്ടി തന്നേയാണോ...?" വരുണ്‍ ഭദ്രയോട് ചോതിച്ചു...
അവള് ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി..
"ഉറപ്പില്ല അല്ലേ.. ഒരു തെരുവ് വേശ്യക്ക് എങ്ങനെ ഉറപ്പിച്ച് പറയാന്‍ കഴിയും അവളുടെ വയറ്റിലെ ഗര്‍ഭത്തിനവകാശിയെ അല്ലെ... ?"വരുണ്‍ പുഛത്തോടെ ചോതിച്ചു..
ഞെട്ടിത്തരിച്ച് ഭദ്ര വരുണിനെ നോക്കി..
വരുണ്‍ പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും മൊബെെല്‍ എടുത്ത് ഭദ്രക്ക് നേരെ നീട്ടിപ്പിടിച്ചു.
അത് കണ്ടതും ഭദ്ര ,വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നയായി ഒരുത്തനുമൊപ്പം കാമകേളിലേര്‍പ്പെടുന്ന താന്‍.. വരുണ്‍ വീണ്ടും മറ്റ് വീഡിയോകള്‍ നീക്കി നഗ്നമായ തന്‍റെ ശരീരം.. പണ്ട് ഉന്നതന്‍മാരും പണച്ചാക്കുകളും തന്നേ തേടി വന്നപ്പൊ അവരറിയാതെ താന്‍ എടുത്ത വീഡിയോകള്‍, താനെടുത്ത നഗ്ന ഫോട്ടോകള്‍,, ഇതെങ്ങനെ അവന് കിട്ടി... തന്‍റെ പഴയ ലാപ്ടോപില്‍ സേവായിരുന്ന വീഡിയോ ആയിരുന്നു ഇതൊക്കെ...
"ഞെട്ടണ്ട ഏട്ടത്തിയമ്മേയുടെ ഈ കാമ കേളികളൊക്കെ പല പോണ്‍ സെെറ്റിലും വന്‍ ഹിറ്റാണിപ്പോ... "വരുണ്‍ ചിറികോട്ടി പറഞു..
ഭദ്ര ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി. തന്‍റെ ലാപ്ടോപ്പ് കേടായത് മാസങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് നന്നാക്കാന്‍ കടയില്‍ കൊടുത്തതവള്‍ക്കോര്‍മവന്നു.. ഞെട്ടി വിറച്ചവള്‍ വരുണിനെ നോക്കി..
ദേഷ്യത്തോടെ വരുണ്‍ ഭദ്രയുടെ കഴുത്തിന് കുത്തിപ്പിടിച്ചു ..
"***** മോളേ എന്‍റെ അനന്തേട്ടന്‍റെ ജീവീതം തകര്‍ക്കുകയായിരുന്നല്ലേ നീ ... എന്നേയും അനന്തേട്ടനേയും തമ്മില്‍ തെറ്റിക്കുകയായിരുന്നല്ലേ നീ....
നിന്നേ പോലൊരു സെപ്റ്റിക് ടാങ്കിനെ ചുമക്കാന്‍ ഞാനിനിയും അനന്തേട്ടനെ അനുവദിക്കില്ല. ഇന്നത്തോടെ കഴിഞു നിന്‍റെ ഇവടത്തെ പൊറുത്തി "
വരുണ്‍ ഭദ്രയുടെ കഴുത്തിലെ പിടി വിട്ട് പറഞു.
പെട്ടന്ന് ഭദ്ര മിന്നല്‍വേഗത്തില്‍ വരുണിന്‍റെ കയ്യിലെ ഫോണ്‍ പിടിച്ചു വാങ്ങി അത് തറയിലേക്കാഞെറിഞ് പൊട്ടിച്ചു..
പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ആ , ആക്രമണത്തില്‍ വരുണൊന്ന് പതറി..
"ഡീ.. "
അവന് ഭദ്രയുടെ കവിളിലാഞടിച്ചു... അവള് സോഫയിലോട്ടിരുന്ന് പോയി, പെട്ടെന്നെണീറ്റവള്‍ വരുണിനെ പിന്നോട്ട് തള്ളി അവന് നടുവടിച്ച് നിലത്തേക്ക് വീണു.
നിലത്ത് വീണു കിടന്ന വരുണിനേ നോക്കിയവള്‍ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. ആ മാറ്റം അവനെ അമ്പരപ്പെടുത്തി.
അവള് പെട്ടന്ന് തന്‍റെ മുടിയഴിച്ചിട്ടു പിന്‍ ചെയ്ത് വെച്ച സാരിയുടെ മുന്താണി വലിച്ചഴിച്ചു.. ബ്ലൗസിന്‍റെ വലത് കെെയ്യില്‍ പിന്ന് കുത്തിയതിനാല്‍ അവള് വലിച്ചപ്പോ അത് കീറി വന്നു.
"ഏയ് "
അവളെ കെെനീട്ടി തടയാന്‍ വരുണ്‍ ശ്രെമിച്ചു...
പെട്ടന്നൊരു കരച്ചിലോടെ ഭദ്ര പുറത്തേക്കോടി..
ഞെട്ടലോടെ പിടഞെണീറ്റ് ഞാനവള്‍ക്ക് പിന്നാലേ ഓടി.. വാതില്‍ക്കല്‍ എത്തിയ ഞാന്‍ തറഞ് നിന്ന് പോയി...
മുറ്റത്ത് സാരിതലപ്പ് ചുമലിലുടെ ചുറ്റി കരഞ് കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി ഭയത്തോടെ ഭദ്ര... അവള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ തീ പാറുന്ന കണ്ണുകളോടെ പല്ല് കടിച്ച് അനന്തേട്ടനും..
അനന്തേട്ടന്‍റെ മുഖഭാവമെന്നെ ഭയത്തിലാഴ്ത്തി..
ഡാ.. അനന്തേട്ടനുറക്കെ വിളിച്ചു കൊണ്ടുമ്മറത്തേക്കോടിക്കയറി
"മതിയായില്ലേടാ നായെ നിനക്ക്?"
അനന്തേട്ടനെന്‍റെ കവിളിലാഞടിച്ചു.
വേച്ച് ഞാന്‍ ചുവരിലേക്ക് ചാരി..
"അനന്തേട്ടാ.. ഇവള്‍ ഇവള്‍ നമ്മളെ ചതിക്കാണ്..". ഞാന്‍ വിറച്ചു വിറച്ചു പറഞു...
" നീയെന്താ ഇവിടെ..?!" അനന്തന്‍റെ സ്വരം കനത്തു..
"അനന്തേട്ടാ.. ഇവള്‍ നമ്മള്‍ കരുതും പോലെയല്ല... "ഞാന്‍ വീണ്ടും പറഞു..
"അതേടാ.. ഇവള്‍ മറ്റുള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ പോലെയല്ല.. അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ അനിയന്‍റെ കുഞിനെ ഗര്‍ഭം ധരിക്കാന്‍ മറ്റുള്ള പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് കഴിയില്ലല്ലോ.. "?
അനന്തന്‍പല്ലു കടിച്ച് ഭദ്രയെ നോക്കി പറഞു..
"അനന്തേട്ടാ.. എന്നെ വിശ്വസിക്ക് ഞാന്‍.. ഞാനൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല, ഇവള്‍ ഇവള്‍ ഗര്‍ഭിണിയല്ല.. എല്ലാം ഇവളുടെ നാടകമാണ്..."
"ച്ചീ നിര്‍ത്തെടാ.. അതെ എല്ലാം നാടകമാണ് ,, ദാ... എന്‍റെ മുന്നില്‍ നീയെന്ന കാമ പ്രാന്തന് മുന്നില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടോടി വന്നതും ഒക്കെ നാടകം.. അല്ലേ... ഞാനത് വിശ്വസിക്കണം അല്ലേ..?"
അനന്തന് വരുണിന്‍റെ കോളറില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
"അനന്തേട്ടാ.. "ഞാന്‍ നിസ്സഹായനായി വിളിച്ചു..
"മതി വിളിക്കരുത് നീയങ്ങനെ, പറഞല്ലോ നീ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ മരിച്ചു കഴിഞു. ഇനിയും നീ ഇവടെ നിന്നാല്‍ നിന്നേ ഞാന്‍ കൊന്നു പോവും അത് കൊണ്ട് പോ.. "
ഇനിയെന്‍റെ കണ്‍മുന്നില്‍ കണ്ടു പോവരുത് "
അനന്തന് വരുണിന്‍റെ കോളറില്‍ പിടിച്ചു മുറ്റത്തേക്ക് തള്ളി.. മുറ്റത്ത് നിന്ന ഭദ്രയുടെ കാല് ചുവട്ടിലേക്ക് ഞാന്‍ വീണു..
പിന്നാലെ വന്ന അനന്തേട്ടന് എന്‍റെ ഷര്‍ട്ട് പിടിച്ചുയര്‍ത്തി എന്നിട്ട് ഭദ്രയുടെ കെെ പിടിച്ചു ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തി പറഞു.
" എന്‍റെ ഭാര്യയാണിത് ഇനിയും നിന്‍റെ ദുശിച്ച നോട്ടം ഇവളില്‍ പതിഞാല്‍ പിന്നെ നീയുണ്ടാവില്ല. "
അനന്തന് വരുണിനേ വീണ്ടും തള്ളി..
"പോടാ പോവാന്‍,".. ഒരു പേപ്പട്ടിയെ ആട്ടും പോലെ അനന്തനവനെ ആട്ടി..
കണ്ണീരോടെ തിരിഞു നടന്ന വരുണ്‍ ഭദ്രയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി , ആനന്തകരമായൊരു ചിരി അവനാ മുഖത്ത് കണ്ടു..
"വാ.. " ഭദ്രയെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ച് അനന്തന് പറഞു.. അവനോടൊപ്പം ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറുമ്പോ ഭദ്ര തിരിഞ് വരുണ്‍ പോയ വഴിയേ നോക്കി അവളുടെ കണ്ണല്‍ പക നിറഞു..
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
അനന്തേട്ടന്‍റെ പ്രവൃത്തിയെന്നെ വല്ലാതെ തളര്‍ത്തി. അതില്‍ നിന്നും മോചനം നേടാനാണ് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു പോവാന്‍ തീരുമാനിച്ചതും.. രാത്രി ബസ്സില്‍ വിതുമ്പുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഞാനിരുന്നു. ബസ്സ് തൃശൂര്‍ സ്റ്റാന്‍റില്‍ എത്തി. എനി പത്ത് മിനുട്ട് കഴിഞേ എടുക്കുള്ളൂ ,വല്ലാത്ത മൂത്ര ശങ്കയുണ്ടായത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ബാഗ് സീറ്റില്‍ വെച്ച് ബാത്ത്റൂം ലക്ഷ്യം വെച്ചു നടന്നു. കെ എസ് ആര് ട്ടി സി സ്റ്റാന്‍റിന്‍റെ ടോയ്ലറ്റില്‍ മൂത്രമൊഴിക്കാനായി സിബ്ബഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് പിറകില്‍ ഒരു കാലൊച്ച കേട്ട് ഞാന്‍ തിരിഞത് പൊടുന്നനെ എന്‍റെ തലയിലെന്തോ വന്നിടിച്ചു. കാഴ്ചകളെന്നില്‍ നിന്നും അകന്നു.. ചുറ്റും ഇരുട്ടു മാത്രമായി..........
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
രാവിലെ ഫോണ്‍ ബെല്ലടിയുന്ന കേട്ടാണ് അനന്തന് ഉണര്‍ന്നത്...
പരിചയമില്ലാത്ത ഒരു നമ്പര്‍ , അനന്തന്‍ഫോണെടുത്ത് ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു..
"ഹലോ.. അനന്തന് ഗുഡ് മോണിംഗ്"
മറുതലയ്ക്കള്‍. ഗാഭീര്യമുള്ള ശബ്ദം ഉയര്‍ന്നു...
"മോണിംഗ് ... ഇത് ഇതാരാണ് ?"
അനന്തന് സംശയത്തോടെ ചോതിച്ചു..
"ഞാന്‍ ഹരി, ഹരി പത്മനാഭന്‍, ഇവിടെ പുതുതായി ചാര്‍ജ്ജെടുത്ത എസ് എെ, ആണ് , എനിക്ക് അനന്തനെ നേരിട്ടൊന്ന് കാണണമായിരുന്നു.."
മറുതലയ്ക്കല്‍ ഉള്ളയാള്‍ പറഞു..
അനന്തന് ചെറുതായൊന്ന് ഞെട്ടി. പോലീസ് തന്നേ എന്തിന് വിളിക്കുകയായിരിക്കും ഇത് വരെ തന്‍റെ പേരില്‍ ഒരു പോലീസ് കേസും ഇല്ല. എന്നിട്ടും എന്തിനാവും നേരിട്ട് കാണണമെന്ന് പറയുന്നത്..
"ഹലോ അനന്തന്.. കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ..?"
"ആഹ് സര്‍. . ഞാന്‍ വെെകീട്ട് ഫ്രീയാണ്. നമുക്ക്.. നമുക്ക് കാണാം... എവിടെ വരണമെന്ന് പറഞാ മതി.. "അനന്തന് പറഞു..
സ്ഥലം പറഞ് ഹരി ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു. ..
അനന്തന് ചിന്തയോടെ ഇരുന്നു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഓഫീസിലിരിക്കുമ്പോഴും അനന്തന്‍റെ ഉള്ളില്‍ രാവിലെ എസ് എെ വിളിച്ചതെന്തിനായിരിക്കും എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു..
ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണ ശേഷം ഫോണെടുത്ത് നോക്കിയപ്പോളാണ് വരുണിന്‍റെ അമ്മയുടെ നാല് കോള്‍ അനന്തന് കണ്ടത്. അപ്പോ തന്നെ അവനവരെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.. ആദ്യം വിളിച്ചപ്പോ ബിസിയായിരുന്നു. പിന്നെ കുറച്ച് കഴിഞപ്പോളവര്‍ തിരിച്ചു വിളിച്ചു..
"മോനേ..". അവരുടെ പരിഭ്രമം നിറഞ സ്വരം അവന് കേട്ടു.
"അമ്മായി ..എന്ത് പറ്റി.. ?"
അനന്തന് ഭീതിയോടെ ചോതിച്ചു..
"മോനേ വരുണ്‍" അവരേങ്ങലടിച്ചു പറഞു..
അനന്തനുള്ളില്‍ പെട്ടന്നൊരു വെള്ളിടി വെട്ടി..
"വരുണ്‍.. അവന് അവനെന്ത് പറ്റി?" അനന്തന് പരിഭ്രമത്തോടെ ചോതിച്ചു...
"ഇന്നലെ രാത്രി ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോയതാ.. പക്ഷെ ഇതു വരെ ഹോസ്റ്റലിലെത്തിയില്ല എന്നും പറഞവന്‍റെ ഫ്രണ്ട് വിളിച്ചിരുന്നു. വരുണിന്‍റെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചപ്പോ സ്വിച്ചോഫും.. എന്‍റെ മോനെന്തോ പറ്റിയിട്ടുണ്ട്." ആ സ്ത്രീ ഭീതിയോടെ പറഞു..
"അമ്മായി പേടിക്കാതിരിക്ക്, അവനവന്‍റെ കൂട്ടുകാരുടെ വീട്ടിലങ്ങാന്‍ പോയിരിക്കും പേടിക്കാതിരിക്ക്" ഞാനവരെ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു...
പക്ഷെ എന്‍റെ ഉള്ളിലെന്തോ ഭയം നിറഞിരുന്നു...
തലേന്ന് വരുണിനേ കാണ്ടപ്പോളുണ്ടായ സംഭവവും അനന്തനേ പേടിപ്പിച്ചു...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഓഫീസില്‍ ഇരുപ്പുറയ്ക്കാതെ അനന്തന് നേരത്തെയിറങ്ങി ഹരി പറഞ സ്ഥലത്ത് നേരത്തെ തന്നേ അക്ഷമനായി അവന് കാത്തിരുന്നു.
" ഹായ് അനന്തന്" പിന്നില്‍ നിന്നും പരുക്കന്‍ ശബ്ദം കേട്ട് അനന്തന് തിരിഞു നോക്കി..
ഞാന്‍ ഹരി പത്മനാഭന്‍ തനിക്ക് നേരെ കെെനീട്ടി നില്‍ക്കുന്ന ചെറുപ്പക്കാരന്‍..
ട്ടീ ഷേര്‍ട്ടും കാക്കി പാന്‍റും ആണ് വേഷം, ജീം ബോഡി..
"ഹലോ..". അനന്തന് ചെറു ഭീതിയോടെ തന്‍റെ കെെ നീട്ടി..
എന്തിനായിരിക്കും ഇയാള്‍ തന്നേ കാണണമെന്ന് പറഞത് അനന്തന്‍റെ മനസ്സില്‍ ആ ഒരു ചിന്ത മാത്രമേയുണ്ടാരയിരുന്നുള്ളൂ..
"അനന്തന് വല്ലാണ്ട് വിയര്‍ക്കുന്നല്ലോ.. എന്ത് പറ്റി ?"
അന്തന്‍റെ കെെ പിടിച്ചു കുലുക്കി കൊണ്ട് ഹരി ചോതിച്ചു..
"അത്, ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരു പോലീസ് ഓഫീസര്‍ നേരിട്ട് വിളിപ്പിക്കുന്നത് അതും എന്തിനാണെന്നറിയാതെ, അതിന്‍റെ പരിഭ്രമത്തില്‍.. "
അനന്തന് വിളറിയ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞു..
"ഏയ് , താന്‍ പേടിക്കാതെഡോ, പോലീസുകാര്‍ നരഭോജികളൊന്ന്മല്ല, മനുഷ്യരേ പച്ചക്ക് പിടിച്ചു തിന്നാന്‍, പിന്നേ തന്നേ കാണണമെന്ന് പറഞത് എന്‍റെ ചില സംശയങ്ങള്‍ തന്നോട് പറയാനാണ്.. "ഹരി അനന്തന്‍റെ ചുമലില്‍ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞു..
അനന്തന് സംശയത്തോടെ ഹരിയേ നോക്കി
"നമുക്കെവിടേലും ഒന്നിരിക്കാം ഹരി പറഞു.. "
പാര്‍ക്കിലെ മരച്ചുവട്ടില്‍ ഞങ്ങളിരുന്നു...
"ഈ അടുത്ത് രണ്ട് മരണങ്ങള്‍ നടത്തിട്ടുണ്ടല്ലേ അനന്തന്‍റെ വിട്ടില്‍?" ഹരി ചോതിച്ചു...
"ഉവ്വ് ,എന്‍റെ അഛനും അമ്മയും" അനന്തന് വിങ്ങലോടെ പറഞു.,
"രണ്ട് രണ്ടരമാസങ്ങള്‍ക്കിടെ രണ്ടു മരണം. അല്ലേ രണ്ടും സ്വാഭാവിക മരണങ്ങള്‍. അമ്മ ഹൃദയാഘാതം മൂലവും അഛന് കാവില്‍ വെച്ച് പാമ്പ് കടിച്ചും അല്ലേ..?"
"അതെ "അനന്തന് ഹരിയേ നോക്കി പറഞു.
"ഞാനിവിടെ ജോയിന്‍ ചെയ്ത ആ ദിവസമാണ് അനന്തന്‍റെ അഛന് മരിക്കുന്നത്, ഒരു പഴയ പോലീസുകാരന്‍ ആയതിനാല്‍ മരണ വിവരമന്വേശിക്കാന്‍ അവിടെ ഒന്ന് രണ്ട് പോലീസുകാര്‍ വന്നിട്ടുമുണ്ടായിരുന്നു.. ആ സമയത്ത് ഒരു സ്വാഭാവിക മരണം മാത്രമായിരുന്നു എനിക്കത് പക്ഷെ അനന്തന്‍റെ അമ്മയുടെ മരണം കൂടെ അറിഞപ്പോ എന്തോ ചില സംശയങ്ങള്‍തോന്നി. പോലീസുകാരനായത് കൊണ്ടാവാം എല്ലാം സംശയത്തിന്‍റെ കണ്ണോടെ മാത്രമാണ് കാണാനാവുന്നുള്ളൂ... "ഹരി അനന്തനെ നോക്കി പറഞു..
"സാറ് പറഞു വരുന്നത്? "അനന്തന് സംശയത്തോടെ ഹരിയോട് ചോതിച്ചു..
"ആദ്യമേ പറയട്ടെ എന്‍റെ വെറും സംശയങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് പക്ഷെ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി ആ സംശയങ്ങള്‍ എന്നേ വല്ലാതെ വേട്ടയാടുന്നു , അത് കൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ അനന്തനേ വിളിപ്പിച്ചതും... "
"സാര്‍ എനിക്ക്മനസ്സിലായില്ല." അനന്തന്‍റെ വാക്കില്‍ ആകാംക്ഷ നിറഞു.
"അനന്തന്‍റെ അഛന്‍റെ മരണത്തില്‍ എനിക്ക് ചില സംശയങ്ങള്‍... "ഹരി ഒന്ന് നിര്‍ത്തി അനന്തനെ നോക്കി..
"സംശയങ്ങള്‍ എന്ന് വെച്ചാ....?"
"പറഞല്ലോ ചിലപ്പോ വെറും സംശയങ്ങളാവാം..."
"എന്തായാലും തെളിച്ചു പറയൂ സാര്‍," അനന്തന് ഹരിയോടായി പറഞു.
"അമ്മയുടെ മരണം ഒരു സ്വാഭാവിക മരണം ആയിരിക്കാം , പക്ഷെ അഛന്‍റെ മരണം അതിലാണെനിക്ക് സംശയം, കാവില്‍വെച്ച് പാമ്പ് കടിയേറ്റ അഛനെ ഹോസ്പിറ്റലിലെത്തിക്കുമ്പോളേക്കും മരിച്ച് മണിക്കൂറുകള്‍ ആയെന്നാണ് ഡോക്ടര്‍ പറഞത്, അതായത് ഒരു പതിനൊന്ന് പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് തന്നേ മരണം സംഭവിച്ചിരിക്കാം.. ആ സമയത്ത് കാവില്‍ വിളക്ക് വെക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ.. അഛന് പിന്നെന്തിന് ആ സമയത്ത് കാവില്‍ പോയി, അതാണെനിക്കാത്യം തോന്നിയ സംശയം.." അനന്തനേ നോക്കി ഹരി പറഞു..
"വിളക്ക് വെക്കാനോ... പക്ഷേ സാര്‍ അഛനിത്ര നാളായിട്ടിതുവരെ കാവില്‍ വിളക്ക് വെക്കാനൊന്നും കയറിയിട്ടില്ല മാത്രമല്ല അമ്മയുടെ മരണശേഷം കാവില്‍ അങ്ങനേയാരും പോവാറുമില്ല." അനന്തന് പറഞു.
"ഞാനത് പറയാന്‍ കാരണം അനന്തന്‍റെ അഛന് മരിച്ച് കിടന്ന കല്‍ വളക്കിനടുത്ത് എണ്ണ പടര്‍ന്ന് കിടന്നിരുന്നു.ഒരു പക്ഷെ കാവില്‍ സൂക്ഷിച്ച എണ്ണ പാമ്പിനേ കണ്ട വെപ്രാളത്തല്‍ തട്ടി മറിഞതുമാവാം.."
"വേറെ ഒരു സംശയമെന്താണെന്ന് വെച്ചാല്‍ മരണപെട്ട ആള്‍ ആ സമയത്ത് ധരിച്ച ഷര്‍ട്ടിന്‍റെ നെഞ്ചിന്‍റെ ഭാഗത്തായി ഒരു ഒരു കാല്‍പാടുമുണ്ടെന്നുള്ളതാണ്. ആരോ ചവിട്ടി നിന്ന മാതിരി. പകുതി മാഞ ആ കാല്‍പ്പാട് ആ സമയത്താരും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നുമീല്ല. "
അനന്തന് ഞെട്ടലോടെ ഹരിയേ നോക്കി..
"പിന്നെയുള്ള ഒരു കാര്യം എന്തെന്ന് വെച്ചാല്‍ മൃതശരീരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു പൊട്ടലാണ് വലത് കെെ ഒടിഞിരുന്നു. അതൊരു പക്ഷെ പാമ്പ് കടിയേറ്റ് വീണ സമയത്ത് പറ്റിയതാവാം.." ഹരി ഒന്ന് നിര്‍ത്തി അനന്തനേ നോക്കി..
"സാറ് പറഞു വരുന്നത്..?"
"എനിക്ക് തോനുന്നു ഇതൊരു സ്വാഭാവിക മരണമല്ല എന്ന്".. ഹരി പതിയേ പറഞു...
ഞെട്ടലോടെ അനന്തന് പിടഞെണീറ്റു..
"സാര്‍"... അവന്‍റെ ശബ്ദം വിറച്ചു..
"ഒരു പക്ഷെ എല്ലാമെന്‍റെ തോന്നല്‍ മാത്രമാവാം , എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നാരോ പറയുന്നു ഇതിന്‍റെ പിറകേ പോവാന്‍.." അനന്തനെ നോക്കി ഹരി പറഞു..
"സാറിന് അങ്ങനെ ഒരു സംശയമുണ്ടേല്‍... സാറിന് വേണ്ട എന്ത് ഹെല്‍പ്പ് ചെയ്യാനും ഞാനൊരുക്കമാണ്, അഛന്‍റെ മരണത്തിലെന്തെങ്കിലും അസ്വാഭാവീകതയുണ്ടെങ്കില്‍ എനിക്കതറിയണം സാര്‍' അനന്തന് ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ പറഞു..
''അനന്താ ഒരു പക്ഷെ എല്ലാം എന്‍റെ തോന്നലായിരിക്കാം..'' ഹരി പറഞു..
''ആ തോന്നലിലെന്തേങ്കിലും സത്യമുണ്ടെങ്കിലോ സാര്‍, നമുക്കൊന്ന് നോക്കാം.. ''അനന്തന്‍റെ സ്വരത്തില്‍ അപേക്ഷ നിറഞു..
'മ്.. പക്ഷെ നമ്മള്‍ രണ്ടു പേരല്ലാതെ മറ്റാരുമിതിപ്പോ അറിയണ്ട. ''' ഹരി പറഞു...'' തന്‍റെ ഭാര്യ പോലും..''
''ഇല്ല സാര്‍ ഞാനിതാരോടും പറയില്ല.. ''
"എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ കാവൊന്ന് കണ്ടാല്‍ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട്" അനന്തനേ നോക്കി ഹരി പറഞു..
"അതിനെന്താ സാറ് എപ്പോ വേണേലും വന്നോളു..
"
"നാളെ സണ്‍ഡേയല്ലേ.. താന്‍ ഫ്രീയല്ലേ?" ഹരി ചോതിച്ചു..
"അതെ സാര്‍.."
"എങ്കില്‍ നാളെ ഞാന്‍ വരാം .." ഹരി പറഞു..
"പിന്നേ ഈ സാര്‍ വിളി വേണ്ട അത് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് സംശയമുണ്ടാക്കും.. താനെന്നേ ഹരിയെന്ന് വിളിച്ചോളു" അയാള്‍പറഞു..
"ഒകെ സര്‍.... ഓഹ് സോറി ഹരീ.." അനന്തന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞു..
കെെ കൊടുത്ത് പിരിയാന്‍ നേരം വരുണിനേ കാണാനില്ലാത്തത് ഹരിയോട് പറഞാലോ എന്ന് അനന്തന് ചിന്തിച്ചു. പക്ഷെ എല്ലാ കഥകളും പറയേണ്ടി വരുമെന്ന് ഭയപ്പെട്ടവനാ ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ചു...
വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിലത്രയും ഹരി പറഞ വാക്കുകളായിരുന്നു അനന്തന്‍റെ ഉള്ളില്‍...
രാത്രി ഭക്ഷണ ശേഷം ഫോണ്‍ ബെല്ലടിയുന്ന കേട്ട് അനന്തന് എണീറ്റു ഫോണ്‍ എടുത്തു. വരുണിന്‍റെ അഛനാണ്..
"ഹലോ അനന്താ മോനേ കുറിച്ചൊരു വിവരവുമ്മില്ലല്ലോടാ.." അദ്ധേഹത്തിന്‍റ പരിഭ്രമം നിറഞ സ്വയമുയര്‍ന്നു..
"അങ്കിളിങ്ങനേ ടെന്‍ഷനടീക്കാതെ അവനവന്‍റെ ഏതെലും ഫ്രണ്ട്സിന്‍റെ വീട്ടില്‍ പോയിക്കാണും." അനന്തന് പറഞു
"ഇല്ലടാ.. ഞങ്ങളെല്ലാടവൂം വിളിച്ചന്ന്വേശിച്ചു.നമുക്കൊരു പരാതി കൊടുത്താലോ ?൮പോലീസില്‍ അദ്ദേഹം ചോതിച്ചു..
"അതൊന്നും വേണ്ട അങ്കില്‍ അവന് കൊച്ച് കുട്ടിയൊന്നുമല്ലാലോ നമുക്കൊന്ന് രണ്ട് ദിവസം കൂടെ നോക്കാം എന്നിട്ട് മതി."
അനന്തന് ഒഴുക്കന്‍ മട്ടില്‍പറഞു.. മറു തലയ്ക്കല്‍ മറുപടിയൊന്നും കണ്ടില്ല.
കോള്‍ കട്ടായെന്നറിഞപ്പോഅങ്ങനെ പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നവന് തോന്നി..
രാവിലെ വീടിന്‍റെ പിന്നാമ്പുറത്തെ ചെടികള്‍ക്ക് വെള്ളമൊഴിക്കുകയായിരുന്നു ഭദ്ര മുറ്റത്ത് ബുള്ളറ്റിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ടവളുമ്മറത്തേക്ക് വന്നു. ബെെക്കില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഹെല്‍മറ്റൂരിയ ചെറുപ്പക്കാരനേ കണ്ടവള്‍ക്ക് തല ചുറ്റും പോലെ തോന്നി.
പെട്ടന്ന് ഭദ്ര പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് തന്നേ മറഞു. ആ ചുവരില്‍ ചാരി നെഞ്ചിടിപ്പോടെ അവള് നിന്നു.
എറണാകുളത്തെ ഒരു ഹോട്ടല്‍ റെയ്ഡില്‍ ഒരു വര്‍ഷത്തിന് മുന്‍പ്, തന്നേ അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടതവളുടെ ഓര്‍മയില്‍ തെളിഞു..
അന്ന് കണ്ട അതേ മുഖം, ഹരി പത്മനാഭന്‍, പോലീസുകാര്‍ക്കിടയിലെ അപൂര്‍വ്വ ഇനം, ഇയാളെന്താ ഇവിടെ സംശയത്തോടെ ഭദ്ര നിന്നു.
ഉമ്മറത്ത് കോളിംഗ്ബെല്ലുയര്‍ന്നതവള്‍ കേട്ടു പെട്ടന്നവള്‍ പിന്നാമ്പറത്തേക്കോടി..
കോളിംഗ് ബെല്‍ വീണ്ടുമടിയുന്ന കേട്ട് മുറിയില്‍ നിന്നും അനന്തന് പുറത്തേക്ക് വന്നു. വാതില്‍ തുറന്ന ഉടന്‍ ഹരിയെ കണ്ടവന്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ കെെ നീട്ടി..
" ഉറക്കമായിരുന്നോ.. ?"ഹരി ചോതിച്ചു..
"ഏയ് ഞാന്‍ ചുമ്മാ മുറിയിലിരിപ്പായിരുന്നു.
വരൂ അകത്തേക്കിരിക്കാം "
അന്തന്‍ ഹരിയേ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു..
അകത്തേക്ക് കയറിയ ഹരി മുറിയൊക്കെ ഒന്ന് നോക്കി സോഫയിലേക്കിരുന്നു..
"കൊള്ളാലോ തന്‍റെ വീട്.. "ഹരി പറഞു..
"ഒക്കെ അഛന്‍റെ എെഡിയയിലുണ്ടാക്കിയതാ.." അനന്തന് നേര്‍ത്ത സ്വരത്തില്‍ പറഞു.
"ഇതാണല്ലേ അമ്മ?" ചുവരില്‍ മാലയിട്ട് തൂക്കിയ ഫോട്ടോകളിലൊന്ന് ചൂണ്ടി ഹരീ ചോതിച്ചു..
"മ്.. "അനന്തന് മൂളി..
"സാറിന് കുടിക്കാന്‍ ചായയോ കാപ്പിയോ..?" അനന്തന് ചോതിച്ചു...
"എ...ഏയ്"... ഹരി വലത് കെെയുടെ ചൂണ്ടുവിരലുയര്‍ത്തി അനന്തനെ നോക്കി..
"സോറി ഹരിക്ക് ചായയോ കാപ്പിയോ..?" അനന്തന് ചെറു ചിരിയോടെ ചോതിച്ചു..
"പുറത്തിപ്പോ ഭയങ്കര ചൂടല്ലേ അതോണ്ട് തണുത്തതെന്തേലുംആയിക്കോട്ടെ "ഹരീ പറഞു..
അനന്തന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി...
അടുക്കളയില്‍ ഭദ്രയുണ്ടായിരുന്നില്ല.. പിന്നാമ്പുറത്ത് നോക്കിയപ്പോളും അവിടേയും കണ്ടില്ല...
"ഭദ്രേ".. അനന്തന് വിളിച്ചു..
"നാശം എവിടേ പോയിരിക്കുന്നോ ആവോ.. ഭദ്രേ "..
അവന്‍റെ വിളിക്ക് കാഠിന്യം കൂടി..
"എന്താ അനന്തേട്ടാ.. ?"തൊടിയില്‍ നിന്നും വിളിയുയര്‍ന്നു.
"എന്തെടുക്കുവാ നീയവിടെ?".. അവന് ചോതിച്ചു..
"ഉച്ചയ്ക്കേക്ക് തോരന്‍ വെക്കാനായി ചീര നുള്ളുവാ.. "അവള് വിളിച്ചു പറഞു.
"അവള്‍ടെ ഒരു ചീര.. ഒന്നിങ്ങോട്ട് വരണുണ്ടോ.." അവന് ദേശ്യത്താല്‍ ചോതിച്ചു.
അടുക്കളയിലേക്കി് തിരിച്ചു കയറി ഫ്രിഡ്ജില്‍ നിന്നും നാരങ്ങയെടുത്ത് പൊളിച്ച് അനന്തന് മിക്സിയിലേക്കിട്ടു.. അത് അടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളേക്കും ഭദ്ര കയറി വന്നു.
" നീ ഇതൊന്നരിച്ച് ഉമ്മറത്തേക്ക് കൊണ്ടുവാ എന്‍റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്"
, മിക്സിയുടെ ജാര്‍ ഭദ്രയുടെ കെെയ്യിലേക്ക് കൊടുത്ത് അനന്തന് പറഞു.
"പെട്ടന്ന് വേണം ഞാനങ്ങോട്ട് ചെല്ലെട്ടെ"
ജാറും പിടിച്ച് തരിച്ചു നിക്കുന്ന ഭദ്രയേ നോക്കി അനന്തന് പറഞു.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഭദ്ര നിന്നു. രണ്ട് ഗ്ലാസ് കഴുകി അതിലേക്കവള്‍ ജ്യൂസ് ഒഴിച്ചു. എന്തിനായിരിക്കും ഹരി വന്നിട്ടുണ്ടാകുക എന്നറിയാതെ അവള്‍ക്ക് ശ്വാസം മുട്ടി.
സ്വീകരണ മുറിയിലേക്കനന്തന്‍ കയറുമ്പോ ഹരി ചുവരില്‍ തൂക്കിയ ഫോട്ടോകളിലേക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു.
" ഇത് താനാണോ.. ?"ചുവരിലെ പഴയ ഒരു ഫോട്ടോയിലേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി ഹരി ചോതിച്ചു.
"അതെ" അനന്തന് ചമ്മലോടെ പറഞു.
"കൊള്ളാലൊ.. കൊച്ചിലേ സുന്ദരന്‍ ആയിരുന്നല്ലേ.." ഹരി ചെറുചിരിയോടെ പറഞു
"ഇതാരാ.. തന്‍റെ ഒപ്പമുള്ള ആള്‍..?" മറ്റൊരു ഫോട്ടോയിലേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി ഹരി ചോതിച്ചു.
അനന്തനങ്ങോട്ട് നോക്കി.. വരുണും താനുമുള്ള ഫോട്ടോ. അവന്‍റെ തോളില്‍ കെെയ്യിട്ട് തന്നോട് ചേര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന ഫോട്ടോ.. ഇത്രയേറെ താനവനെ വെറുത്തിട്ടും ഈ ഫോട്ടോ എടുത്ത് മാറ്റാന്‍ തോന്നാഞത് അനന്തനില്‍ അത്ഭുതമുണ്ടാക്കി..
"എന്‍റെ , അഛന്‍റെ സഹോദരിയുടെ മോനാ.. പേര് വരുണ്‍ "അനന്തന് ഇടര്‍ച്ചയോടെ പറഞു...
അതെ സമയം അടുക്കളിയില്‍ നിന്നും വിയര്‍ക്കുകയായിരുന്നു ഭദ്ര , ഇന്നത്തോടെ എല്ലാം തീരാന്‍ പോവുകയാണെന്നവളുറപ്പിച്ചു.
മുഖം അമര്‍ത്തിതുടച്ച് ആത്മവിശ്വാസം വരുത്തിയവള്‍ ജ്യൂസുമായി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
പിന്നില്‍ കാല്‍പെരുമാറ്റം കേട്ട് ഹരിയും അനന്തനും തിരിഞു.
കെെയ്യില്‍ ട്രേയില്‍ രണ്ട് ഗ്ലാസ് ജ്യൂസുമായി ഭദ്ര അവരെ നോക്കി മനോഹരമായി ചിരിച്ചു.
അനന്തന് ജ്യൂസ് ഗ്ലാസിലൊന്ന് ഹരിക്ക് നീട്ടി. ഹരിയത് വാങ്ങി സംശയത്തോടെ അനന്തനേ നോക്കി..
"ഇതെന്‍റെ ഭാര്യ ഭദ്ര.". അവന് ഭദ്രയെ പരിചയപ്പെടുത്തി..
"ഒാഹ്.. ഹായ്" ഹരി ഭദ്രയേ നോക്കി ചിരിച്ചു..
"ഇതെന്‍റെ കൊച്ചുന്നാളിലേയുള്ള ഫ്രണ്ട് പേര് ഹരി ," അനന്തന് ഹരിയുടെ തോളില്‍ കെെവെച്ചു പറഞു..
"പോലീസിലാ.". ഹരി ഭദ്രയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞു.
മുഖത്തെ ഭാവവെത്യാസം പുറത്ത് കാണാതിരിക്കാന്‍ ഭദ്ര പാട്പെട്ടു..
"നിങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചിരിക്കൂ.. അടുക്കളയില്‍ ചെറിയ പണിയുണ്ട്" ഭദ്ര പതിയേ പറഞൂ..
" കഴിച്ചിട്ടേ പോവാവൂ ട്ടോ.. "അവള് ഹരിയേനോക്കി പറഞു..
"കഴിച്ചിട്ടേ പോവുള്ളൂ.. അല്ലാതെ ഇന്നിവനേ വിടില്ല.. ഇവനറിയട്ടെ എന്‍റെ ഭാര്യേടെ കെെ പുണ്ണ്യം.". അനന്തന് പറഞു..
ചിരിച്ചു കൊണ്ടനന്തനേ നോക്കി ഭദ്ര അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
"പിന്നേ ഞങ്ങളൊന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി വരാം".. അനന്തന് ഭദ്രയോടായി പറഞു.. സംശയത്തോടെ തിരിഞവളവനേ നോക്കി..
"പെട്ടന്ന് വരാം" ഗ്ലാസ് ഭദ്രയുടെ കെെയ്യിലേക്ക് കൊടുത്ത് അനന്തന് പറഞു.. ചിരിയോടെ ഹരി ഉമ്മറത്തേക്കിറങ്ങി പിന്നാലേ അനന്തനും.
നെഞ്ചിടിപ്പോടെ അവര് പോവുന്നതും നോക്കി ഭദ്ര നിന്നു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
"നിങ്ങളുടേത് ലൗവ് മാര്യേജ് ആയിരുന്നോ".. കാവിലേക്ക് നടക്കുന്ന വഴി ഹരി ചോതിച്ചു..
നിന്‍റെയും ഭദ്രയുടേയും...?"
"ഏയ് വീട്ടുകാര്‍ക്കിഷ്ട്ടപ്പെട്ടുറപ്പിച്ചതാ.."
"ഭദ്രയുടെ വീട്ടുകാരൊക്കെ..?" ഹരി ചോതിച്ചു..
"അവര് വയനാട്ടിലായിരുന്നു. അഛനുമമ്മയും ഒരാക്സിഡന്‍റില്‍ മരിച്ചു. പിന്നേ അവളെ നോക്കിയത് അമ്മയുടെ സഹോദരനാണ്. അവരിവടെ അടുത്താണ് താ,മസം" അനന്തന് പറഞു..
"ഓഹ്".. ഹരി ഒന്ന് മൂളി.
"എന്തേയ് ...?"" അനന്തന് ചോതിച്ചു..
"ഏയ് ചുമ്മാ ചോതിച്ചതാ.. "
കാവിലെത്തി അവിടമാകെ അനന്തന് ചുറ്റി നടന്നു.
"ഇവിടായിരുന്നു അഛന്.." കല്‍വിളക്കിനടുത്തേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി അനന്തന് പറഞു..
"ഹരി ആല്‍തറയിലിരുന്ന് എന്തോ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു.
"എന്ത് പറ്റി?" .. അനന്തന് അത് കണ്ട് ചോതിച്ചു..
"ഏയ് ഒന്നുമില്ല നമുക്ക് പോവാം" ഹരി അനന്തനോടായി പറഞു...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ടേബിളില്‍ നിരത്തി വെച്ച ഭക്ഷണത്തിന് മുന്നില്‍ ഹരിയിരുന്നു. കറികൂടെ ടേബിളില്‍ വെച്ച് ഭദ്ര ഹരിയുടെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് ചോറു വിളമ്പി.
"ഞാന്‍ വിളമ്പി കോളാം താനൂടെ ഇരിക്കൂ.." ഹരീ അവളോടായ് പറഞു...
"നിങ്ങള്‍ കഴിക്കൂ ഞാന്‍ പിന്നേ ഇരുന്നോളാം" അനന്തന്‍റെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് കറി വിളമ്പിക്കൊണ്ടവള്‍ പറഞു..
"താനിരിക്ക് എനി എപ്പോളാ.?" അനന്തനവളുടെ കെെ പിടിച്ച് കസേരയിലേക്കിരുത്തി. ചമ്മലോടെ ഭദ്രയിരുന്നു.
"ഭദ്രയുടെ ആരേലും എറണാകുളം ഉണ്ടോ..?" കഴിക്കുന്നതിനിടെ തല ചെരിച്ചു ഹരി ചോതിച്ചു..
പെട്ടന്നുള്ള ചോദ്യത്തില്‍ ഭദ്രയൊന്ന് പകച്ചു..
"ഏ... ഏയ്. എനിക്കൊരമ്മാവന്‍ മാത്രേ ഉള്ളു അവര് കാലിക്കറ്റ് തന്നാ.. "ഭദ്ര പറഞു..
"എന്തേ.?". സംശയത്തോടവള്‍ ചോതിച്ചു..
"ഏയ് വെറുതേ ചോതിച്ചതാ.." ഹരി ഭക്ഷണം കഴിക്കൂന്നത് തുടര്‍ന്നു.
ഭക്ഷണ ശേഷം കെെകഴുകി ഹരി എല്ലാരോടായി യാത്ര പറഞു. ഭക്ഷണത്തിന് ഭദ്രയോട് നന്ദിയും പറഞവനിറങ്ങി ബെെക്കിനടുത്തേക്ക് അനന്തനവനൊപ്പം നടന്നു.. പെട്ടന്നാണവന് വരുണിന്‍റെ കാര്യമോര്‍മ്മ വന്നത്.. ഹരിയോടത് പറഞാലൊ എന്നവനോര്‍ത്തു..
" ഹരീ.. നീ നേരത്തെ ഫോട്ടോയില്‍ കണ്ട പയ്യനില്ലേ അവനേ രണ്ട് ദിവസായി കാണാനില്ല". അനന്തന് ഹരിയോടായി പറഞു.
"കാണാനില്ലെന്നോ.?". ഹരി സംശയത്തോടെ ചോതിച്ചു..
"ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോയതാ.. പക്ഷെ അവിടെ എത്തീട്ടില്ല. ഇനി അന്വേഷിക്കാനൊരിടവും ബാക്കിയില്ല. ഹരിയിന്നലേ അഛന്‍റെ കാര്യം പറഞത് മുതല്‍ ഉള്ളിലൊരു ഭയം.". അനന്തന് പറഞു..
"എന്നിട്ടെന്ത് കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ പരാതിപ്പെട്ടില്ല". ഹരിയുടെ സ്വരം കനത്തു.
"അത് അവന് ഫ്രണ്ട്സിന്‍റെ വീട്ടില്‍ പോയിട്ടുണ്ടാവുമെന്നോര്‍ത്ത്.".. അനന്തന് ഭീതിയോടെ പറഞു.
"എന്നിട്ട് ഫ്രണ്ട്സിന്‍റെ വീട്ടിലുണ്ടോ?" ഹരിയുടെ മുഖം ചുവന്നു.
അനന്തന് താഴേക്ക് നോക്കി നിന്നു.
"എന്തായാലും സ്റ്റേഷനില്‍ ഒരു പരാതി എഴുതി കൊടുക്കൂ ബാക്കി ഞാന്‍ നോക്കി കോളാം "അനന്തനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്നോണം ഹരി പറഞു....
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
വരുണിന്‍റെ അഛനുമൊപ്പം പോലീസ് സ്റ്റേഷനി പരാതിയെഴുതി കൊടുത്ത് അന്വേശിക്കാമെന്ന ഹരിയുടെ ഉറപ്പിന്മേല്‍ അനന്തന് വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോ രാത്രിയായിരുന്നു
ഭദ്രയുടെ മുഖത്തെതെളിച്ചമില്ലായ്മ അവന് ശ്രെദ്ധിച്ചിരുന്നു..
ഭക്ഷണം കഴിച്ചവനുറങ്ങാന്‍ കിടന്നു. ക്ഷീണം കാരണം കിടന്നപ്പോ തന്നേ ഉറങ്ങി പോയി.
അപ്പുറത്തെ മുറിയിലപ്പോ ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞും മറിഞും കിടക്കുകയായിരുന്നു ഭദ്ര. തനിക്കിനി അതികം സമയമില്ല എന്നവളുറപ്പിച്ചു.. കട്ടിലില്‍ നിന്നെണീറ്റവള്‍ അനന്തന്‍റെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. കട്ടിലില്‍ കിടക്കുന്ന അനന്തന് അടുത്തവളിരുന്നു. അവന് നല്ല ഉറക്കമാണ്. അവളവനേ നോക്കിയിരുന്നു. ആ മുടിയിലവള്‍ പതിയെ തലോടി.. അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് അവരുടെ വിവാഹദിനമോടിയെത്തി നീറുന്ന നെഞ്ചോടവള്‍ താലിയില്‍ മുറുകേ പിടിച്ചു.. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞു... പെട്ടന്നവളൂടെ ഉള്ളിലവളുടെ അഛന്‍റെയും അമ്മയുടെയും മുഖം തെളിഞു.
അവളുടെ മുഖം വലിഞു മുറുകി ദേശ്യത്താലവള്‍ അനന്തനേ നോക്കി...
ഭദ്ര കട്ടിലില്‍ നിന്നെണീറ്റു മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി, അവളുടെ മുറിയിലെത്തിയവള്‍ ഫോണെടുത്തൊരു നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്തു. ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു.
"ഹലോ നീരവ്, നാളെ നമുക്ക് നേരില്‍ കാണണം, നമുക്ക് മുന്നില്‍ അധികം സമയമില്ല ,"
ഹരി വീട്ടില്‍ വന്ന കാര്യമൊക്കെയവള്‍ ഫോണിലൂടെ പറഞു. പിന്നേ എന്തൊക്കെയോ തീരുമാനിച്ച പോലെ കട്ടിലിലവളിരുന്നു.
രാവിലെ അനന്തനോഫീസില്‍ പോയയുടന്‍ ഭദ്ര വീട്ടില്‍ നിന്നിറങ്ങി. ടൗണില്‍ ബസ്സിറങ്ങിയവള്‍ ബീച്ചിലേക്ക് ഓട്ടോ വിളിച്ചു.
ബീച്ചിലാളൊഴിഞ കോണിലവളിരുന്നു.
"മാഡം.." പിന്നില്‍ വിളികേട്ടവള്‍ തിരിഞു.
"ആഹ് നീരവ്.. ബാക്കിയുള്ളവരെവിടെ," അവളവനേ കണ്ട് ചോതിച്ചു...
"അവരൊക്കെ ഇപ്പോ എത്തും.... എന്താ മാഡം അത്യാവശ്യമായി കാണണം എന്ന് പറഞത് "?അവന് ചോതിച്ചു.
"എല്ലാവരും വരട്ടെ "അവള് പറഞു.
കുറച്ച് സമയത്തിന് ശേഷം മറ്റുള്ളവരുമെത്തി. അവര് ഭദ്രക്കടുത്തായിയിരുന്നു.
കടലിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ഭദ്ര..
"മാഡം", അവരിലൊരുവനവളെ വിളിച്ചു.,
"എല്ലാവരേം വിളിപ്പിച്ചത് ഒരു പ്രധാന കാര്യം പറയാനാണ്, നിങ്ങളൊക്കെ എന്‍റെ ആരാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷെ കഴിഞ കുറച്ച് വര്‍ഷങ്ങളായി എന്‍റെ സന്തോഷങ്ങളിലും ദുഖങ്ങളിലും എന്‍റൊപ്പം നിങ്ങളുണ്ട് , "അവളുടെ ശബ്ദമിടറി..
എന്ത് പറ്റി മാഡം.?". സംശയത്തോടവന്‍ ചോതിച്ചു.
"എന്‍റെ സമയമടുത്തു.. എനിക്കറിയാം.. ഹരി അവനൊരു കുറുക്കനാണ് അവനെന്നേ തിരിച്ചറിഞിട്ടുണ്ട്, വ്യക്തമായ തെളിവോടെ അവനെല്ലാം അനന്തേട്ടനെ അറിയിക്കും, അതോടെ തീരും എല്ലാം".. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞു...
" പക്ഷെ അതിനുമുന്നേ എനിക്കെന്‍റെ പ്രതികാരം ചെയ്തേ പറ്റു.. എന്‍റെ കണ്‍മുന്നിലുള്ള എന്‍റെ പകയുടെ അവസാന ഇര അവനേയും കൂടെ എനിക്ക് അവസാനിപ്പിച്ചേ മതിയാവൂ... പക്ഷെ എന്തോ.. എന്നേ അതില്‍ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നു." അവളൊന്ന് കിതച്ചു..
" മാഡം , "
നീരവള്‍ക്ക് മുന്നിലേക്ക് കയറി നിന്നു.
" മാഡത്തിനെന്താണ് പറ്റിയത്. പഴയ ആ വീറും വാശിയുമെവിടെ , വര്‍ഷങ്ങളായി ആ നെഞ്ചില്‍ എരിയുന്ന കനല്‍ കെട്ടോ.. അതോ സാധാ ഒരു സ്ത്രീയെ പോലെ മാഡവും ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ സാമീപ്യത്തില്‍ എല്ലാം മറന്നോ.. "അവന് ചോതിച്ചു..
ഭദ്ര ഞെട്ടലോടെ അവനെ നോക്കി..
"ഇല്ല... ഒരിക്കലുമില്ല.. പക്ഷെ അനന്തേട്ടനെ... അല്ല അനന്തനെ അവനെ വേധനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രെമിക്കുമ്പോഴൊക്കെ അതിനിരട്ടിയില്‍ ഞാന്‍ വേധനിക്കുന്നു. "അവളൊന്ന് കിതച്ചു.
"മാഡം , നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ ആ തീ, നിങ്ങളനുഭവിച്ച ദുരിതങ്ങള്‍ അതൊക്കെ അറിഞാണ് ഇത്ര നാളും നിങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം നിഴലു പോലെ ഞങ്ങള്‍ കൂടിയത്. പക്ഷെ ഇപ്പോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കടുക്കാനായപ്പോ ഇങ്ങനെ കെെ വിറച്ച് മാഡത്തിനെ കാണുമ്പോ.. അത് വല്ലാത്ത വേധനയാണ് മാഡം, പറ്റില്ലെങ്കില്‍ പറ ഞാന്‍ ചെയ്യാമത്. ഈ കാല്‍ക്കലിട്ട് വെട്ടിക്കീറാമവനെ.."
നീരവ് പല്ല് കടിച്ചു പറഞു...
"വേണ്ട... :
ഭദ്ര കെെയ്യുയര്‍ത്തി പറഞു..
"ഞാന്‍ ഞാന്‍ ചെയ്തോളാം.."
"എപ്പോ.. ഹരിയെല്ലാമറിഞ സ്ഥിതിക്ക് എനി എപ്പോ.... ?"
നീരവ് ചോതിച്ചു..
"ഇന്ന് തന്നെ , എന്‍റെ അവസാന ഇരയേയും ഞാനില്ലാതാക്കിയിരിക്കും."
.ഭദ്ര പറഞു..
"കഴിയില്ല മാഡം... അവന് കെട്ടിയ ആ താലി ആ കഴുത്തില്‍ കിടക്കുന്ന അത്രയും നാള്‍ മാഡത്തിന്‍റെ കെെ വിറക്കും.."
. നീരവ് പരിഹാസത്തോടെ പറഞപ്പോ ഭദ്രയറിയാതെ താലിയില്‍ പിടിച്ചു പോയി..
തന്‍റെ അമ്മയുടെ കരയുന്ന മുഖവും അഛന്‍റെ ദയനീയ ഭാവവും , വേധനയോടെ ചവിട്ടിയരക്കപ്പെട്ട അവളുടെ മുഖവും ഭദ്രയ്ക്കുള്ളില്‍ നിറഞു..
താലിയിലെ പിടി മുറുകി, കണ്ണിലഗ്നി നിറഞു. ഒരൊറ്റവലി. കൊളുത്ത് പൊട്ടിയാ താലി അറ്റു വീണു.
അത് വലത്തെ കെെയ്യില്‍ പിടിച്ചുയര്‍ത്തിയവള്‍ മറ്റുള്ളവരെ നോക്കി.
എല്ലാവരും അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി...
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഭദ്ര തിരിഞു നടന്നു... ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഓഫീസ് വിട്ട് ബെെക്കിലേക്ക് കയറാനൊരുങ്ങുമ്പോളാണ് അനന്തന്‍റെ ഫോണ്‍ ബെല്ലടിഞത്.
ഹരിയാണ്..
"ഹലോ.. അനന്താ എനിക്കൊന്ന് തന്നേ കാണണം "അവന് പെട്ടന്ന് പറഞു.
ഹരിയുടെ പെട്ടന്നുള്ള ഫോണ്‍കോളില്‍ അനന്തനൊന്ന് പതറി.
"ഹലോ.. അനന്താ താന്‍ കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ..?"
"ഉണ്ട് ഹരീ. ഞാനെവിടെ വരണം?" അനന്തന് ചോതിച്ചു.
"നമ്മള്‍ അന്നു കണ്ട അതേ സ്ഥലം.. താനിറങ്ങിയോ ഓഫീസില്‍ നിന്ന്? "ഹരി ചോതിച്ചു.
"ഞാനിതാ ഇപ്പോ ഇറങ്ങിയേ ഉള്ളൂ.."
"ഒ.കെ ഒരു പത്ത് മിനുട്ട് ഞാനുടന്‍ അവിടെയെത്താം "ഹരി അതും പറഞ് ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു.
വരുണിന്‍റെ മിസ്സിങ്ങിനെ കുറിച്ച് പറയാനാവുമെന്ന് കരുതി അനന്തനുടന്‍ തന്നെ ഹരി പറഞ സ്ഥലത്തേക്ക് കുതിച്ചു.
പറഞതിലും പത്ത് മിനുട്ട് താമസിച്ചാണ് ഹരിയെത്തിയത്. കെെയ്യില്‍ ഒരു ഫയലുമായി യൂണീഫോമില്‍ തന്നെയാണവന്‍ , അനന്തനെ കണ്ടതും ചിരിച്ചു കൊണ്ടവന്‍ കെെകള്‍ നീട്ടി.
"സോറി താമസിച്ചു.." ഹരിപറഞു..
"എന്ത് പറ്റി കാണണമെന്ന് പറഞത്? വരുണിനേ പറ്റിയെന്തേലും ?"
അനന്തന് ജിജ്ഞാസയോടെ ചോതിച്ചു..
"അതല്ല മറ്റൊരു കാര്യം പറയാനാണ് ഞാന്‍ തന്നെ വിളിപ്പിച്ചത്. "
"എന്താത്?" അനന്തന്‍റെ ശബ്ദത്തില്‍ ചെറു ഭീതി നിറഞു..
"ഭദ്രയെ വരുണിന് മുന്‍പ് അറിയാമോ എെമീന്‍ വിവാഹത്തിന് മുന്‍പേ..?"
"ഇല്ല.. പെണ്ണുകാണാന്‍ പോയപ്പോഴാണാദ്യമായി കാണുന്നത്.." അനന്തന് പറഞു.
"അപ്പോ , ആദ്യകാഴ്ചയില്‍ തന്നേ അനന്തനവളെ ഇഷ്ട്ടമായല്ലേ..?"
"ഇല്ല, "
"പിന്നെങ്ങനെ ഈ വിവാഹം നടന്നു..?"
"അമ്മയ്ക്കവളെ ഇഷ്ട്ടായി. അവരുടെ സന്തോഷം മാത്രേ ഞാന്‍ നോക്കിയിരുന്നുള്ളൂ." അനന്തന് നിര്‍വീര്യനായി പറഞു.
"ഭദ്ര, അവളുടെ വീട്ടുകാര്‍ ഈ വിവാഹം നടക്കാന്‍ ഓവര്‍ താല്‍പ്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നോ..?" ഹരി വീണ്ടും ചോതിച്ചു.
"അവളുടെ അമ്മാവന് വല്ലാത്ത നിര്‍ബന്ധംപോലെയായിരുന്നു ഞാനവരുടെ മരുമകനാവണമെന്ന്, അത് പക്ഷെ ഭദ്ര സ്വന്തംം മകളല്ലല്ലോ. ആരുടേയെങ്കിലും കെെയ്യിലവളെ പിടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച് അയാളുടെ കടമ തീര്‍ക്കാനുള്ള തിടുക്കമായെ തോനിയുള്ളൂ.. "അനന്തന് പറഞു..
"ഭദ്രയോ.. അവള് വിവാഹത്തിന് മുമ്പ് അനന്തനേ വിളിക്കാറൊക്കെ ഉണ്ടാരുന്നോ.."
"എന്നേ വിളിക്കാറില്ല. അമ്മയേയും ചെറിയമ്മയേയും അമ്മായിയേയുമൊക്കെ വിളിക്കാറുണ്ട്, വിവാഹത്തിന് മുമ്പ് തന്നേ അവര് നല്ല കൂട്ടായിരുന്നു."
"സ്ത്രീധനമൊക്കെ കിട്ടിയോ.. "വീണ്ടും ഹരിയുടെ ചോദ്യം..
"സ്ത്രീധനം ഒന്നും ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല പക്ഷെ ഇരുന്നൂറ്റീ അമ്പത് പവന്‍ അവര് കൊടുത്തിരൂന്നു. അത് ഞങ്ങളാരും തൊട്ടിട്ടില്ല. ഞാന്‍ കെട്ടിയ താലീ മാത്രേ അവളിത് വരെ ഇട്ട് കണ്ടിട്ടും ഉള്ളൂ.."
"എന്താ ഹരി ഈ ചോദ്യങ്ങളൊക്കെ? " അനന്തന് സംശയത്തോടെ ഹരിയേ നോക്കി..
"അനന്താ ഞാന്‍ പറയുന്നത് നീ , ശ്രദ്ധയോടെ കേള്‍ക്കണം. നീ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്നേനിക്കറിയില്ല. "ഹരി അസ്വസ്ഥതയോടെ പറഞു..
"എന്തായാലും പറ ഹരീ.. "അനന്തന്‍റെ വാക്കില്‍ ഭീതി നിറഞു.
"അനന്തന് ആദ്യം ഇതോന്നു നോക്കൂ.." ഹരി കെെയ്യിലേ ഫയല്‍ അനന്തന് നേരെ നീട്ടി.
സംശയത്തോടെ അത് വാങ്ങി അനന്തന് മറിച്ചു നോക്കി.. അവനാകെ വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. നെഞ്ചിടിപ്പോടെ അവനതിലേക്ക് നോക്കി, ഭൂമി തനിക്ക് ചുറ്റും കറങ്ങുന്ന പോലെ. അവന് കണ്ണ് മിഴിച്ചാ ഫയലും പിടിച്ച് തരിച്ചു നിന്നു..
ഭൂമി പിളര്‍ന്ന് താഴോട്ട് പോയെങ്കിലെന്നവനാഗ്രഹിച്ചു.
ഹരി നല്‍കിയ ഫയലില്‍ ഒരു പേപ്പര്‍ കട്ടിംഗും പിന്നേ സ്റ്റേഷനില്‍ ഫയല്‍ ചെയ്ത ഒരു കേട്ടിന്‍റെ ഡീറ്റെയ്ല്‍സും.
''കൊച്ചി കേന്ദ്രീകരിച്ചു പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന പെണ്‍വാണിഭ സംഘം അറസ്റ്റില്‍, ഉന്നതര്‍ക്കും ബന്ധമെന്ന് സൂചന ''എന്ന തലക്കെട്ടോടെയുള്ള വാര്‍ത്തക്ക് താഴെ തലവഴി സാരി മൂടിയ രണ്ട് സ്ത്രീകളും മുഖം മറയ്ക്കാന്‍ പാട് പെടുന്ന പുരുഷന്മാരുടേയും ഫോട്ടോകള്‍.
കോഴിക്കോട് സ്വദേശിനി ശ്രീഭദ്ര എന്ന യുവതിയുടെ നേതൃത്വത്തിലാണ് സംഘം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതെന്നാണ് വാര്‍ത്ത. പിന്നേയുള്ള പേപ്പറില്‍ കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്‍ സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നെടുത്തൊരു ഫോട്ടോ അതിലെ പെണ്ണിന് ഭദ്രയുടെ ഛായ. ചുണ്ടില്‍ തേച്ച ചായത്തില്‍ ഫ്ലാഷ്ലെെറ്റടിച്ചത് തിളങ്ങുന്നു. തടി കൂടുതലുണ്ടെന്നതൊഴിച്ചാല്‍ തന്‍റെ ഭാര്യ ഭദ്രയില്‍ നിന്നും വേറെ ഒരു മാറ്റവും അവനവളില്‍ കണ്ടില്ല.
അനന്തന്‍റെ കാലുകള്‍ തളര്‍ന്നു. അടുത്തു കണ്ട സിമന്‍റ് ബെഞ്ചിലേക്കവന്‍ വേച്ചിരുന്നു. നിസ്സഹായതയോടെയും അപകര്‍ഷതാ ബോധത്തോടെയും അവന് ഹരിയേ നോക്കി.
ഹരി അവനടുത്തായിരുന്നു.
""അനന്താ താനിങ്ങനെ തളരാതെ.. എനിക്കറിയാം സ്വന്തം ഭാര്യയുടെ പാസ്റ്റ് വളരേ വളരേ മോശമാണെന്നറിയുമ്പോ അതൊരു പുരുഷനും സഹിക്കാനാവില്ല. അതും ഭദ്രയേ പോലെ ഒരു പെണ്ണാവുമ്പോ. "
" ഞാന്‍ തന്‍റെ വീട്ടില്‍ വന്ന ആ ദിവസം, എന്നേ ആദ്യം കണ്ടപ്പോ അവളില്‍ കണ്ട മാറ്റം അതിലാണെനിക്ക് സംശയം തോന്നിയത്. എവിടേയോ കണ്ടു മറന്ന മുഖം പോലെ, എന്‍റെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കവള്‍ വിദഗ്തമായി ഉത്തരങ്ങള്‍ തന്നപ്പോളും അവളാരാണെന്നനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. പക്ഷേ ഒന്നുറപ്പായിരുന്നു ആ മുഖംഞാന്‍ മുന്നേയും കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നത്. നിന്‍റെ വീട്ടില്‍ നിന്നിറങ്ങുമ്പോ ബുള്ളറ്റിന്‍റെ മിററില്‍ കൂടെ കണ്ട ഭദ്രയുടേ രക്ഷപ്പെട്ടു എന്ന ഭാവം, അതെന്നില്‍ കൂടുതല്‍ സംശയമുണ്ടാക്കി. രാത്രി മുഴുവന്‍ എന്‍റെ ചിന്ത ഭദ്രയെ കുറിച്ചായിരുന്നു. ഒടുവില്‍ മറ നീക്കി ഓര്‍മയില്‍ ആ മുഖം തെളിഞപ്പോ ഞെട്ടലോടെ ഞാനിരുന്ന് പോയി, തന്നോടിതെങ്ങനെ പറയും എന്ന് മാത്രമായിരുന്നെന്‍റെ ചിന്ത. "
ഹരി അനന്തനേ നോക്കി പറഞു.
"ശ്രീഭദ്രയെന്ന ഹെെക്ലാസ് വേശ്യ ഭദ്രയെന്ന നാട്ടും പുറത്ത് കാരിയായി തന്‍റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നൂ എങ്കില്‍ അതൊരു വെറും വരവാകില്ല. എന്തോ ലക്ഷ്യം അവള്‍ക്ക് പിന്നിലുണ്ട്", ഹരി പറഞപ്പോ അനന്തന് ഞെട്ടലോടെ അവനേ നോക്കി..
"അപ്പോ... അവള് അവളായിരിക്കുമോ എന്‍റെ അഛന്‍റെ മരണത്തിന്,കാരണക്കാരി?" അനന്തന്‍റെ സ്വരം വിറച്ചു.
"അതിലെനിക്ക് ഉറപ്പില്ല, പക്ഷെ ഭദ്രയുടെ വരവും ഈ ആള്‍മാറാട്ടവും വെറുതേയാവില്ല. വ്യക്തമായ എന്തോ ലക്ഷ്യത്തോടെയാണവള്‍ തന്‍റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്."
അനന്തന് തളര്‍ച്ചയോടെ കെെകള്‍ക്ക് മുകളില്‍ തല ചേര്‍ത്തിരുന്നു.
"അനന്തേട്ടാ ഇവള്‍ ഇവള്‍ നമ്മള്‍ വിചാരിച്ച പോലല്ല, ഇവളെല്ലാരേം പറ്റിക്കാ"
.. വരുണിന്‍റെ ശബ്ദം അവന്‍റെ കാതുകളിലലയടിച്ചു... ഞെട്ടലോടെ അനന്തന് തലയുയര്‍ത്തി. ഈശ്വരാ.. അന്നവന്‍ ഇത് പറയാനായിരിക്കുമോ വീട്ടില്‍ വന്നത്? അവനെല്ലാം അറിഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നോ, അനന്തന് വിയര്‍ത്തു..
"ഹരീ.". അനന്തനറിയാതെ വിളിച്ചു പോയി
"എന്ത് പറ്റി? "
"വ... വരുണ്‍.. "അനന്തനൊന്ന് വിക്കി..
ഇ"ല്ല അവനെ കുറിച്ച് യാതൊരു വിവരവും കിട്ടിയിട്ടില്ല".
"ഹരീ എനിക്ക് ചില സംശയങ്ങള്‍.. അനന്തന് എണീറ്റ് ഹരിക്ക് നേരെ നടന്ന് പറഞു. ഹരീ ഞാന്‍ കഥകള്‍ മുഴുവന്‍ പറഞിട്ടില്ല. ഇനിയുമുണ്ടൊരുപാട്". അനന്തന് പറഞൊപ്പിച്ചു.
"എന്ന് വെച്ചാല്‍.". ഹരി സംശയത്തോടെ അനന്തനെ നോക്കി.
"അത് എല്ലാ മറിയുമ്പോ എല്ലാരുമെന്നെ അറപ്പോടെ നോക്കുമെന്ന് കരുതി, ഞാന്‍.." അവന് തളര്‍ച്ചയോടെ പറഞു.
"അനന്താ കാര്യം പറ.". ഹരിയുടെ സ്വരം കയര്‍ത്തു.
"വരുണ്‍.. അവനെനിക്ക് അനിയന് മാത്രമല്ല.".. അനന്തന് പേടിയോടെ വരുണുമായുള്ള ബന്ധത്തെ പറ്റി പറഞു. വരുണും ഭദ്രയുമായുള്ള പ്രശ്നവും അവള് ഗര്‍ഭിണിയാണെന്ന കാര്യവും വരുണാണതിന്‍റെ ഉത്തരവാദിയെന്നും. അതറിഞ് കോളേജില്‍ പോയി വരുണിനേ തല്ലിയതും. പിന്നേ വരുണ്‍ അവസാനമായി വീട്ടില്‍വന്നപ്പോ ആട്ടിയോടിച്ചതും ഇടറിയ സ്വരത്തില്‍ അനന്തന് പറഞു.
എല്ലാം കേട്ട് ഞെട്ടലോടെ ഹരി നിന്നു.
"എന്ത് കൊണ്ട് നീയിത് മുന്നേ പറഞില്ല?", അവന്‍റെ സ്വരത്തില്‍ ദേശ്യം നിറഞു.
"എല്ലാം എല്ലാരുമറിഞാല്‍ പിന്നേ ഞാന്‍ എന്തിന് ജീവിച്ചിരിക്കണം. കഴിവില്ലാത്തവനായെല്ലാരും എന്നേ കുറ്റപ്പെടുത്ത്മെന്ന് ഭയന്ന് ഞാന്‍.."
"കഷ്ട്ടം , വരുണിനേന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാല്‍ അത് നിന്‍റെ സ്വാര്‍ത്ഥത കൊണ്ട് മാത്രമാണ്. അന്നേ നീ തുറന്നെല്ലാം പറഞിരുന്നെങ്കില്‍ അവനീ അവസ്ഥയുണ്ടാവില്ലായിരുന്നു.
ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്, വരുണ്‍ എങ്ങനേയോ എല്ലാം അറിഞിട്ടുണ്ട് , അതവന്‍ ഭദ്രയെ അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിന് പിന്നാലെയാണീ മിസ്സിംഗ്.". ഹരി പറഞു. ..
"ഹരീ വരുണ്‍.. അവനിപ്പോ.."
"എനിക്കറിയില്ല. പല ബന്ധങ്ങളുമുള്ള ഒരു ക്രിമിനലാണവള്‍, "ഹരി അനന്തന് നേരെ അലറി..
തളര്‍ച്ചയോടെ അനന്തന് സിമന്‍റ് ബെഞ്ചിലിരുന്നു....
"വരുണ്‍ അവളുടെ കസ്റ്റഡിയിലുണ്ടെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ സൂക്ഷിച്ചേ പറ്റൂ..". ഹരി പതിയേ പറഞു.
ഞെട്ടലോടെ അനന്തന് ഹരിയേ നോക്കി...
"അനന്തന് ഭദ്രയെ കുറിച്ചറിഞതൊന്നും അവളെ അറിയിക്കരുത്. അത് വരുണിന്‍റെ ജീവന് ആപത്തുണ്ടാക്കും. നമ്മള്‍ സൂക്ഷിച്ചേ പറ്റൂ.."
"എന്ന് വെച്ചാ ഞാനവളെ, ഈ നാടകം തുടരാന്‍ ഇനിയും അനുവതിക്കണം എന്നാണോ..¡"
"അല്ല അനന്താ താന്‍ ഇച്ചിരികൂടെ ക്ഷമിക്ക് ഭദ്രയുടെ കാര്യം ഞാനേറ്റു, അവളുടെ ലക്ഷ്യം അതെനിക്ക് മനസ്സിലാക്കിയേ പറ്റൂ".. ഹരി പറഞു.
"സമയമായി , ഞാന്‍ പോട്ടെ" ഹരി എണീറ്റു പറഞു.
"അനന്താ നീ സൂക്ഷിക്കണം," ഹരി പറഞതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും , അനന്തന് തലയാട്ടി..
അനന്തന് തനിച്ചാ സിമന്‍റ് ബെഞ്ചിലിരുന്നു. വരുണിന്‍റെ കാര്യമോര്‍ത്തപ്പോളവന്‍റെ നെഞ്ച് പൊട്ടി,പാവം ഞാനവനെ എത്ര വേധനിപ്പിച്ചു. പാവം, അവനെത്ര സഹിച്ചു. ഞാനൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നെന്‍റെ കാല് പിടിച്ചു കരഞിട്ടും ഞാനവനെ പട്ടിയെ പോലെ ഓടിച്ചു വിട്ടു, അനന്തന് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഇരുന്നു പോയി.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■
അടുക്കളയില്‍ ചുവരില്‍ ചാരി കത്തുന്ന അടുപ്പിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ഭദ്ര. അടുപ്പിലെ തീയേക്കാള്‍ അവളുടെ കണ്ണിലെ കനലിനാണ് ചൂട് കൂടുതല്‍. മുറ്റത്ത് ബെെക്ക് ശബ്ദം കേട്ടവള്‍ ചിന്തയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നു. ഉമ്മറത്തേക്കവള്‍ നടന്നു.
ബെെക്കില്‍ നിന്നിറങ്ങുന്ന അനന്തനേ അവള് സംശയത്തോടെ നോക്കി.
അവള്‍ക്ക് നേരെ ഒരു ചെറു ചിരി നല്‍കിയവന്‍ അകത്തേക്ക് നടന്നു. അവനൊന്നുമറിഞില്ല എന്നതവള്‍ക്ക് ആശ്വാസം നല്‍കി.
മുറിയിലെത്തി കുളിച്ച് വേഷം മാറി ,പതിവു പോലെ അനന്തന് ടി.വിക്ക് മുന്നിലിരുന്നു. ഭദ്രയവന് ചായ നല്‍കി. ഉള്ളിലിരമ്പുന്ന കടല്‍ പുറത്തറിയിക്കാതെ അനന്തനിരുന്നു.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
രാത്രി , ലെെറ്റ് ഓഫ് ചെയ്ത് വാതിലൊക്കെയടച്ച് ഭദ്ര കിടന്നു.. തന്‍റെ കഴുത്തില്‍ നേര്‍ത്ത ശ്വാസത്തിന്‍റെ ചൂടറിഞവള്‍ ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു ലെെറ്റിട്ടു, തന്നോട് ചേര്‍ന്ന് കിടക്കുന്ന അനന്തനേ കണ്ടവള്‍ പകച്ചു നിന്നു. അനന്തനവളേ നക്കി നിന്നു തന്‍റെ വലത്കെെയ്യവനള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടി അറിയാതെ ഭദ്ര തന്‍റെ കെെ നീട്ടി അത് പിടിച്ചവനവളെ കട്ടിലിലേക്കിരുത്തി. ഭദ്ര അമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി. അവളുടെ കഴുത്തില്‍ തനുത്ത ഒരു ചുംബനം അനന്തന് നല്‍കിയപ്പോ അവള് കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ചു. വികാരത്തോടെയവധനവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പിന്നേ കട്ടിലിലേക്ക് കിടത്തി അവള്‍ക്കിരുവശവും കെെകള്‍കുത്തി അവനവളെ നോക്കി. ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകളില്‍ നാണം നിറഞു. അനന്തനവളുടെ നെറ്റിയിലമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു. പതിയെ ചുണ്ടുകള്‍ താഴോട്ടിഴഞു. വികാരത്താല്‍ ഭദ്ര കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ചു.
പെട്ടന്നവള്‍.. കണ്ണുകള്‍ വലിച്ചുതുറന്ന് ശ്വാസത്തിനായി പിടഞു..
ശ്വാസത്തിനായി ഭദ്ര കട്ടിലില്‍ കിടന്നു പിടഞു. അനന്തനവള്‍ക്ക് മുകളില്‍ കിടക്കുന്നതിനാലവള്‍ക്കനങ്ങാന്‍ പറ്റിയില്ല.
''പറയെടി വരുണെവിടെ?"
അനന്തനവളുടെ കഴുത്ത് ഞെരിച്ച് തന്നേ ചോതിച്ചു, ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകള്‍ തുറിച്ചു വന്നു അതില്‍ വെള്ളം നിറഞു.
ഭദ്രയുടെ കഴുത്തിലെ പിടിവിട്ട് അനന്തന് കട്ടിലില്‍ നിന്നേണീറ്റു.
കുരച്ച് കൊണ്ട് ഭദ്ര ആര്‍ത്തിയോടെ ശ്വസിച്ചു. കഴുത്തില്‍ കെെ വെച്ചവള്‍ എണീറ്റിരുന്നു. ഭീതിയോടവള്‍ അനന്തനേ നോക്കി..
ഒരഗ്നിപോലെ ആളി കത്തുകയാണനന്തന്‍. അവന് വീണ്ടും ഭദ്രയ്ക്കടുത്തേക്കോടിയടുത്തു.. അവള്‍ക്കനങ്ങാനാവും മുന്നേ അവനവളുടെ മുടിക്കുത്തില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
"പറയെടീ നായേ എവിടെ വരുണ്‍.."
അവനവളുടെ മുടിയില്‍ പിടിച്ച് വലിച്ച് കട്ടിലില്‍ നിന്ന് താഴെയിട്ടു. വേധനയോടെ ഭദ്രയൊന്ന് കരഞു.
അനന്തന് വീണ്ടുമവളുടെ നീളന്‍ മുടി കുത്തിപ്പിടിച്ചവളെയുയര്‍ത്തി തടയാന്‍ ഭദ്ര ശ്രെമിച്ചങ്കിലും അവന്‍റെ കരുത്തിന് മുന്നിവളുടെ ശ്രമങ്ങള്‍ വിഫലമായി.
"പറയെടി എവിടെ എന്‍റെ വരുണ്‍. എന്തിനാടീ ****മോളേ നീ നാടകം കളിച്ചെന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ കയറിയത്?"
അനന്തനൊര് കെെ കൊണ്ടവളുടെ കഴുത്തിലമര്‍ത്തിയവളെ ചുവരോട് ചേര്‍ത്തു ,
ഭദ്രയുടെ കണ്ണില്‍ ചെറു ഭീതി നിറഞു. അത്രക്ക് ഭയാനകരമായ മാറ്റം അനന്തനിലവളൊരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.
"പറയെടീ നായിന്‍റെ മോളേ.. എന്‍റെ അഛനുമ്മയുടേയും മരണം നീ വലത് കാലെടുത്ത് വെച്ച ശേഷാ നടന്നത് നീയാണോടീ അതിന് കാരണക്കാരി...?"
അനന്തനവളുടെ മുടിക്കുത്തില്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചവളെ ചുവരിന് നേരേ തിരിച്ചു നിര്‍ത്തി.
"എനിക്കൊന്നുമറിയില്ല , അനന്തേട്ടാ.. പ്ലീസ് വിശ്വസിക്കെന്നേ" ഭദ്ര ഭീതിയോടെ പറഞു.
"നിനക്കൊന്നുമറിയില്ല അല്ലേടീ..?"
അനന്തനവളുടെ തല പിടിച്ച് ചുവരിലാഞാഞടിച്ചു.. അവനൊരു ഭ്രാന്തനേ പോലെയായിരിക്കുന്നു. ഭദ്രയുടെ കരച്ചിലുയര്‍ന്നു. അവളുടെ നെറ്റി പൊട്ടി ചോര കിനിഞു. അനന്തനവളേ തറയിലേക്ക് തള്ളി, ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ചയവള്‍ക്ക് മുന്നിലൊരു നിമിഷം മറഞു. രക്ഷപ്പെടാനൊരു പഴുതിനായവള്‍ ചുറ്റും നോക്കി...
മലര്‍ന്ന് കിടന്ന് കരയുന്ന ഭദ്രയെ അവന് ദേശ്യത്തോടെ നോക്കി.
"ഈ വയറ്റിലാണല്ലേടി എന്‍റെ വരുണിന്‍റെ കുഞ് വളരുന്നത്, ആ കള്ളത്തിലൂടെ അല്ലേടീ നീ എന്‍െറ കുടുംബം തകര്‍ത്തത്‌ ."
അനന്തന് പല്ല് കടിച്ച് പറഞു. അവന്‍റെ ഭാവം മാനസ്സിലാക്കിയിട്ടാവാം ഭദ്ര എണീക്കാനൊരു ശ്രമം നടത്തി, അതിലവള്‍ പരാചയപ്പെട്ടപ്പോ അനന്തന് നേരെ കെെ കൂപ്പിയവള്‍ നിന്നു. അവളുടെ നിസ്സഹായ ഭാവം അനന്തനേ കൂടുതല്‍ ഉന്മേഷം നല്‍കി. അവന്‍റെ വലത് കാലവളുടെ അടിവയറ്റിലാഞ് പതിച്ചു.
ഒരലര്‍ച്ചയോടെ ഭദ്ര നിലത്ത് കിടന്നു വയര്‍ പൊത്തി പുളഞു...
"കലങ്ങിയോടീ നിന്‍റെ ഗര്‍ഭം.. ഒരു മൂന്നാംകിട വേശ്യക്കെവിടന്നാടി ഗര്‍ഭപാത്രം?" അനന്തനവളുടെ കരച്ചിലാസ്വതിച്ചു ചോതിച്ചു..
"എവിടെ വരുണ്‍ , നരകിച്ചു നിനക്ക് മരിക്കെണ്ടെങ്കില്‍ പറഞോ.. അവനെന്ത് പറ്റി.?"
അനന്തനവളുടെ അടുത്തിരുന്ന് ചോതിച്ചു.
വേധനയാല്‍ ശ്വാസമെടുക്കാന്‍ പോലുമാവാതെ ഭദ്ര പുളയുകയാണ്. അനന്തനവളുടെ മുടി പിടിച്ചുയര്‍ത്തി. അടിവയറ്റിലെ അസഹ്യവേധനയാലവള്‍ അലറിപോയി. അവരുടെ വീട് തറവാടും പറമ്പുകളുമൊക്കെയായി ഒറ്റപ്പെട്ട പ്രദേശത്ത് ആയത് കൊണ്ട് ആ കരച്ചില്‍ പുറത്താരുമറിഞില്ല. വയറിലിരുകെെകളും ചേര്‍ത്ത് ദയനീയ ഭാവത്തോടെ ഭദ്രയവനെ നോക്കി. ദയയുടെ ഒരംശം പോലുമില്ലാതെ അനന്തനവളെ ചുവരോട് ചേര്‍ത്തു.
"പറയെടീ എന്‍റെ അഛനുമമ്മയും എങ്ങനാ മരിച്ചേ, വരുണ്‍ എവിടേ പറ അല്ലേ രക്തം തുപ്പി നീ ഒടുങ്ങുമിന്ന്" അനന്തന് തന്‍റെ കാല് വീണ്ടുമുയര്‍ത്തി.
"വേണ്ടാ... ഞാന്‍ .. പറയാം" ആ കാലില്‍ പിടിച്ച് തടഞു കൊണ്ട് വേധനയോടെ ഭദ്ര കരഞു പറഞൊപ്പിച്ചു.
"പറ , "പറയാന്‍ അനന്തനവളുടെ മുടിയിലെ പിടി വിട്ട് പറഞു. ഭദ്ര സ്വതന്ത്രയായി അവളൊരു നിമിഷം ചുവരില്‍ ചാരി കിതച്ചു.
"പറയെടീ.". അനന്തനവള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ നിന്നലറി.
ഞൊടിയിടയില്‍ ഭദ്രയുടെ ഇടത്കാലനന്തന്‍റെ അരക്കെട്ടിലാഞ് പതിച്ചു പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ആ ആക്രമത്തില്‍ അനന്തന് വേധനയോടെ നിലത്തിരുന്ന് പോയി.
"എടീ" അവനലറിക്കൊണ്ടവള്‍ക്ക് നേരെ അടുത്തു. മേശമേല്‍ വെച്ച വലിയ ഫ്ലവര്‍വേഴ്സ് ഞൊടിയിടയില്‍ ഭദ്ര സ്വന്തമാക്കി അതവള്‍ അനന്തന് നേരേ ആഞ് വീശി, ആ ഫ്ലവര്‍വേഴ്സവന്‍റെ തലയിലടിച്ച് നൂറ് കഷണങ്ങളായി ചിതറി.
അനന്തന് നിന്നിടത്ത് നിന്നൊന്നാടി, തലയില്‍ നനവ് ആ തരിപ്പിലുമവനറിഞു. അവന് ഭദ്രയേ നോക്കി. നേര്‍ത്ത രീതിയിലവനവളെ കണ്ടു. ഫ്ലവര്‍വേഴ്സിന്‍റെ ഒരു ഭാഗമിപ്പോളുവളുടെ കെെയ്യിലുണ്ട്, തലകറങ്ങും പോലവന് തോന്നി. കണ്ണിലിരുട്ട് കയറും പോലെ അനന്തന്‍റെ കണ്ണുകളടഞ് വന്നു. അവനാ തറയിലേക്ക് വീണു. ......
മുഖത്തേക്ക് ശക്തമായി വെള്ളം വീണപ്പോളാണ് അനന്തന് കണ്ണ് തുറന്നത്. തലയില്‍ നല്ല നീറ്റല്‍ വലത്തേ കണ്ണ് വീങ്ങിയതിനാല്‍ തുറക്കാനാവുന്നില്ല. അനന്തന് പതിയെ തലയുയര്‍ത്തി. ആദ്യമൊന്നും കണ്ണില്‍ കാഴ്ച തെളിഞില്ല. ,പതിയെ കാഴ്ചകള്‍ വ്യക്തമായി തുടങ്ങി. തനിക്ക് മുന്നിലേ കസേരയില്‍ ഇരിക്കുന്ന സ്ത്രീരൂപമവന് മുന്നില്‍ തളിഞു.
ഭദ്ര...
ദേശ്യത്തോടെ പല്ല് കടിച്ച് അനന്തനെണീക്കാന്‍ ശ്രെമിച്ചു. പാതിയെണീറ്റപ്പോളേക്കും വേച്ചവന്‍ തറയിലേക്ക് തന്നേ വീണു. ..
"നീ എന്താഡാ.. ചോതിച്ചേ.. നിന്‍റെ വരുണെവിടേന്നോ.. അതിനുള്ള ഉത്തരമാദ്യം തരാം."
"നീരവ്" ..അവളുറക്കെ വിളിച്ചു.
അപ്പോളാണാ മുറിയില്‍ വേറെയും ആളുകളുണ്ടെന്ന് അനന്തന് ശ്രെദ്ധിച്ചത്.
"ആരാ.. ആരാ നിങ്ങളൊക്കെ?" അനന്തനവരോടായി അലറി.
"മിണ്ടാതെ കിടക്കെടാ.. മെെരേ, അവന്‍റെ പെടപ്പ് കണ്ടില്ലേ.. ?"
ഒരുത്തന്‍ അനന്തനേ നോക്കി പറഞു. അപ്പോ മുറിയില്‍ നിന്നൊരുത്തനങ്ങോട്ട് വന്നു. അയാളുടെ തോളില്‍ ചാരി വേച്ച് വേച്ച് വരുണും.
"വരുണെ.. മോനേ "
അവനെ കണ്ടതും വേച്ച് വേച്ച് അനന്തനെണീറ്റു.
നെറ്റിയിലൂടെ രക്തവും വെള്ളവും കലര്‍ന്ന് ഇറ്റി വീണു.
"മോനേ"
.. അനന്തന് വേച്ച് അവന് നേരെ നടന്നു. വരുണിന്‍റെ മുഖത്തും കെെകളിലുമൊക്കെ അടിയേറ്റപാടുകള്‍ തളര്‍ന്ന മുഖം പാറിപറന്ന മുടിയിഴകള്‍. ഭക്ഷണം കഴിക്കറില്ല എന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിലറിയാം. അനന്തന് വരുണിന്‍റെ മുന്നിലെത്താറായതും. നീരവ് അനന്തനേ ആഞ് തൊഴിച്ചു. അനന്തന് വീണ്ടു നിലത്തേക്ക് വീണു..
"അനന്തേട്ടാ".. വരുണ്‍ നേര്‍ത്ത സ്വരത്തില്‍ വിളിച്ചു..
"മോനേ നീ ക്ഷമിക്ക് മോനേ എന്നോട്, ഇവള്ടെ വാക്ക് കേട്ട് നിന്നേ ഞാന്‍ ," അനന്തന് പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ പറഞു.
വരുണ്‍ ദയനീയമായവനേ നോക്കി..
"സബാഷ് കമിതാക്കളുടെ സ്നേഹ പ്രകടനങ്ങളൊക്കെ കഴിഞോ.?"
പിന്നില്‍ നിന്നും ശബ്ദം കേട്ട് അനന്തനും മറ്റുള്ളവരുമങ്ങോട്ട് നോക്കി.
ഭദ്ര.
"ഇതാണ് പ്രണയം. ലെെലാ മജ്നുവും റോമിയോ & ജൂലിയറ്റും ഒക്കെ ഇതിന് മുന്നിലെന്ത് അല്ലെ.?". ഭദ്ര പരിഹാസത്തോടെ ചോതിച്ചു.
:□"ആരാ നീ.. എന്തിനാ ഞങ്ങളേയിങ്ങനേ ദ്രോഹിക്കുന്നേ?" അവനവളോടലറി്.
"അറിയണോടാ നിനക്ക്, അതിന് മുന്നേ നീ ഒരു ചോദ്യം ചോതിച്ചിരുന്നല്ലോ നേരത്തേ. നിന്‍റെ അഛനുമമ്മയുടേയും മരണത്തിന് ഞാനാണോ ഉത്തരവാദിയെന്ന്, അതെടാ ഞാന്‍ തന്നേ. ഞാനണവരേ ഇല്ലാതാക്കിയത്"
അവളവനോടായി പറഞു.
ഞെട്ടലോടെ അനന്തനും വരുണും അവളേ നോക്കി...
അനന്തന്‍റെ കാതിലാ വാക്കുകളലയടിച്ചു.
കരച്ചിലോടെ അനന്തന് തറയിലേക്ക് കിടന്ന് പോയി..
"എന്തിനാടീ ആ പാവങ്ങളെ.. ?"അനന്തന് കരച്ചിലോടെ പറഞു..
"പാവങ്ങളോ.?". ഭദ്ര അവന് മുന്നില്‍ കിതച്ചു നിന്നു.
"നിന്‍റെ അഛന് അത് മനുഷ്യനല്ല മൃഗം വൃത്തികെട്ട മൃഗം" ഭദ്രയലറി...
"അറിയണോ നിനക്കയാളുടെ കഥ, ?"
ഭദ്രയവനേ നോക്കി പുഛത്തോടെ ചോതിച്ചു. ഭദ്രയുടെ വായില്‍ നിന്ന് വീഴുന്ന വാക്കുകളോരോന്നും അനന്തനെ പൊള്ളിച്ചു. ഭദ്രയുടെ കണ്ണീര്‍ വീണ ജീവിതം അനന്തനുമുന്നിലവള്‍ തുറന്ന് കാട്ടി
താനിത്രയും നാള്‍ ദെെവത്തേ പോലെ കണ്ട മനുഷ്യന്‍, തന്‍റെ റോള്‍ മോഡല്‍ ആ മുഖംമൂടിക്ക് പിന്നിലെ ചതിയാണ് പുറത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത്.
മറ്റുള്ളവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കാന്‍ പോലും ത്രാണിയില്ലാതെ അനന്തന് കിടന്നു.
വരുണും പകച്ച് നില്‍ക്കുകയാണ്.
ഭദ്ര നിറമിഴികള്‍ തുടച്ച് അനന്തനേ നോക്കി.
"എന്‍റെ അഛനമ്മമാരുടെ ആത്മശാന്തിക്ക് വേണ്ടിയെങ്കിലും എനിക്കീ കുടുംബം നശിപ്പിച്ചേ മതിയാവു , അവന്‍റെ തലമുറ കാക്കാന്‍ ഇനി ഒരവകാശിയുണ്ടായി കൂടാ.. നീയും ഒടുങ്ങിയേ പറ്റൂ." അവളുടെ സ്വരം കടുത്തു.
പെട്ടന്ന് മുറ്റത്ത് വാഹന ശബ്ദം കേട്ടവര്‍ പകച്ചു. ഭദ്ര ഞെട്ടലോടെ മറ്റുള്ളവരേ നോക്കി.
"മാഡം ഹരിയാവും , പിടി വീണാല്‍ നമുക്കൊരിക്കലും ഇവനെ തൊടാനാവില്ല". നീരവവളോടായി പറഞു.
ഭദ്ര തന്‍റെ കെെകള്‍ നീട്ടി. ഒരുത്തനാ കെെയ്യില്‍ ഒരു റിവോള്‍വര്‍ വെച്ചു ഭദ്ര അതെടുത്ത് അനന്തന് നേരേ ചൂണ്ടി നിലത്ത് കമിഴ്ന്ന് കിടന്ന് കരയുന്ന അനന്തന് മരണം സ്വീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറായി കിടന്നു. ഭദ്രയുടെ മിഴികള്‍ നിറഞു. അവളാ റിവോള്‍വര്‍ അനന്തന് നേരെ ചൂണ്ടി അവളുടെ വിരല്‍ ട്രികലിന് മുകളിലായെത്തി. വരുണ്‍ ഭീതിയോടെ അനന്തനേ വിളിച്ചു.
പെട്ടെന്നെന്തൊക്കേയോ തകര്‍ന്ന് വിഴുന്ന ശബ്ദം മുഴങ്ങി. ഭദ്രയുടെ വിരലുകള്‍ കാഞ്ചിയിലമര്‍ന്നു. ഒരു വെടിയൊച്ചയവിടെയുര്‍ന്നതും വരുണ്‍ നീരവിന്‍റെ കെെകള്‍ തട്ടിമാറ്റി അനന്തന്‍റെ അടുത്തേക്കോടിയടുത്തതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.
******
അനന്തന്‍റെ വീടിന് മുന്നില്‍ രണ്ട് പോലീസ് ജീപ്പ് വന്നു നിന്നു. ഒന്നില്‍ നിന്നും ഹരി ചാടിയിറങ്ങി. അവനാകെ വിയര്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അടച്ചിട്ട ഉമ്മറവാതിലിലവന്‍ ശക്തമായി തള്ളി. പക്ഷെ നിരാശയായിരുന്നു ഫലം. ബാക്കിയുള്ള പോലീസുകാരും വാതിലില്‍ തള്ളി തുറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു അവസാനം വന്‍ ശബ്ദത്തോടെ ഓടാമ്പല്‍ പൊട്ടി വതില്‍ തുറന്നു..
അനന്തന് നേരെ റിവോള്‍വര്‍ ചൂണ്ടി ഭദ്ര നിന്നു. പുറത്ത് ഹരിയെത്തി എന്നവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി. ഈ ഒരവസരം പാഴാക്കിയാല്‍ പിന്നീടൊരിക്കലും തനിക്ക് തന്‍റെ പ്രതികാരം നടപ്പിലാക്കനാവില്ല. അവള്‍കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ചു , വിരല്‍ കാഞ്ചിയോട് ചേര്‍ത്തു.
മരണം കാത്ത് അനന്തന് കിടന്നു, അവന് മരിച്ചാ മതിയെന്നായിരുന്നു. സ്വന്തം അഛന് ചെയ്ത പാപക്കറ അങ്ങനേയെങ്കിലും അവസാനിക്കട്ടെ എന്നവനുറപ്പിച്ചു.
വരുണിന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ഭീതി നിറഞു.
''അനന്തേട്ടാ ''
അവനുറക്കെ വിളിച്ചു.. ഭദ്രയുടെ വിരലുകള്‍ കാഞ്ചിയിലേക്കമരുന്നത് അവന് കണ്ടു ഞൊടിയിടയില്‍ തന്നെ പിടിച്ചു വെച്ച നീരവിന്‍റെ കെെകള്‍ തട്ടിമാറ്റിയവന്‍ അനന്തനെ ലക്ഷ്യമാക്കിയോടി.
പെട്ടന്ന് വന്‍ ശബ്ദത്തോടെ ഉമ്മറവാതില്‍ തുറന്ന് വന്നു. പകച്ച് ഭദ്രയങ്ങോട്ട് നോക്കിയതും അവളുടെ വിരല്‍ കാഞ്ചിയിലമര്‍ന്നതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു...
വാതില്‍ പൊളിച്ചകത്ത് കയറിയ ഹരിയൊര് നിമിഷം പകച്ച് നിന്നു. അവനമ്പരപ്പോടെ അനന്തന് നേരെ നോക്കി.. നിലത്ത് കിടന്ന അനന്തന് പരിഭ്രമത്തോടെ തലയുയര്‍ത്തി.
ഭദ്ര പകച്ച് ചുറ്റും നോക്കി. വലത് കെെ മുറുകേ പിടിച്ച് തറയില്‍ കിടക്കുന്ന വരുണിനെ കണ്ടവള്‍ പരിഭ്രമിച്ചു. ആ കെെയ്യില്‍ നിന്നും രക്തമവിടെ പടര്‍ന്നു.
''മോനേ...'' അനന്തനില്‍ നിന്നും ഒരു കരച്ചിലുയര്‍ന്നു. അവന് വരുണിന് നേരെ നിരങ്ങി. ഭദ്രയൊരിക്കലും അങ്ങനെ ഒരു നീക്കം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവള് ഞൊടിയില്‍ റിവോള്‍വര്‍ അനന്തന് നേരെ നീട്ടി ...
"നോ.. "ഹരി ഒറ്റക്കുതിപ്പിനവളെ തള്ളി മാറ്റി ലക്ഷ്യം തെറ്റിയാ വെടിയുണ്ട ചുവരില്‍ തറച്ചു. ഭദ്ര നിലത്തേക്ക് മറിഞു വീണു. റിവോള്‍വറവളുടെ കെെയ്യില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു പോയി. ഹരി വരുണിനടുത്തേക്കോടി. അനന്തന് വരുണിനെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു കരയുകയായിരുന്നു. വരുണപ്പോ അബോധാവസ്ഥയിലായിരുന്നു.
ബാക്കിയുള്ള പോലീസുകാര്‍ മുറിയിലുള്ള മറ്റുള്ളവരുടെ കെെയ്യില്‍ വിലങ്ങണിയിച്ചു. അവരുമായുള്ള മല്‍പ്പിടിത്തത്തിന് ശേഷം അവരേ ജീപ്പിലേക്കവര്‍ കയറ്റി.
"എണീക്കെടീ ", ഭദ്രയുടെ മുടികുത്തിപ്പിടിച്ച് ഒരു വനിതാ പോലീസുകാരിയുയര്‍ത്തി. ഭദ്രയുടെ മിഴികള്‍ നിറഞിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണിലഛന്‍റെയും അമ്മയുടേയും മുഖം തെളിഞു.
"ഡാ".. ഒരു പ്രാന്തിയെ പോലെ അവളലറി. തന്‍റെ കെെ പിടിച്ചു വെച്ച പോലീസുകാരിയെ തട്ടി മാറ്റിയവള്‍ അനന്തന് നേരെ കുതിച്ചു,
"ഡീ...". അവളെ തടഞ് ഹരിയാക്കവിളിലാഞടിച്ചു.
വേച്ച് ഭദ്ര നിലത്തേക്ക് വീണു. നിലത്ത് വീണവള്‍ അലറി കൊണ്ട് വീണ്ടും അനന്തന് നേരെ അടുത്തു. പോലീസുകാരോടിവന്നവളെ തടഞു. അവരവളെ വിലങ്ങണിയിച്ചു.
വരുണിനേയും അനന്തനേയും ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് മാറ്റാനായി ആംബുലന്‍സാ മുറ്റത്ത് വന്നു. അപ്പോളേക്കും വിവരമറിഞ് നാട്ട് കാര്‍ തടിച്ചു കൂടിയിരുന്നു.
വിലങ്ങിട്ട കെെകള്‍ തറയിലടിച്ച് അത് പൊട്ടിക്കാന്‍ ഭദ്ര ശ്രമിച്ചു.
"ഹരി ഇവളാ.. ഇവള്‍ കാരണാ അഛനുമമ്മയും"
ആംബുലന്‍സിലേക്ക് കയറും മുന്‍പേ അനന്തന് പറഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
കരഞ് കൊണ്ട് വരുണിന്‍റെ അഛനുമമ്മയും കാറില്‍ വന്നിറങ്ങി. പരിഭ്രമത്തോടവര്‍ വീടിന് നേരേ നോക്കി. ചില മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകരും അവിടെ എത്തിയിരുന്നു. സ്ട്രെക്ചറില്‍ ഹോസ്പിറ്റല്‍ ജീവനക്കാര്‍ വരുണിനെ പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നപ്പോ അലര്‍ച്ചയോടെ അമ്മ അതിന് നേരെ ഓടി.
"മോനേ.." ചങ്കു പൊട്ടിയാ സ്ത്രീ വിളിച്ചു.
ആംബുലന്‍സില്‍ തലയില്‍ നിന്നും രക്തമൊലിച്ചനന്തനേ കൂടെ കണ്ടപ്പോ അവര് കൂടുതല്‍ പരിഭ്രമിച്ചു. മീഡിയാക്കാര്‍ അതൊക്കെ ഒപ്പിയെടുക്കാന്‍മത്സരിച്ചു.
അനന്തന് കണ്ണിലിരുട്ടും കയറും പോലെ തോന്നി തളര്‍ച്ചയോടവന്‍ സീറ്റിലെക്ക് ചാരി ഉള്ളില്‍ ഭദ്രയുടെ അലര്‍ച്ച കേക്കാമായിരുന്നു...
ഭദ്ര നിലത്ത് കിടന്നലറി. അഛന്‍റെയും അമ്മയുടേയും കരയുന്ന മുഖമവളെ അസ്വസ്ഥയാക്കി. കരഞ് കരഞ് ക്രമേണ ആ കരച്ചില്‍ നേര്‍ത്തു. അവളാ തറയില്‍ ഒരു പ്രതിമ പോലെ ഇരുന്നു.
മുറിയില്‍ കിടന്ന റിവോള്‍വര്‍ ടൗവ്വലില്‍ പൊതിഞ് ഹരിയെടുത്തു.
വനിതാ പോലീസുകാര്‍ ഭദ്രയെ താങ്ങിയെണീപ്പിച്ചു. അവളുടെ മുടിയിഴകള്‍ അവരൊന്നൊതുക്കി.
"മീര ,അവളെ ഒരു ഷാളെടുത്ത് ചുമലിലിട്ട് കൊടുക്ക് "ഹരി പറഞു. ഒരു വനിതാ പോലീസുകാരി മുറിയില്‍ കടന്നൊരു ഷാളുമായി തിരിച്ചു വന്നു. അവരതവളെ പുതപ്പിച്ചു. അവര് ഭദ്രയുമായി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
പുറത്തേ ജനക്കൂട്ടം അവള്‍ക്ക് നേരെ കൂകി വിളിച്ചു. ചിലരവളെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.
മീഡിയ അവള്‍ക്ക് നേരെ തിരിഞു. അവളെ ഒപ്പിയെടുക്കാനവര്‍ മത്സരിച്ചു. ഭദ്രയുടെ മിഴിയില് നിന്നും രണ്ടു തുള്ളിയിറ്റി വീണു. തലയുര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് തന്നേ അവള് ജീപ്പിലേക്ക് കയറി. ജീപ്പ് വീടിന്‍റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് പുറത്തേക്ക് നീങ്ങി് രണ്ട് പോലീസുകാര്‍ വീട് പൂട്ടി സീല്‍ വെച്ചു. ആളുകളെ പുറത്താക്കി ഗേറ്റടിച്ചു.....
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
സ്റ്റേഷനിലെത്തിയിട്ടും ഭദ്ര മൗനമായിരുന്നു. രക്തം പുരണ്ട വസ്ത്രവുമായവള്‍ ലോക്കപ്പിലെ വെറും തറയിലിരുന്നു. അതിനിടയില്‍ പലവട്ടം ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെട്ടു. വനിതാ പോലീസുകാരുടെ കെെ പലവട്ടമാ കവിളില്‍ പതിഞു. ഒടുവില്‍ എല്ലാം സമ്മതിച്ച് അവളാ ചുവര്‍ ചാരി പ്രതിമ കണക്കിരുന്നു.
ശരീരത്തില്‍ പലയിടത്തും അസഹ്യ വേധന, നെറ്റി അനന്തന് ചുവരിലിടിച്ചതിനാല്‍ നീറുന്നു. അടിവയറ്റില്‍ ചെറു തരിപ്പ്, ഉച്ചയ്ക്ക് കഴിച്ച ഭക്ഷണമാണ് , വിശപ്പുണ്ട് പക്ഷെ അതൊന്നും അവളെ തളര്‍ത്തിയില്ല. പന്ത്രണ്ടാം വയസ്സുമുതലനുഭവിക്കുന്ന ദുരിതമവളുടെ മിഴികളില്‍ തെളിഞു. അവള് കണ്ണുകളിറുക്കിയടച്ചു. അതില്‍ നിന്നും കണ്ണുനീര്‍ ചാലായൊഴുകി.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ഭദ്രയുടെ കോടതിയില്‍ ഹാജരാക്കുന്ന ദിവസമാണിത് , പതിനാല് ദിവസത്തേക്കവളേ റിമാന്‍ഡ് ചെയ്തിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇന്നാണ് വിധി. അനന്തന് നേരത്തേ തന്നേ കോടതിയിലെത്തി. മീഡിയക്കാരൊക്കെ ഈ വാര്‍ത്ത നന്നായി ആഘോഷിച്ചു. തന്‍റെ അഛന്‍റെ പൂര്‍വ്വകാലം അവരെരിവും പുളിയും ചേര്‍ത്ത് കൊഴുപ്പിച്ചു. നാട്ടുകാര്‍ ചിലര്‍ വെറുപ്പോടെയും മറ്റുള്ള ചിലര്‍ സഹതാപത്തെയും അവനെ നോക്കി. കോടതിയിലെ തിണ്ണയിലവനിരുന്നു. തലയിലെ മുറിവുണങ്ങിയിട്ടില്ല. വേധന ഇപ്പോളുമുണ്ട്,
ഒരു കാര്‍ കോടതി മുറ്റത്തേക്ക് കയറി അതില്‍ നിന്നും വരുണും അഛനുമമ്മയുമിറങ്ങി. അവരനന്തന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. വരുണിന്‍റെ വലത് കെെയ്യില്‍ കെട്ടുണ്ട് വരുണനന്തനടുത്തായി ഇരുന്നു.
"നീ ഇങ്ങനെ ടെന്‍ഷനടിക്കാതെ മോനേ.." വരുണിന്‍റെ അമ്മ അനന്തനോടായി പറഞു. വരുണ്‍ അനന്തന്‍റെ കെെ പിടിച്ച് ധെെര്യം പകര്‍ന്നു.
കോടതി വളപ്പില്‍ ചിലര്‍ അനന്തനേ നോക്കി എന്തൊക്കേയോ അടക്കം പറയുന്നു, ചിലരവനേ സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്നു.
ഒരു പോലീസ് വാന്‍ കോടതിക്കുള്ളോട്ട് കയറി. ആളുകളും മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരും അതിനേ വളഞു.. അനന്തന് നെഞ്ചിടിപ്പോടെ അങ്ങോട്ട് നോക്കി. ഡോര്‍ തുറന്ന് പോലീസുകാരോടൊപ്പം ഭദ്രയിറങ്ങി. അനന്തനില്‍ ചെറു വിറയലുണ്ടായി. തലയുയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് നിര്‍വികാരമായവള്‍ നടന്നു. മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരതൊക്കെ ഒപ്പിയെടുത്തു.
ഹരി അനന്തനേ നോക്കി ഒന്നുമില്ല പേടിക്കണ്ട എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ കണ്ണിറുക്കി.
കോടതിക്കുള്ളില്‍ അനന്തന് ഭദ്രയേ തന്നേ നോക്കിയിരുന്നു. അവളാരേയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. നോട്ടം തറയിലേക്കെറിഞവള്‍ പ്രതിക്കൂട്ടില്‍ നിന്നു.
പലരേയും വിസ്താരിച്ചു. അനന്തനേയും അവള്‍ക്ക് അഭിമുഖമായി നില്‍ക്കുമ്പോ അവന്‍റെ ഉള്ള് പൊള്ളുകയായിരുന്നു.
കോടതി ഉന്നയിച്ച വാദങ്ങളൊന്നുമവള്‍ നിശേധിച്ചില്ല.... ....
കോടതിയില്‍ വിധിക്കായെല്ലാരും കാതോര്‍ത്തു. പഴുതില്ലാത്ത തെളിവുകളായിരുന്നു ഹരി ഉണ്ടാക്കിയത്.
കുറ്റങ്ങളൊന്നും ഭദ്ര നിഷേധിക്കാതിരുന്നതും എല്ലാം അവള് തനിച്ചാണ് ചെയ്തതെന്ന ഏറ്റുപറച്ചിലാലും മറ്റാരും അതില്‍ പങ്കാളികളല്ല എന്ന വാദത്തിന്‍റെ പുറത്തും. അവളനുഭവിച്ച ദുരിതങ്ങള്‍ അതും നിയമം സംരക്ഷിക്കേണ്ട പോലീസുകാരനാല്‍ എല്ലാം ചെറു പ്രായത്തില്‍ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരു പെണ്ണിന്‍റെ മാനസീകാവസ്ഥ കണക്കിലെടുത്തും കോടതിയവളെ ഇരുപത്തിരണ്ട് വര്‍ഷം തടവിന് വിധിച്ചു.
കോടതി വിധി കേട്ടിട്ടും ഭദ്രയിലൊരു ചലനവുമുണ്ടായില്ല. കോടതിയില്‍ നിന്നവളേ പുറത്തേക്കിറക്കിയപ്പോളും അവള് തലയുയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചു നടന്നു.
വാനിലേക്ക് കയറും മുന്നേ മരച്ചുവട്ടിലവളേം നോക്കി നിന്ന നീരവിനേയും കൂട്ടരേം അവള് കണ്ട് അവള് ഹരിയെ ദയയോടെ നോക്കി നീരവ് ഭദ്രയ്ക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു.
"മാഡം എന്തിനാ മാഡം സ്വയമെല്ലാമേറ്റത്. ?"അവനോരു വിതുമ്പലോടെ ചോതിച്ചു...
"നിങ്ങള്‍ പുറത്ത് വേണം ,അവള് പതിയേ പറഞു. എന്‍റെ സമ്പത്ത് നിങ്ങളെല്ലാരുടേയും പേരിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്, "
"മാഡം എന്താണിത്.. മാഡം തിരിച്ച് വരും. ഞങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വരും" അവനൊരു കൊച്ച് കുഞിനേ പോലെ പറഞു.
"നമ്മളനുഭവിച്ചതൊന്നും ഇനിയോരു കുട്ടിയും അനുഭവിക്കരുത്, ജീവിക്കാന്‍വേണ്ടി ഒരു പെണ്ണിനും തെരുവില്‍ മാനം വിലയ്ക്ക് വെക്കേണ്ടി വരരുത്, ഒരു ആണ്‍കുട്ടിക്കും വിശപ്പടക്കാന്‍ ആയുധമെടുക്കെണ്ടി വരരുത്. എനിക്ക് വേണ്ടി എന്‍റെ സഹോദരങ്ങള്‍ക്ക് ചെയ്യാനാവുന്നതാണത് എന്‍റെ സ്വത്ത്ക്കള്‍ നിങ്ങള്‍ക്കവരെ സംരക്ഷിക്കാനുപയോഗിക്കാം..."അവള് ഇടര്‍ച്ചയോടെ പറഞു..
കണ്ണീരോടെ നീരവവളേ നോക്കി.
"മാഡം അവനെ..."
പല്ല് കടിച്ചവന്‍ അനന്തനേ നോക്കി പറഞു.
നിഷേധാര്‍ത്ഥത്തിലവള്‍ തലയാട്ടി.
" ഞാന്‍ തിരിച്ചു വരും.. "
അവളുടെ ശബ്ദമുറച്ചു.. അനന്തനേ ഒന്ന് നോക്കയവള്‍ വാനില്‍ കയറി. ആ നോട്ടത്തിലനന്തന്‍ ഒന്ന് പകച്ചു. വാന്‍ കോടതി വിട്ട് പുറത്തേക്കൊഴൂകി.
അനന്തന്‍റെ മനസ്സില്‍ഭദ്രയെ ആദ്യം കണ്ടത് മുതലുള്ള ഓര്‍മകള്‍ തെളിഞു. അവരുടെ വിവാഹവും അവളുടെ മുഖവും അവന്‍റെ മനില്‍ നിറഞു. തന്‍റെ കെെയ്യില്‍ ഒരു സ്പര്‍ഷമറിഞ് അനന്തന് തിരിഞു.
വരുണ്‍.. അനന്തനാ കെെയ്യില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചു.. അവനേ തന്നോട് ചെര്‍ത്തു. ആശ്വാസത്തോടെ വരുണ്‍ ആ തോളില്‍ ചാഞു.
വാനില്‍ സീറ്റില്‍ ചാരി ഭദ്രയിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണില്‍ കണ്ണീരുരുണ്ട് കൂടി. കെെക്കുള്ളില്‍ മുറുകേ പിടിച്ച താലിയുടെ പാതിയിലേക്കവള്‍ നോക്കി രണ്ട് തുള്ളി കണ്ണീരതിലേക്കിറ്റു വീണു. ...
അവളുടെ കണ്ണു നീര്‍ പോലെ പുറത്ത് മഴ ശക്തമായി പെയ്തു കൊണ്ടെയിരുന്നു. ...........
#അവസാനിച്ചു..
( ഈ കഥ ഇങ്ങനെ അവസാനിപ്പിക്കാനാണെനിക്കിഷ്ട്ടം അനന്തനും വരുണും ഭദ്രയും അവരുടെ ജീവിതമിനിയും തുടരും, ഇതൊരു ചെറുവേധന നിറഞ ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ ബാക്കിയാക്കിയുള്ള അവസാനമാണെന്നറിയാം... )
അനന്തനേയും വരുണിനേയും സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് വേണ്ടിയുള്ളതാണ് ഇനിയുള്ള ഈ ക്ലെെമാക്സ്...
ആറ് മാസങ്ങള്‍ കടന്ന് പോയി.
തോളിലെ ബാഗ് സീറ്റിലേക്ക് വെച്ച് വരുണ്‍ ഒന്നു ദീര്‍ഘ ശ്വാസം വിട്ടു. സീറ്റിലേക്കിരുന്നവന്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കി... മനസ്സിനെന്തെന്നില്ലാത്ത ഉന്മേഷം , പെട്ടന്ന് ഫോണ്‍ ബെല്ലടിഞു.
അനന്തേട്ടന്,
"ഹലോ "വരുണ്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു.
"ബസ്സില്‍... കേറി "അവന് പറഞു.
"എന്നാലേ ബസ്സില്‍ നിന്നിറങ്ങ്" അനന്തന് പറഞു.
"എന്ത് ?"വരുണ്‍ സംശയത്തോടെ ചോതിച്ചു..
"ബസ്സില്‍ നിന്നിറങ്ങാന്‍.". അനന്തന് പറഞു. ബാഗെടുത്ത് തോളിലിട്ട് വരുണിറങ്ങി.
"ഇറങ്ങി അവന്" പറഞു...
"ന്നിട്ട് പുറത്തോട്ട് നടക്ക് "അനന്തന് പറഞു.
വരുണ്‍ ചിരിയോടെ സ്റ്റാന്‍റിന് പുറത്തോട്ടോടി. പുറത്ത് ബുള്ളറ്റിലില്‍ കുസൃതി ചിരിയുമായിരിക്കുന്ന അനന്തനേ കണ്ടവന്‍ അവന് നേരെ ഓടി. കെട്ടിപ്പിടിച്ചവനാ കവിളിലുമ്മ വെച്ചു.
"ബാ" കയറ് അനന്തനവനേ നോക്കി പറഞു..
വരുണനന്തന് പുറകില്‍ കയറി. അനന്തനവന്‍റെ കെെ പിടിച്ച് തന്‍റെ വയറോട് ചേര്‍ത്തു വരുണവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. ബുള്ളറ്റവന്‍ പുറത്തേക്ക് പറപ്പിച്ചു. അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങളിലേക്കവര്‍ കുതിച്ചു......
#അവസാനിച്ചു......
